Ανάγνωση και Εποχή

Στα παλιά χρόνια έλεγαν ότι στις πρώτες τάξεις του σχολείου διδασκόταν η ανάγνωση και η γραφή.
Πρώτα η ανάγνωση και μετά η γραφή.
Η ανάγνωση, που σημαίνει ότι κανείς μαθαίνει κατ’ αρχή να αντιλαμβάνεται τις συγκεκριμένες έννοιες των λέξεων και την πρωτογενή δομή της διατύπωσης. 
Το δεύτερο στάδιο ήταν η καλλιέργεια του μαθητή να προσλαμβάνει το νόημα συνθετότερων προτάσεων, οι οποίες ξεπερνούσαν το επίπεδο του απόλυτα συγκεκριμένου.

Πηγή: scholastic.com

Για τη λειτουργία αυτής της βασικής λειτουργίας του ανθρώπου, έχουν ειπωθεί και γραφεί πολλά κι ακόμα περισσότερα θα γραφούν στο μέλλον, καθώς η ταχύτητα των επικοινωνιών θα αυξάνει ολοένα και περισσότερο και ο χρόνος κατανόησης των διαδιδόμενων πληροφοριών θα λιγοστεύει αντιστρόφως.
Η εποχή μας με την ιλιγγιώδη ταχύτητά της, που συρρικνώνει καθημερινά τον χρόνο επεξεργασίας των πληροφοριών, οδηγεί συχνά και θα οδηγεί συχνότερα στο μέλλον σε συγχύσεις. Συγχύσεις σ’ όλα τα πεδία: της καθημερινής συναλλαγής, της πολιτικής, της τέχνης, ακόμα και των επιστημών και της φιλοσοφίας.
Δυστυχώς είμαστε πια στη δύσκολη θέση να διαχειριστούμε το μεγάλο αυτό δώρο της τεχνολογίας.
Δεν ξέρω πόσοι μπορούν ακόμη να κατανοήσουν τον κίνδυνο, που κρύβεται πίσω από το δύσκολα ελεγχόμενο ρυθμό διάδοσης και διασποράς των πληροφοριών.
Μήπως στ’ αλήθεια πρέπει ξανά να θυμηθούμε το παλιό εκείνο μάθημα της ανάγνωσης, μέχρις ότου καταρτίσουμε ένα καινούριο και σύγχρονο τρόπο ανάγνωσης και πρόσβασης των μεταδιδομένων.