Η ακατάβλητη δύναμη της Ταπεινώσεως
4 Απριλίου 2019Σχετικά τώρα με την ταπείνωση, την οποία είχε η Παναγία στον υπέρτατο βαθμό, θέλω εδώ να αναφέρω και τα εξής, που τα άκουσα στην Ακολουθία της Σταύρωσης, κάποια Μεγάλη Παρασκευή. Είπε λοιπόν ο Γέροντας στο κήρυγμά του ότι «πρέπει να σταυρώνουμε τα πάθη μας, τις αμαρτίες μας. Και αυτό γίνεται μέσω της ταπείνωσης».
Πρώτη φορά τον άκουσα να λέγει ότι η ταπείνωση έχει και αυτόν τον ρόλο. Τούτος ο λόγος, κατά την ταπεινή μου γνώμη, σημαίνει ότι η ταπείνωση δεν διώχνει απλώς τα πάθη, αλλά τα «καίει».
Παράδειγμα: Κάποιος μισεί ένα γνωστό του. Όταν αρχίσει και κάνει ταπεινές σκέψεις, τις αποδέχεται πραγματικά μέσα του, τις κάνει αληθινό βίωμά του, ίσως, πριν οριστικά εξαφανιστεί αυτό το πάθος τελείως (καθώς βέβαια ο ταπεινός δεν μισεί κανέναν), εξακολουθεί να αφήνει ένα αποτύπωμα, ένα ίχνος στην ψυχή, το οποίο όμως έρχεται η ταπείνωση, το «αδράχνει», το βασανίζει κυριολεκτικά, τέλος το καίει.
Με άλλα λόγια, δεν γινόμαστε άγιοι μια κι έξω, αλλά απαιτείται αγώνας, στον οποίο συμβάλλει τα μέγιστα και η ταπείνωση, αφού είναι αυτή που μας καθαρίζει βαθμιαία, καθώς μπορεί και «σταυρώνει» όλα τα πάθη.
