Ίμβρος: Μας θεώρησαν αιθεροβάμονες, αλλά οικοδομήσαμε κι έχουμε οράματα

31 Οκτωβρίου 2017

Ομιλία Λάκη Βίγκα, Απερχομένου Προέδρου

του Εκπαιδευτικού και Πολιτιστικού Συλλόγου Ίμβρου

στην Εκλογοαπολογιστική Γενική Συνέλευση 2017

 

Σεβασμιώτατε,

Κύριε πρόεδρε της Γενικής Συνέλευσης,

Φίλες και φίλοι,

Με απερίγραπτη χαρά και ικανοποίηση βρίσκομαι σήμερα ενώπιόν σας ως πρόεδρος του απερχόμενου Δ.Σ., για να αξιολογήσουμε όλοι μαζί τα τρία έτη που μας πέρασαν από την προηγούμενη εκλογοαπολογιστική συνέλευσή μας, να δρομολογήσουμε την πορεία και τη στρατηγική των επόμενων χρόνων και να εκλέξουμε τη νέα μας διοίκηση, η οποία θα περάσει στο τιμόνι του Εκπαιδευτικού & Μορφωτικού Συνδέσμου Ίμβρου (ΕΠΣΙ).

Όταν επισκέφτηκα για πρώτη φορά την Ίμβρο, πριν από 30 χρόνια και για ελάχιστες ημέρες, είχα υποσχεθεί στον εαυτό μου να μην επιστρέψω ποτέ! Θλιβερές εικόνες στο Σχοινούδι, μοναξιά στα Αγρίδια, ερειπωμένο το Γλυκύ και απελπισμένο το βλέμμα των ηλικιωμένων. Αυτή ήταν η Ίμβρος.

Κι όμως! Ο χρόνος μάς ωριμάζει, οι πολιτικές εξελίξεις μάς προκαλούν, καθώς και άνθρωποι σαν τον Οικουμενικό Πατριάρχη μας και τόσους άλλους μαχητικούς Ιμβρίους μάς εμπνέουν στον αγώνα ενός νέου στόχου, μιας νέας ιστορίας, μιας πορείας με πάθος και αντοχές, ξεπερνώντας τις δυνατότητές μας, καταπολεμώντας τους φραγμούς της Ιστορίας και των προκαταλήψεων.

Η Ίμβρος, σήμερα, μας καλεί να την επισκεφτούμε με αμβλυμένα πάθη και λιγότερους μύθους.

            Αυτό ακριβώς υπηρετεί και ο ΕΠΣΙ, που ιδρύθηκε το 2014 με σκοπό να αναγεννήσει την Παιδεία, να δημιουργήσει θεσμούς, να αναπτύξει τον ελληνικό πολιτισμό, να συμβάλλει στην πρόοδο και την ευημερία του τόπου, να δημιουργήσει θέσεις εργασίας, να γεφυρώσει το κοινωνικό χάσμα με διάφορες πολιτιστικές δραστηριότητες, να ανακαλύψει τις δυνάμεις της ίδιας της κοινωνίας ώστε μακροπρόθεσμα να είναι η κοινότητα ανεξάρτητη οικονομικά, βιώσιμη και δημιουργική.

Όσο και να φαίνονται μεγαλόπνοα και ίσως υπερβολικά όλα αυτά για μία κοινωνία που υπέφερε συστηματικά από το 1960, όσο και να μας θεώρησαν αιθεροβάμονες ή ανεδαφικούς, πιστεύω ότι σήμερα θα πρέπει να αναγνωρίσουν, όσοι είχαν τις καχυποψίες τους (που ίσως εν μέρει είχαν δίκιο), ότι όλοι μαζί προχωρήσαμε, κοπιάσαμε, οικοδομήσαμε και συνεχίζουμε να έχουμε στόχους και οράματα.

Δεν ήταν αλλά ούτε είναι εύκολο να κρατάς εδραία την πίστη σου και να κυνηγάς μία υπόθεση που την θεωρούσαν όλοι χαμένη. Αρκετοί πολιτικοί, διπλωμάτες, κληρικοί, γραφειοκράτες, Ίμβριοι και συνυπήκοοί μας είχαν τις αμφισβητήσεις και τους ενδοιασμούς τους. Κι όμως, ένας μικρός πυρήνας ανθρώπων, με την έμπνευση και στήριξη του Πατριάρχη μας, έπεισε τους πάντες για το δίκαιο και για την αναγνώριση του ιμβριακού ζητήματος. Ένα δίκαιο που αναζητά μέλλον, αισιοδοξία, δημιουργία, συνύπαρξη, σεβασμό και ισοπολιτεία.

Σήμερα η τοπική κοινότητά μας αριθμεί πάνω από 500 κατοίκους. Έχει σχολεία, νηπιαγωγείο, συλλόγους, συσσίτιο, κέντρο αθλητισμού, και είμαι σίγουρος ότι θα έχουμε και άλλες καλές εξελίξεις.

Έχουμε περισσότερη περιουσία τόσο κοινοτική όσο και ιδιωτική σε σχέση με πριν από 10-15 χρόνια.

Διαθέτουμε τα εκπαιδευτήριά μας, στα οποία φοιτούν 38 παιδιά, με διευθυντές, δασκάλους, καθηγητές και διοικητικό προσωπικό.

Οι Ίμβριοι άρχισαν να μας εμπιστεύονται δίνοντάς μας σημαντικές δωρεές, είτε χρηματικές είτε από το χαρτοφυλάκιο των ακινήτων τους.

