Ωχ κι αυτές οι καρακάξες!!!

19 Φεβρουαρίου 2018

Τι παράξενος και τούτος ο τίτλος του σημειώματος μας; Καλλίτερα θα ήταν να είχα μια βέργα και να τις έδερνα. Μας έκαμαν ζημιά τέλεια.

Δηλαδή. Τις μέρες αυτές μάζεψα τα καρύδια από μια αυτοφυή καρυδιά μπροστά στην αυλή μας. Μαζεύοντας τα ξεφλούδιζα κιόλας, για να είναι καθαρά. Γι αυτό και μαύρισαν τα χέρια μου, όπως παθαίνουμε και στο χωριό, όταν ήμασταν μικροί. Ύστερα τα άπλωσα σε προσήλιο σημείο, για να τα κάψη ο ήλιος και να στεγνώσουν. Ήμασταν όμως τις μέρες αυτές όλοι απασχολημένοι και λείπαμε από τον χώρο μας.

Έτσι δόθηκε η άνεση και έγινε η ζημιά. Οι καρακάξες, αυτές οι ασπρόμαυρες, που εφορμούν όλην την μέρα σαν τα στούκας των Γερμανών, τα μυρίστηκαν. Το αποτέλεσμα ήταν η ζημιά. Ένα ένα πήραν όλα τα καρύδια. Μάλιστα. Τα πήραν όλα. Ίσως να με εκδικήθηκαν κιόλας, διότι καθώς τις βλέπω να πετούν ολημερίς, λέω άτι είναι από τα πιο πονηρά πλάσματα της πλάσεως. Δηλαδή με την έννοια της εξυπνάδας. Το θέμα όμως είναι, ότι συμμάζεψαν όλα τα καρύδια μας και τα έφαγαν.

Η ΕΠΟΜΕΝΗ σκέψη μου ήταν, ότι έπρεπε να ωφεληθώ και από το γεγονός τούτο, όπως όταν μου έκλεψαν δύο στολές ιερατικά άμφια (όχι ΕΜΦΙΑ), και η μία ήταν άριστη, υφαντή στην Καστρίτσα στα Γιάννενα, και τις πούλησαν, για να πάρουν, άκουσον, άκουσον…. ηρωίνη!!!

Σκέφτηκα λοιπόν, ότι κάπως έτσι γίνεται και με τις ακριβές ψυχές μας. Αν ξεχαστούμε και τις αφήσουμε αφύλαχτες, τότε εφορμά εκείνη η αρχαία, ολόμαυρη ΔΑΙΜΟΝΟΚΑΡΑΚΑΞΑ και δυστυχώς «η ψυχή εάλω». Χάνονται ψυχές αιωνίας αξίας. Γι αυτές τις ψυχές μας, για όλες τις ψυχές όλων των αιώνων εσταυρώθη ο Κύριος ημών Ιησούς Χριστός. Εσταυρώθη, για νά σωθούν και να χαίρονται αιωνίως στον Παράδεισό του. Πόσο τάχα να πληγώνεται  ο Σταυρωθείς Κύριος ή ο φύλακας Άγγελος για τις ψυχές που αφήνονται εκτεθειμένες στη μανία της ΔΑΙΜΟΝΟΚΑΡΑΚΑΞΑΣ;

Κι ύστερα λέω κι εγώ, άτι στενοχωρήθηκα για την κλοπή των καρυδιών μας από τις περιφερόμενες ολοχρονίς στην αυλή του Μοναστηριού παμπόνηρες καρακάξες;;;