Τα πρώτα βήματα του μεγάλου ιστορικού Γεώργιου Π. Κρέμου (1839-1926)

26 Σεπτεμβρίου 2017

Ο Γεώργιος Π. Κρέμος, ένας από τους πολυσχιδέστερους και πολυγραφότερους Νεοέλληνες ιστορικούς, άφησε έναν πλούσιο αμητό συγγραφικού έργου, αφενός συμβάλλοντας καταλυτικά στην διαμόρφωση της πολιτισμικής ταυτότητας του Ελληνισμού και αφετέρου προωθώντας συστηματικά την συγκρότηση της ιστορικής φυσιογνωμίας της Βοιωτίας.

Ο Γεώργιος Π. Κρέμος (1839-1926) γεννήθηκε το 1839 στην Αράχωβα από τον Πανάγο Κρέμο και την Αικατερίνη Σίδερη από το Στείρι. Έμαθε τα πρώτα του γράμματα στο Δημοτικό Σχολείο της Αράχωβας, δείχνοντας αμέσως την έφεση που είχε στην γνώση. Ο Πανάγος Κρέμος ήθελε τον γιό του άξιο συνεχιστή των δικών του επαγγελματικών ενασχολήσεων, δηλαδή των αγροτοποιμενικών. Όμως οι συγκυρίες και η παρέμβαση του σπουδαίου λογίου της εποχής Κωνσταντίνου Οικονόμου του εξ Οικονόμων ώθησαν τον έφηβο πλέον Κρέμο στο Γυμνάσιο της Λιβαδειάς, όπου μετέβαινε σε καθημερινή βάση από την Αράχωβα, ξυπνώντας στις δύο τα ξημερώματα.

Στο Γυμνάσιο ο Αραχωβίτης μαθητής αρίστευσε βγαίνοντας πρώτος και αμέσως μετά και με την παρέμβαση του εξ Οικονόμων, γράφηκε το 1857 στην ƒιζάρειο Σχολή για να σπουδάσει Θεολογία.

Οι σπουδές και η προσφορά του στην εκπαίδευση

Μετά την Ριζάρειο συνέχισε στην Θεολογική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών, εντυπωσιάζοντας με τις επιδόσεις του τους καθηγητές του και την ακαδημαϊκή κοινότητα. Ο προσανατολισμός του να γίνει κληρικός φαινόταν να προσλαμβάνει πιο καθαρά χαρακτηριστικά, χωρίς ωστόσο να καθίσταται και οριστικός. Ο Γεώργιος Π. Κρέμος φάνηκε από πολύ νωρίς ότι είχε ιδιαίτερη κλίση και προς την δημοσιογραφία· δημοσίευε μελέτες και άρθρα στον Τύπο, εκφωνούσε λόγους και γενικά συμμετείχε στα κοινωνικά και πολιτικά δρώμενα του τόπου. Το 1865 ολοκλήρωσε με άριστα τις σπουδές του στην Θεολογική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών και άρχισε αμέσως να αναζητά μεθόδους εξασφάλισης μίας υποτροφίας για το εξωτερικό. Στην συγκυρία αυτή έγραψε την μελέτη «Ιστορία του σχίσματος των δύο εκκλησιών ελληνικής και ρωμαϊκής», η οποία αποτέλεσε ύστερα από πολλά χρόνια την βάση για να συνθέσει το ομότιτλο ακαδημαϊκό του έργο. Με την συγγραφή της εργασίας αυτής ο Γεώργιος Π. Κρέμος πήρε την υποτροφία για να συνεχίσει τις σπουδές του στην Γερμανία.

Το 1865 έφθασε στην Λειψία, όπου συνέχισε τις σπουδές του στην Θεολογία, αλλά την δεύτερη ακαδημαϊκή χρονιά ο Αραχωβίτης φοιτητής άλλαξε προσανατολισμό και κατευθύνθηκε στην Φιλοσοφική Σχολή, και ειδικότερα στην ιστορία, την ιστορική γεωγραφία και την φιλολογία.

Επτά συναπτά έτη διήρκεσαν οι σπουδές του στην Λειψία και αμέσως μετά επέστρεψε στην πατρίδα ως ιστορικός. Διορίσθηκε ως καθηγητής της ιστορίας και της γεωγραφίας στο Βαρβάκειο και κατόπιν στο Α΄ Γυμνάσιο Αθηνών. Οι μαθητές του γοητεύθηκαν από την έμφυτη παραστατικότητα και το διδακτικό του ταλέντο, και γρήγορα έγιναν οι καλύτεροι πρεσβευτές του έργου και της προσφοράς του.

Βασικός στόχος της προσπάθειας του νεαρού ιστορικού την περίοδο αυτή ήταν η καθιέρωση του μαθήματος της γεωγραφίας δίπλα στο μάθημα της ιστορίας, με αποτέλεσμα την συγγραφή και εκτύπωση του πρώτου μέρους της «Ιστορικής Γεωγραφίας».

Η επιστημονική κατάρτιση και προσφορά του έμπειρου πλέον λόγιου δημιούργησαν τις προϋποθέσεις, ώστε η πρυτανεία του Πανεπιστημίου Αθηνών να του αναθέσει την σύνταξη καταλόγου όλων των χειρογράφων της Εθνικής Βιβλιοθήκης, έργο κατεξοχήν δύσκολο και απαιτητικό. Ως επιβράβευση της προσπάθειας αυτής προέκυψε να ορισθεί ο Κρέμος για ένα διάστημα ως ο «πρώτος βιβλιοφύλακας» του Πανεπιστημίου, αφήνοντας πίσω του πλούσιο έργο.

                                                                                                                                                                                                   [Συνεχίζεται]