ΛΟΓΟΣ ΛΔ΄: Επιστολή προς τον διάκονο Γρηγόριο

ΛΟΓΟΣ ΛΔ΄
Επιστολή προς τον διάκονο Γρηγόριο.

Κύριέ μου, αδελφέ μου εν Κυρίω, διάκονε του Χριστού, Γρηγόριε! Αν γνωρίζεις το αμάρτημά σου και διορθωθείς, μην απορείς, για όνομα του Χριστού, με την ανοησία μου. Η καρδιά μου ασθενεί πνευματικά, επειδή ατακτείς τόσο απρεπώς και μάλιστα ενσυνείδητα. Κατ’ αυτές τις άγιες ημέρες, άφησες τα ιερά, «άτινά εστι του Θεού» [1], και εορτάζεις κοσμικά για να ευχαριστήσεις τον λάρυγγα και την κοιλία σου, που είναι φθαρτά.

Που είναι ο φόβος του Θεού και η μνήμη του θανάτου και εκείνων των τρομερών βασάνων, τα οποία θα είναι στην Κρίση του Χριστού; Η λησμόνησες εκείνον που είπε, «μέθυσοι βασιλείαν Θεού ου κληρονομήσουσι» [2], όπως και την εντολή του Θεού που λέγει, «προσέχετε δε εαυτοίς μήποτε βαρηθώσιν υμών αι καρδίαι εν κραιπάλη και μέθη και μερίμναις βιοτικαίς» [3] και τα υπόλοιπα που γνωρίζεις; Έτσι λοιπόν, Γρηγόριε, τηρείς τις εντολές του Χριστού, τους νόμους και τους κανόνες των Πατέρων; Η δεν θυμάσαι ότι Αυτός θα μας κρίνει αυστηρώς κατά τις εντολές Του; Μπορεί όμως να πείς: Αφού καλοί άνθρωποι με παρακίνησαν, μπορούσα να τους παρακούσω; Γρηγόριε! Και ο Χριστός, κατά την γνώμη σου, δεν είναι καλός, ο οποίος με όλη την Αγία Γραφή σε καλεί στην ουράνια ευωχία; Τι πιο χρήσιμο, πες μου, είναι για μας, αν έμεινε μέσα σου ακόμη έστω και μία σταγόνα χριστιανικής λογικής, ο Χριστός με όλους τους αγίους Του και την ουράνια ευωχία η οι θνητοί άνθρωποι και τα διαβολικά γλέντια; Μην απορείς με αυτόν τον λόγο μου, διότι δεν είναι ο δικός μου, αλλά του αγίου Ιωάννου του Χρυσοστόμου. Αν, παρόλο που ο Χριστός σε αποκάλεσε άλας της γης, διαπράττεις ατασθαλίες, τότε με τι θα αλατιστεί η γη; «Υμείς εστε το άλας της γης· εάν δε το άλας μωρανθή, εν τίνι αλισθήσεται; Εις ουδέν ισχύει έτι, ει μη βληθήναι έξω» από την βασιλεία των ουρανών «και καταπατείσθαι υπό των ανθρώπων» [4]. Γρηγόριε! Θυμήσου το ρηθέν: «Εκείνος δε ο δούλος, ο γνούς το θέλημα του κυρίου εαυτού και μη ετοιμάσας μηδέ ποιήσας προς το θέλημα αυτού, δαρήσεται πολλάς» [5]. Αν πιστεύεις σε αυτόν τον λόγο, να διορθωθείς ενώπιον του φοβερού Κριτή, αν όμως δεν πιστεύεις, θα το δείς ο ίδιος.

1. Α΄ Κορ. 6, 20.
2. Α΄ Κορ. 6, 10.
3. Λουκ. 21, 34.
4. Ματθ. 5, 13.
5. Λουκ. 12, 47-48.