Η αναγνώριση της προσφοράς των Αρχόντων του Γένους

22 Οκτωβρίου 2017

ΠΡΟΣΦΩΝΗΣΙΣ
ΤΗΣ Α. Θ. ΠΑΝΑΠΟΤΗΤΟΣ
ΤΟΥ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟΥ ΠΑΤΡΙΑΡΧΟΥ
κ. κ. ΒΑΡΘΟΛΟΜΑΙΟΥ
ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΧΕΙΡΟΘΕΣΙΑΝ
ΤΟΥ ΕΝΤΙΜΟΛ. κ. ΓΕΩΡΓΙΟΥ ΞΕΙΝΟΥ
ΕΙΣ ΑΡΧΟΝΤΑ ΠΡΟΣΤΑΤΗΝ ΤΩΝ ΓΡΑΜΜΑΤΩΝ
(Θεσσαλονίκη, 26 Σεπτεμβρίου 2017)

Εντιμολογιώτατε Άρχων Προστάτα των Γραμμάτων κύριε Γεώργιε Ξεινέ,

Η Αγία του Χριστού Μεγάλη Εκκλησία σας απονέμει σήμερον δια των χειρών της ημών Μετριότητος το οφφίκιον του Άρχοντος Προστάτου των Γραμμάτων του Οικουμενικού Θρόνου. Τιμάσθε δια την ειλικρινή αφοσίωσίν σας προς την Μητέρα Εκκλησίαν της Κωνσταντινουπόλεως. Το Οικουμενικόν μας Πατριαρχείον είναι ο ύπατος θεσμός της Ορθοδοξίας και του Γένους, ο οποίος, χάριτι Θεού, δίδει αδιαλείπτως την φιλόθεον και φιλάνθρωπον μαρτυρίαν αυτού εν τω κόσμω. Αυτήν την Εκκλησίαν καλείσθε να διακονήσετε ως εις των οφφικιάλων της. Λέγομεν κατά την χειροθεσίαν νέων Αρχόντων, ότι η τιμή προς το πρόσωπον αυτών είναι αναγνώρισις γενομένης προσφοράς, αλλά και κλήσις και προτροπή και ενθάρρυνσις προς νέα θεάρεστα έργα. Και υμείς, Εντιμολογιώτατε, κεκοσμημένος πλέον με αρχοντικόν οφφίκιον, ανήκετε από της σήμερον εις τον κύκλον των συνεργατών της ημετέρας Μετριότητος, ή οποία τρέφει αμέριστον εκτίμησιν και εμπιστοσύνην προς το πρόσωπόν σας και σας περιβάλλει με ιδιαιτέραν στοργήν.

Τα Γράμματα, Προστάτης των οποίων έχετε χειροθετηθή, δεν είναι απλώς πλούτος γνώσεων, αλλά γνώσις και επιστήμη εν συνδυασμώ με την αρετήν. «Να μάθωμεν γράμματα», «να μορφωθώμεν», σημαίνει να εξανθρωπισθώμεν, να καταστώμεν ικανοί και πρόθυμοι προς διακονίαν, προς πραγμάτωσιν υψηλών αξιών. Αυτήν την κατανόησιν της μορφώσεως, αυτό το ήθος μετέδωσαν εις όλους ημάς η Εκκλησία, η οικογένεια και το σχολείον. Αυτό οφείλομεν να ενσαρκώνωμεν σήμερον απέναντι εις την διάχυτον εξιδανίκευσιν του ατομισμού και του εαυτοκεντρισμού, απέναντι εις το «διωγκωμένον Εγώ».

