Ο Πατριαρχικός λόγος για ζητήματα προστασίας του περιβάλλοντος και οικολογίας
21 Φεβρουαρίου 20193.11 Μήνυμα της Α.Θ Παναγιότητος Οικουμενικού Πατριάρχου Βαρθολομαίου επί τη ημέρα προστασίας του περιβάλλοντος (1 Σεπτεμβρίου 2000) Προς το Διεθνές Επιστημονικό Συνέδριο
Από τις 28 Αυγούστου έως και τις 2 Σεπτεμβρίου του 2000, το Οικουμενικό Πατριαρχείο συγκάλεσε στην Κωνσταντινούπολη Διεθνές Επιστημονικό Συνέδριο με θέμα « Η δημιουργία του ανθρώπου – προκλήσεις και προβληματισμοί του 2000» στα πλαίσια του εορτασμού των δυο χιλιάδων χρόνων από την γέννηση του Σωτήρα Χριστού. Το Συνέδριο στέφθηκε με μεγάλη επιτυχία λόγω της μεγάλης συμμέτοχης, αφού έλαβαν μέρος περισσότεροι από 150 σύνεδροι από τον εκκλησιαστικό και τον επιστημονικό τομέα. Στο συνέδριο εξετάστηκαν και συζητήθηκαν αρκετά θέματα, τα οποία είχαν σχέση με τον άνθρωπο και την φύση. Κεντρικός άξονας του Συνεδρίου υπήρξε «το μεγαλειώδες σχέδιον του Θεού δια τον κόσμον και δια τον άνθρωπο» [102] το σχέδιο του θεού, το οποίο αποτέλεσε τον καρπό της άγιας τριάδας, μέσα στον οποίο ο άνθρωπος από το κατ’ εικόνα οδηγείται στο καθ’ ομοίωση.
Ο Οικουμενικός Πατριάρχης στον λόγο του αναφέρθηκε στην σχέση του ανθρώπου με την κτίση και με τον Θεό. Επίσης τόνισε το σπουδαίο έργο των ορθοδόξων εκκλησιών, οι οποίες καταβάλουν κάθε προσπάθεια με σκοπό να βοηθήσουν στην καταπολέμηση της οικολογικής κρίσης. Επιπροσθέτως ο Πατριάρχης δεν δίστασε να αφήσει στην άκρη τις διαφορές και τις προκαταλήψεις που υπάρχουν ανάμεσα στον εκκλησιαστικό και τον επιστημονικό τομέα, προτείνοντος μια κοινή συνεργασία για την αντιμετώπιση των προβλημάτων που ταλαιπωρούν την κτίση και τους ανθρώπους, διότι όπως αναφέρει χαρακτηριστικά «έργον της εκκλησίας δεν είναι η ανατροπή των επιστημονικών εξελίξεων, αλλά η σωτηρία του ανθρώπου και η προάσπισις των ηθικών αξιών» [103]
Εν κατακλείδι γίνετε φανερό πως υστέρα από την ομιλία του Πατριάρχη, ανοίγουν νέοι ορίζοντες όσων αφορά την σχέση εκκλησιάς και επιστήμης και επίσης δημιουργούνται μεγαλύτερες πιθανότητες για να βρεθεί μια οριστική λύση στο οικολογικό πρόβλημα, το οποίο ταλαιπωρεί τον πλανήτη μας εδώ και αρκετή χρονιά.
3.12 Μήνυμα της Α.Θ Παναγιότητος Οικουμενικού Πατριάρχου Βαρθολομαίου επί τη ήμερα προστασίας του περιβάλλοντος ( 1 Σεπτεμβρίου 2001)
Την 1 Σεπτεμβρίου του 2001 ο Οικουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαίος εξέδωσε το καθιερωμένο μήνυμα για την ήμερα προστασίας του περιβάλλοντος. Στην αρχή του μηνύματος γίνετε αναφορά στη διφυή οντότητα του ανθρώπου, η οποία αποτελείται από το σώμα και την ψύχη. Κατά την επιθυμά του Θεού απαιτείται η ορθή στάση και συνεργασία ανάμεσα στην φύση και τον άνθρωπο, ειδάλλως η φύση δεν μπορεί να υπηρετήσει τον άνθρωπο και με την σειρά του ούτε ο άνθρωπος την φύση. [104] Στην συνέχεια του μηνύματος, ο Πατριάρχης τονίζει ότι η αλαζονεία του ανθρώπου για την αποκτήσει εξουσίας και πλούτου ταράζει την αρμονία και ξεπερνά τα όρια, καταπατώντας έτσι την επιθυμία και την εντολή του Θεού για την διατήρηση των ισορροπημένων σχέσεων ανάμεσα στην φύση και τον άνθρωπο. Το αποτέλεσμα της ανθρώπινης αλαζονείας είναι η επανάσταση της φύσης, η οποία εκδικείται τους ανθρώπους μέσα από φυσικές καταστροφές που βάζουν την ζωή του ανθρώπου σε κίνδυνο. Επιπροσθέτως γίνεται μια προσπάθεια ώστε να καταλάβουμε όλοι μας πως εμείς είμαστε υπεύθυνοι για την οικολογική καταστροφή, λόγο των απερίσκεπτων ενεργειών μας προς την φύση και όχι ο Θεός όπως πιστεύουν μερικοί.
