Από τον απόστολο Παύλο: Αντιμετωπίζοντας με θάρρος και σταθερότητα τις ποικίλες δυσκολίες

16 Φεβρουαρίου 2019

ΟΜΙΛΙΑ ΣΤΟ ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΟ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ ΤΕΛΩΝΟΥ ΚΑΙ ΦΑΡΙΣΑΙΟΥ  (Β’ Τιμ. 3,10-15)

Ο Απόστολος Παύλος, φυλακισμένος στη Ρώμη, προβλέπει ότι πλησιάζει η μέρα του μαρτυρίου του. Αισθάνεται την ανάγκη να στείλει τη Β’ Επιστολή του προς τον αφοσιωμένο Μαθητή του Τιμόθεο, που τον είχε εγκαταστήσει στην Έφεσο ως Επίσκοπο, και να του αφήσει τις τελευταίες του υποθήκες.

Στους στίχους 10-15 του τρίτου κεφαλαίου της Επιστολής αυτής, ο Απόστολος Παύλος τονίζει στον Τιμόθεο δύο πολύ σοβαρά θέματα:

Το πρώτο είναι να μή κλονιστεί από τις δυσκολίες και τους διωγμούς, που είναι φυσικό να αντιμετωπίσει στο Αποστολικό του έργο. Γι αυτό του υπενθυμίζει τα όσα είχε διδαχθεί από αυτόν -τον Παύλο- με τα λόγια και το παράδειγμά του. Είχε προσωπική γνώση ο Τιμόθεος των διωγμών που υπέστη ο Απόστολος Παύλος στην πατρίδα του Λύστρα, αλλά και στις γειτονικές πόλεις Αντιόχεια της Πισιδίας, Ικόνιο και αλλού. Στα Λύστρα μάλιστα τον λιθοβόλισαν οι Ιουδαίοι, μέχρι σημείου να νομίσουν ότι ξεψύχησε (βλέπ. Πράξ. 14,19). Όλα αυτά, υπενθυμίζει ο Παύλος στον Τιμόθεο, τα υπέστη με πίστη ακράδαντη στην προστασία του Χριστού, με μακροθυμία στους διώκτες του, με την υπομονή και αγάπη που έδειξε και ο Χριστός στους σταυρωτές Του. Και από όλα αυτά που υπέφερε ο Παντοδύναμος Κύριος τον γλίτωσε (βλέπ. στίχ. 11).

Όπως όλοι καταλαβαίνουμε, ο Απόστολος θέλει να δώσει θάρρος στον Μαθητή του, να μή φοβάται οτιδήποτε συμβεί και στον ίδιον τον Τιμόθεο, κατά το Αποστολικό του έργο. Με τη ίδια πίστη και τον ίδιο τρόπο να αντιμετωπίζει τους διωγμούς των εχθρών του Χριστού. Να έχει θάρρος και την βεβαιότητα ότι δεν θα τον εγκαταλείψει ο Κύριος.

Στη συνέχεια υπενθυμίζει στον Τιμόθεο ότι δεν είναι μόνον αυτός που πάσχει, αλλά και όλοι όσοι θέλουν να ζήσουν με ευσέβεια, σύμφωνα με το θέλημα του Χριστού, θα αντιμετωπίσουν διωγμούς (παράβ. στίχ. 12). Αυτό δεν είχε πεί ο Κύριος στους Αποστόλους Του; «Αν εμένα καταδίωξαν, θα καταδιώξουν κι εσάς» (Ιωάν. 15,20). «Ο κόσμος θα σας κάνει να υποφέρετε· αλλά εσείς να έχετε θάρρος, γιατί εγώ έχω νικήσει τον κόσμο» (Ιωάν. 16,33).

Το πρώτο, λοιπόν που τονίζει ο Απόστολος Παύλος στον Τιμόθεο, αλλά και σε όλους εμάς είναι: τους διωγμούς, μικρούς ή μεγάλους, που μας γίνονται γιατί είμαστε χριστιανοί, και θέλουμε να ζούμε κατά Θεόν, να τους αντιμετωπίζουμε με πίστη, αγάπη, υπομονή, θάρρος και εμπιστοσύνη στην προστασία του Χριστού.

Το δεύτερο θέμα που τονίζει στη συνέχεια ο Απόστολος Παύλος είναι: να μένουμε σταθεροί σε όσα μάθαμε και πιστεύουμε ως Ορθόδοξοι Χριστιανοί. Δεν διστάζει ο Απόστολος να πεί ότι: «οι πονηροί άνθρωποι και απατεώνες θα προκόβουν στο χειρότερο· θα εξαπατούν τους άλλους και οι άλλοι -οι όμοιοί τους- θα τους εξαπατούν» (στίχ. 13). Αυτοί λοιπόν οι πονηροί άνθρωποι, δημιουργούν την εντύπωση στην κοινωνία ότι είναι επιτυχημένοι και παρασύρουν αφελείς να τους μιμηθούν στον κατηφορικό δρόμο τους. Έτσι ακούμε αφελείς ανθρώπους να λένε: -Σε αυτή την κοινωνία αν δεν κλέψεις και δεν πείς ψέμματα, δεν μπορείς να ζήσεις. «Αλλά εσύ – συνεχίζει ο Απόστολος – να μένεις σταθερός σε αυτά που έμαθες και για τα οποία έχεις τεκμήρια. Επιπλέον από την παιδική σου ηλικία έμαθες την Αγία Γραφή, που μπορεί να σε κάνει σοφό, και μέσω της πίστεως προς τον Ιησούν Χριστόν να σε οδηγήσει στη σωτηρία σου» (στίχ. 14-15).

Αγαπητοί μου αδελφοί και αδελφές, αυτή την περικοπή καθόρισε η Εκκλησία μας να διαβάζεται στους Ορθοδόξους Ναούς σήμερα, που αρχίζει η πλέον κατανυκτική περίοδος του Εκκλησιαστικού Έτους, Το Τριώδιον. Και τούτο, για να μας βοηθήσει να αντιμετωπίσουμε με θάρρος και σταθερότητα τις ποικίλες δυσκολίες των πνευματικών αγωνισμάτων αυτής της περιόδου, όπως: η τιθάσευση του εγωϊσμού και του φαρισαϊσμού, που μας μίλησε σήμερα το Ευαγγέλιο· η εγκράτεια, η νηστεία, η χαλιναγώγηση της γλώσσας. Ως επίσης, για να μας παροτρύνει στην συχνή μελέτη και εμβάθυνση των εννοιών της Αγίας Γραφής, η οποία μας καθιστά κατά Χριστόν σοφούς.

Έτσι, από σήμερα μέχρι το Πάσχα, η Μητέρα μας Εκκλησία με τρόπο σοφό θα μας βοηθεί να ανεβαίνουμε τα σκαλοπάτια των αρετών, (όπως τις αναλύει ο Άγιος Ιωάννης ο Σιναΐτης στο βιβλίο του «Κλίμαξ»), και πνεματικά να συσταυρωθούμε και συναναστηθούμε με τον Χριστό και να αξιωθούμε τελικά να συγκαθήσουμε μαζί Του στην ουράνια Βασιλεία Του!