Και υμείς, Εντιμολογιώτατε, αυτήν την παιδείαν ελάβετε, αυτάς τας αξίας εδιδάχθητε εις τα σχολεία της Ίμβρου και εις το Λυκειακόν Τμήμα τής κατά Χάλκην Ιεράς Θεολογικής Σχολής, εις την οποίαν ηυλογήθητε να ζήσετε, επί τριετίαν όλην, την αγιοπνευματικήν ζωήν τής εν φόβω Θεού και ασκήσει παιδείας, καταστάντες φορεύς των πατρώων παραδόσεων. Αυτάς τας παραδόσεις καλείσθε να συνεχίσετε ως άξιον τέκνον της Κωνσταντινουπολίτιδος Εκκλησίας και της κοινής γενετείρας μας. Είσθε γέννημα θρέμμα τής μαρτυρικής Ίμβρου, γνήσιον τέκνον του Σχοινουδίου, του ιστορικού μεγάλου χωρίου τής νήσου μας. Εγαλουχήθητε και ηνδρώθητε εις περιβάλλον αγνόν, χριστιανικόν, με πίστιν εις τον Θεόν και με σεβασμόν προς τον άνθρωπον και την κτίσιν. Σπουδάσατε την ιατρικήν δια να διακονήσετε τον συνάνθρωπον. Προσφέρατε πάμπολλα και πολύτιμα ως μέλος της Ιμβριακής Ενώσεως Μακεδονίας – Θράκης, της Εταιρίας Μελέτης Ίμβρου και Τενέδου και δια μέσου του τριμηνιαίου περιοδικού «Ιμβριώτικα». Είσθε ιστορικός ερευνητής, δόκιμος συγγραφεύς και προικισμένος με τα «κάλλη του φθέγματος» λογοτέχνης, μέλος τής Εταιρείας Λογοτεχνών Θεσσαλονίκης.

Επαινούμεν την ευαισθησίαν και το άοκνον ενδιαφέρον σας δια την Ίμβρον και τας περιπέτειάς της, αναγνωρίζομεν την συμβολήν σας εις την μελέτην της ιστορίας και του πολιτισμού της και εις τον αγώνα δια την προστασίαν των Δικαίων του Ιμβριακού λαού.
Ενθυμούμεθα και μνημονεύομεν κατά την ιεράν ταύτην στιγμήν, τους μακαριστούς γονείς σας, τον λογιώτατον διδάσκαλον και λαογράφον της Ίμβρου Κωνσταντίνον Ξεινόν και την μητέρα σας Ευγνωμίαν, την χαρισματικήν παιδαγωγόν. Αμφότεροι υπηρέτησαν ευόρκως την εκπαίδευσιν εις την Ίμβρον και άφησαν ανεξίτηλον την σφραγίδα των εις τους μαθητάς και τας μαθητρίας των και εις την πνευματικήν ζωήν του τόπου μας.

Έντιμολογώτατε Άρχων κύριε Γεώργιε Ξεινέ,

Η Αγία του Χριστού Μεγάλη Εκκλησία έχει ανάγκην ανθρώπων όπως η υμετέρα Εντιμολογιότης, μορφωμένων και ταλαντούχων, στοχαστικών και δραστήριων, ευφυών και ευσεβών, με πιστότητα εις τας γνήσιας παραδόσεις του Γένους και με σύγχρονον πνεύμα. Δεν εκρύψατε το δοθέν υμίν τάλαντον, αλλά το επολλαπλασιάσατε. Αυτό δεν επιτυγχάνεται χωρίς όραμα και αφιέρωσιν εις τον υψηλόν σκοπόν, χωρίς μόχθον και θυσίαν.

Είμεθα βέβαιοι ότι θα συνεχίσετε την προσφοράν εις τα γοάμματα και την ιστορικήν έρευναν, καθώς και τον καλόν αγώνα δια το παρόν και την προοπτικήν του μέλλοντος της Ίμβρου. Θα σας συνοδεύουν και θα σας ενισχύουν αι ευχαί του Πατριάρχου σας και των εν Φαναρίω ακοίμητων φρουρών των πατρογονικών παραδόσεων, αι ευχαί των συμπατριωτών μας και των φίλων της Ίμβρου.

Περαίνοντες τον λόγον, απονέμομεν εις την υμετέραν προσφιλεστάτην Εντιμολογιότητα και εις τους οικείους αυτής τας πατρικάς ευχάς και την Πατριαρχικήν μας εύλογίαν, επικαλούμενοι επί πάντας τους μετέχοντας εις την ευλογημένην ταύτην σύναξιν την ζωοπάροχον χάριν και το πλούσιον έλεος του εν Τριάδι Θεού.

Άξιος!