Φτάνοντας στο τέλος του μηνύματος ο Οικουμενικός Πατριάρχης υπογραμμίζει στους πιστούς ότι «οφείλομεν όλοι να ζητήσωμεν την φωτίαν του Θεού, ίνα διδαχθώμεν το όριον μεταξύ θεμιτής χρήσεως και καταχρήσεως της φύσεως και ίνα μη υπερβαίνωμεν το όριον τούτον», [105] διότι μόνο αν αναλάβουμε τις ευθύνες μας θα καταφέρουμε να κάνουμε το αρχικό βήμα για την διάσωση του πλανήτη και στην συνέχεια του εαυτού μας.
3.13 Μήνυμα της Α.Θ Παναγιότητος Οικουμενικού Πατριάρχου Βαρθολομαίου επί τη ήμερα προστασίας του περιβάλλοντος ( 1 Σεπτεμβρίου 2002)
Όπως κάθε χρόνο ο Οικουμενικός Πατριάρχης εξέδωσε ένα μήνυμα αφιερωμένο στην 1η Σεπτεμβρίου του 2002, ημέρα προστασίας του περιβάλλοντος. Ο κεντρικός άξονας στον οποίο βασίστηκε το μήνυμα ήταν οι φυσικές καταστροφές, οι οποίες έγιναν σε όλο τον πλανήτη το διάστημα από το 2001 έως και το 2002, την στιγμή που συντάχθηκε το εν λόγο μήνυμα, και έβαλαν σε κίνδυνο την ζωή πάρα πολλών απροστάτευτων και αθώων ανθρώπων. Το κύριο μέλημα του Πατριάρχη ήταν να υπενθυμίσει στους πιστούς το πόσο σπουδαίο και σημαντικό είναι να βοηθήσουμε τον συνάνθρωπο μας, ο οποίος βρίσκεται σε μια πολύ δύσκολη κατάσταση, διότι δεν πρέπει να ξεχνάμε πότε τα λόγια του Κυρίου μας «αγαπάται αλλήλους». Επίσης ο Πατριάρχης προσπάθησε να ευαισθητοποιήσει τους ανθρώπους δίνοντας τους για παράδειγμα τον σπουδαίο αγώνα που δίνει η ορθόδοξη εκκλησία για την καταπολέμηση του οικολογικού προβλήματος αλλά και την βοήθεια που προσφέρει σε όποιον έχει ανάγκη.
Στην συνέχεια ο Πατριάρχης καταλήγοντας σε ένα συμπέρασμα τόνισε πως «η προστασία των συνανθρώπων μας από των καταστρεπτικών πλημμύρων, πυρκαγιών, καταιγίδων θυελλών και άλλων φυσικών καταστροφών είναι καθήκον όλων μας, και επόμενος η μη λήψις των αναγκαίων μέτρων δια την αποφυγήν αυτών των φαινομένων μας βαρύνει ως ανεκπλήρωτον χρέος και συνιστά άγημα παραλείψεως». Φτάνοντας στο τέλος του μηνύματος, ο Πατριάρχης τόνισε την σπουδαιότητα της ομαδικής προσπάθειας και προσευχής, με σκοπό να καταφέρουν οι πιστοί μαζί με την βοήθεια του Θεού να δώσουν ένα οριστικά τέλος στην καταστροφή της κτήσης, την οποία έχουν οι ίδιοι επιφέρει μέσα από αλαζονικές και αλόγιστες πράξεις.
Εν κατακλείδι ένα από τα βασικά μηνύματα που προσπάθησε να περάσει ο Πατριάρχης μέσα από τον λόγο του στους ανθρώπους ήταν, πως εάν υπάρχει αλληλοϋποστήριξη και αγάπη όπως διδάσκουν οι γραφάς, οι πατέρες και ο τρόπος ζωής της εκκλησιάς, ο Θεός δεν πρόκειται να αφήσει ούτε τους ανθρώπους, ούτε την φύση να καταστραφούν.
Διαβάστε ολόκληρη τη μελέτη εδώ
