Ο Χιλιασμός στην πρώτη Εκκλησία & στην σύγχρονη εποχή (Συμπεράσματα)

Η μελέτη αυτή έχει μια σχετική πρωτοτυπία, αφού γίνεται μια συσχέτιση των πρώτων χιλιαστικών δοξασιών με εκείνες των Ιεχωβάδων. Τα συμπεράσματα στα οποία καταλήγουμε είναι:

1. Στη μεταποστολική περίοδο οι απόψεις που αφορούσαν σε εσχατολογικά θέματα παρουσίαζαν ιδιαίτερο ενδιαφέρον.

2. Η χιλιετής Βασιλεία του Χριστού υπήρχε διαδεδομένη στις πρώτες κοινότητες των Χριστιανών. Πρέσβευαν ότι η παρουσία του Χριστού θα ολοκληρώσει την ιστορία και η ζωή θα αλλάξει, γιατί θα αρχίσει η αιώνια βασιλεία Του. Οι άνθρωποι θα ζουν μια κατάσταση ανάλογη με τα έργα τους. Κατά τον Ιουστίνο, η χιλιετής Βασιλεία του Χριστού θα προηγηθεί της καθολικής ανάστασης. Παραθέτει, επίσης, μαρτυρίες που κατά τη γνώμη του υποστηρίζουν την περί χιλιετούς βασιλείας αντίληψη, από τους Προφήτες Ησαΐα και Ιεζεκιήλ, καθώς και από την Αποκάλυψη του Ιωάννη.

3. Ο Χιλιασμός προσέδωσε στον Χριστιανισμό νέα μορφή, καθώς η χιλιετής βασιλεία, η οποία θα πραγματοποιηθεί μεταξύ της πρώτης ανάστασης των δικαίων και πριν από τη δεύτερη έλευση του Ιησού Χριστού, ήταν ταυτισμένη με το πρόσωπό Του. Αυτό συνεπάγεται πως ο χριστιανικός Χιλιασμός είχε ως επίκεντρο πια τον νέο Ισραήλ, δηλαδή τους χριστιανούς, οι οποίοι θα γνωρίσουν τη βασιλεία του Χριστού και θα απολαμβάνουν υλικά και πνευματικά αγαθά.

4. Οι Χιλιαστές ή Μάρτυρες του Ιεχωβά είναι αιρετική ομάδα ανθρώπων που υποστηρίζουν ότι είναι χριστιανοί, στην πραγματικότητα, όμως, με το να διαστρέφουν όλα τα δόγματα της πίστης μας, συνιστούν ιδιαίτερη θρησκεία. Ονομάστηκαν «χιλιαστές» από μια δοξασία τους ότι πριν από τη Δευτέρα Παρουσία ο Χριστός θα συστήσει επίγεια κυβέρνηση με έδρα τα Ιεροσόλυμα και με υπουργούς τους πατριάρχες του Ισραήλ και θα κυβερνήσει για 1.000 χρόνια.

5. Λέγονται και Μάρτυρες του Ιεχωβά, από το εβραϊκό «Γιαχβέ» ή «Ιεχωβά» που σημαίνει «ο Ών» και δηλώνει τον Θεό. Ισχυρίζονται, δηλαδή, ότι είναι μάρτυρες του Θεού. Ιδρυτής τους, όμως, θεωρείται ο Κάρολος Ρώσσελ, ένας Αμερικανοεβραίος έμπορος (πέθανε το 1916).

6. Δεν δέχονται τον Τριαδικό Θεό ούτε το θεανθρώπινο του Χριστού.

7. Οι χριστιανοί πρέπει να έχουν κατά νου το απόσπασμα του Ματθαίου: «Προσέχετε δε από των ψευδοπροφητών, οίτινες έρχονται προς υμάς εν ενδύμασι προβάτων, έσωθεν δε εισι λύκοι άρπαγες (….) το δε σαπρόν δένδρον καρπούς πονηρούς ποιεί (…), ουδέ δένδρον σαπρόν καρπούς καλούς ποιεί».

8. Οι Χριστιανοί, λοιπόν, οφείλουν να γνωρίζουν καλά τα της πίστεώς τους. Όταν κάτι δεν το γνωρίζουν, να προσφεύγουν για ερμηνεία σε έγκριτους θεολόγους, σε πανεπιστημιακούς ή στο Γραφείο Αιρέσεων των εκάστοτε Μητροπόλεων.

9. Η σύγχρονη λειτουργία της Οργάνωσης βασίζεται στην εταιρική αλλά και θεοκεντρική διάρθρωση της «Σκοπιάς»

10. Το οικονομικό και κοινωνικό περιβάλλον μέσα στο οποίο αναπτύχθηκαν οι «παραφυάδες» του Χιλιασμού μετά τον 17ο αιώνα.

Τελειώνοντας, θα θέλαμε να πιστεύουμε ότι με την εργασία αυτήν παρουσιάσαμε με απλό τρόπο τη σχέση των πρώτων χιλιαστικών δοξασιών με εκείνες των Ιεχωβάδων, κάνοντας μια συνοπτική αναφορά και σε άλλες αιρετικές ομάδες που ασπάζονται τις ίδιες ιδέες.