Η τουρκική κοινή γνώμη, τα ΜΜΕ και οι κρατικοί φορείς, έως τώρα, σε όλες μας τις προσπάθειες μάς στηρίζουν. Όπως ακριβώς έπραξαν και πράττουν οι ελληνικές κρατικές υπηρεσίες των Υπουργείων Εξωτερικών και Παιδείας, το Συντονιστικό Γραφείο Μειονοτικής Εκπαίδευσης στην Πόλη, Έλληνες επιχειρηματίες και Σωματεία, που πάντα ήταν και είναι αρωγοί στις προσπάθειές μας.

Οι κοινότητες της Κωνσταντινούπολης, η Αρχιεπισκοπή Αμερικής, η Μονή Βατοπεδίου, Αρχιερείς του Πατριαρχείου μάς στηρίζουν, και ο καθένας με τις δυνατότητές του.

Η Turkcell με την ιστορική της κίνηση και την τεράστια χορηγία έδωσε ώθηση στην ύπαρξη ποιοτικής και σύγχρονης εκπαίδευσης στο σχολείο μας.

Στις 29 Οκτωβρίου ξεκινά μία νέα περίοδος στη διοίκηση του πιο σημαντικού Συνδέσμου της Ομογένειάς μας στην Τουρκία. Είναι μία περίοδος εδραίωσης κι εμβάθυνσης των όσων κατακτήσαμε, και συνάμα μία περίοδος ανάπτυξης επαγγελματικών επενδύσεων, επιχειρηματικών δραστηριοτήτων, φροντιστηρίων ελληνικής γλώσσας, κατασκευής υποδομών για τη φιλοξενία νέων Ιμβρίων (κι όχι μόνο) και φοιτητών Erasmus. Είναι μία περίοδος κατά τη οποία πρέπει να δώσουμε έμφαση και στην κοινωνική πρόνοια, όπως π.χ. στη δημιουργία ενός οίκου ευγηρίας, με απώτερο στόχο το ρίζωμα και την αυτονόμηση της κοινότητας στο νησί.

Φίλες και φίλοι,

Στην επταετία της συστηματικής μας παρουσίας και ενασχόλησης με τα θέματα της Ίμβρου, προσωπικά αισθάνομαι ευεργετημένος από την Ιστορία και τους ανθρώπους που γνώρισα όλα αυτά τα χρόνια.

Η Ίμβρος μού έδωσε την ευκαιρία να την ανακαλύψω, να τη νιώσω, να την πονέσω και να την αγαπήσω.

Μαζί με την Ίμβρο αγάπησα κι εσάς, καθώς εισέπραξα και τη δική σας αγάπη και υποστήριξη. Κωνσταντινούπολη, Άγκυρα, Τσανάκαλε, Αθήνα. Ταξιδέψαμε, συνεργαστήκαμε, συνδιαλεχθήκαμε, εκπροσωπήσαμε, διαπραγματευθήκαμε με πολιτικούς, διπλωμάτες, με ανθρώπους της πολιτείας αλλά και με τους άρχοντες και τους πολίτες του νησιού.

Άλλοτε ήρθαμε να συνοδέψουμε έναν γενικό γραμματέα υπουργείου, άλλοτε κάποιον βουλευτή, άλλοτε να πραγματοποιήσουμε μια έκθεση κι άλλοτε για να παραστούμε σε εγκαίνια.

Χαρά σε εσάς κ εμάς που ταχθήκαμε να οικοδομήσουμε μία νέα Ίμβρο.

Αυτό το μήνυμά μας πρέπει να το γνωρίζουν άπαντες και να στηρίζουν τις πρωτοβουλίες της εδώ κοινωνίας.

Κλείνοντας την ομιλία μου, σε αυτό το σημείο θα ήθελα να επαινέσω και να ευχαριστήσω το εκπαιδευτικό και διοικητικό προσωπικό των σχολείων, τους ανθρώπους του Συνδέσμου και τους καθηγητές των τουρκικών μαθημάτων και τους υποδιευθυντές των σχολείων για την κατανόηση, την άριστη συνεργασία και την εποικοδομητική διάθεση. Ευχαριστίες θερμές, επίσης, στους Συλλόγους Ιμβρίων Αθήνας και Θεσσαλονίκης, που πάντοτε ανταποκρίνονταν στα διάφορα αιτήματά μας.

Σήμερα, θα παραδώσω τη σκυτάλη του ΕΠΣΙ σε άλλον καπετάνιο ή άλλη καπετάνισσα, και θέλω να εκφράσω προσωπικά αλλά κι εκ μέρους των μελών του Δ.Σ. τις ευχαριστίες για την εμπιστοσύνη σας.

Παραδίδουμε, αποχωρούμε από τις θέσεις μας, αλλά θέλω να σας διαβεβαιώσω ότι δεν φεύγουμε, δεν εγκαταλείπουμε την Ίμβρο. Θα είμαστε συνεχώς δίπλα σας, θα σας στηρίζουμε και θα σας βοηθούμε.

Σε εμάς έλαχε ο κλήρος για να ανοίξουμε τον δρόμο για το μέλλον του ελληνισμού στην Ίμβρο. Σειρά σας είναι αυτόν τον δρόμο να τον πλατύνετε, να τον επεκτείνετε και να τον στεριώσετε.

Σας ευχαριστώ όλες κι όλους!