Από τον Απόστολο της Κυριακής: Ενωμένοι με τον Χριστό

3 Φεβρουαρίου 2019

ΟΜΙΛΙΑ ΣΤΟ ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΟ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ ΚΥΡΙΑΚΗΣ
(Β’ Κοριν. 6,1-10)

Ο Απόστολος Παύλος στη σημερινή περικοπή της Β’ Επιστολής του προς Κορινθίους, τους υπενθυμίζει την πλούσια Χάρη που έλαβαν από τον Θεό, δηλαδή τις μεγάλες ευεργεσίες που δέχθηκαν από την ημέρα που βαπτίστηκαν: Καθαρίστηκαν από όλες τις αμαρτίες που είχαν διαπράξει οι ίδιοι, αλλά και από το προπατορικό αμάρτημα. Ενώθηκαν με τον Χριστό. Δέχθηκαν μέσα τους το Άγιο Πνεύμα και αναγεννήθηκαν πνευματικά. Και παροτρύνει τους χριστιανούς, αυτή τη ευεργετική χάρη που έλαβαν από τον Χριστό και συνεχώς απολαμβάνουν μέσα στην Εκκλησία, να την κρατήσουν δυνατά. Γνωρίζει ο θεόπνευστος Απόστολος ότι οι ποικίλοι πειρασμοί, εξωτερικοί και εσωτερικοί, είναι δυνατόν να αποπλανήσουν τον πιστό. Γι αυτό ο Παύλος, ως στοργικός πατέρας αγωνιά, μήπως κάποιοι χριστιανοί φανούν ανάξιοι της τιμής που τους έκανε ο Θεός να τους καλέσει κοντά Του και χάσουν τη λυτρωτική Χάρη του Θεού (βλ. στίχ. 1).

Δυστυχώς δεν είναι σπάνιο το φαινόμενο, και στις ημέρες μας, αρχικά να πλησιάζουν κάποιοι την Εκκλησία με ζήλο, να ζητούν να γνωρίσουν την Ορθοδοξία και να βαπτιστούν και αργότερα από ασήμαντη αφορμή, ή από έλλειψη ενδιαφέροντος πλέον, να αποκόπτονται από την Ορθόδοξη λατρεία· να παύουν να εκλησιάζονται. Και η ζωή τους να είναι αντίθετη από το θέλημα του Θεού.

Ο Κύριός μας Ιησούς Χριστός είχε προβλέψει το θλιβερό αυτό φαινόμενο. Θα δημιουργηθούν μίση μεταξύ των ανθρώπων, είπε· πολλοί θα αποστατήσουν. Θα εμφανιστούν ψευδοπροφήτες και θα παραπλανήσουν πολλούς. Και επειδή μέσα στην κοινωνία θα πληθύνει η κακία, η αγάπη πολλών θα ψυχρανθεί (βλ. Ματθ. 24,10-12). Όλα αυτά, σε μεγάλο βαθμό, θα συμβούν όταν θα πλησιάζει το τέλος του κόσμου· όμως και σε κάθε εποχή συμβαίνουν κατά κάποιον βαθμό. Γι αυτόν τον λόγο αγωνιά ο Απόστολος, μήπως υπάρξουν και κάποιοι από τους αγαπημένους του χριστιανούς της Κορίνθου απαρνηθούν τη Χάρη του Χριστού.

Για να τους βοηθήσει να μείνουν πιστοί μέχρι τέλους, τους υπενθυμίζει την προφητεία του Ησαΐα: «Στον καιρό της χάρης σε άκουσα και την ημέρα της σωτηρίας σε βοήθησα. Να, τώρα είναι ο καιρός της χάρης, τώρα είναι η ημέρα της σωτηρίας» (49,8). Οι Άγιοι Πατέρες στα λόγια αυτά του Προφήτη Ησαΐα δίνουν την εξής ερμηνεία: Μη νομίσετε ότι επειδή σας κάλεσα κοντά μου και σας έδωσα τη λυτρωτική μου χάρη, ότι αυτό θα γίνεται πάντοτε. Όσο είστε σε αυτή τη ζωή και προ της Δευτέρας Παρουσίας του Κυρίου, υπάρχει καιρός να αποφασίσετε να μείνετε μέσα στη χάρη μου. Μετά, η περίοδος της χάρης λήγει και ακολουθεί η δίκη.

Υπάρχουν άνθρωποι που σκέπτονται επιπόλαια. Έ, τώρα που είμαι νέος θα ζήσω ελεύθερα, θα γλεντήσω τη ζωή μου όπως με ευχαριστεί, και όταν γεράσω θα μετανοήσω και θα καταφύγω στην Εκκλησία. Αυτές τις απατηλές σκέψεις τους βάζει ο πονηρός για να τους απομακρύνει από την ποίμνιο του Χριστού και ως λύκος να τους κατασπαράξει σαν το «απολωλός πρόβατο». Και ποιός μπορεί να είναι βέβαιος ότι θα ζήσει μέχρι την γεροντική ηλικία; Και εάν ένας ζήσει μια ζωή μακρυά από το Θεό και η αμαρτία του έχει γίνει δεύτερη φύση, πως μπορεί να είναι σίγουρος ότι θα μπορέσει να κόψει όλες τις αμαρτωλές συνήθειες που απέκτησε και στα τελευταία της ζωής του θα μετανοήσει ειλικρινά; Στο σημείο αυτό ο Απόστολος Παύλος είναι κατηγορηματικός, απαντά με τρόπο απόλυτο· γράφει: » Είναι αδύνατον αυτούς που μια φορά φωτίστηκαν, γεύτηκαν τη δωρεά του Θεού, δέχτηκαν τα χαρίσματα του Αγίου Πνεύματος… και παρ’ όλα αυτά πρόδωσαν την πίστη τους, να μπορέσουμε να τους κάνουμε να ξαναεπιστρέψουν κοντά στο Θεό με τη μετάνοια» (Εβρ.6,4-6).

Δεν μπορούμε αδελφοί μου να πειραματιζόμαστε με το θέμα της σωτηρίας της ψυχής μας, για την οποία ο Χριστός, ο ένδοξος Υιός του Θεού, πέθανε πάνω στον σταυρό σαν κακούργος.

Και ο Απόστολος Παύλος για να μεταδώσει την πίστη του Χριστού στα έθνη υπέστη τα πάνδεινα, όπως τα περιγράφει στη συνέχεια της σημερινής περικοπής:

Εργαζόμαστε για τη σωτηρία σας έτσι ώστε, να μη προκαλέσουμε σε κανένα κάποιο πρόσκομμα· υπομένουμε θλίψεις, δυσχέρειες, κακοποιήσεις, φυλακίσεις, αγρύπνιες, πείνα και τόσα άλλα.

Μετά από αυτά μπορούσαν οι Κορίνθιοι να μη συγκινηθούν και να μη φιλοτιμηθούν να προσκολληθούν στον Χριστό!

Αδελφοί μου, μετά από αυτά που ακούσαμε σήμερα από τον θεόπνευστο Απόστολο Παύλο, ας πάρουμε την απόφαση της ζωής μας, να μείνουμε για πάντα ενωμένοι με τον Χριστό και την Μία Αγία Εκκλησία Του, ώστε και φεύγοντας από τον κόσμον αυτόν να αξιωθούμε να ζούμε μαζί Του στην αιώνια χαρά της βασιλείας Του. Αμήν.