Ιησούς Χριστός ο Εσταυρωμένος, σκάνδαλο για τους Εβραίους και μωρία για τους Έλληνες
24 Απριλίου 2019Κλείνοντας, αναφέρουμε γενικά, πως οι όποιες τυχούσες ομοιότητες ενδέχεται να υπάρχουν είτε μπορεί να είναι τυχαίες είτε σκοπίμως διατυπωμένες με τέτοιο τρόπο, έτσι ώστε να φαίνονται ως τέτοιες. Άλλωστε, ομοιότητες υπάρχουν και ανάμεσα στην ζωή του Ναπολέοντα και του Απόλλωνα, τι έχει να λέει αυτό, ότι είναι κλεμμένη η ιστορία του Ναπολέοντα η ότι ήταν μυθικό πρόσωπο;16 Βεβαίως τίποτα από αυτά, γι’ αυτό καλό είναι να προσέχουμε τους ισχυρισμούς μας και να ερευνούμε εις βάθος για να βρει την αλήθεια και όχι επιφανειακά.
Κι αν κανείς αναρωτηθεί γιατί συμβαίνει αυτό με τους μύθους και τον Χριστό, η απάντηση έχει δοθεί ήδη από τον Απόστολο Παύλο, σε επιστολή του προς τον Τιμόθεο που έλεγε, «έσται γαρ καιρός ότε της υγιαινούσης διδασκαλίας ουκ ανέξονται, αλλά κατά τας επιθυμίας τας ιδίας εαυτοίς επισωρεύσουσι διδασκάλους κνηθόμενοι την ακοήν, και από μεν της αληθείας την ακοήν αποστρέψουσιν, επί δε τους μύθους εκτραπήσονται» (Β’ Τιμ. Δ’, 3-4). Από τον λόγο αυτόν εξάγεται άλλο ένα επιχείρημα, το πως δηλαδή αφού οι Απόστολοι και οι διάδοχοί τους κατακρίνουν τους μύθους, τους χρησιμοποίησαν στην Διδασκαλία του Χριστιανισμού; Η μήπως τους είχαν ανάγκη την στιγμή που είχαν τον ίδιο τον Θεό μαζί τους;
Άλλωστε μην ξεχνάμε πως ο Ιησούς Χριστός ο Εσταυρωμένος που δίδασκαν, ήταν σκάνδαλο για τους Εβραίους και μωρία για τους Έλληνες (Α’ Κορ. Α’, 23), οπότε φαίνεται ότι ήταν μακριά από τα πιστεύω της εποχής και ότι δίδασκαν κάτι νέο. Αυτό φαίνεται να επιβεβαιώνει και ο Κέλσος στην αρχή του συγγράμματος του λέγοντας ότι «οι Χριστιανοί, αντίθετα από τις συνήθειες που επικρατούν, έχουν θεσπίσει μεταξύ τους μυστικούς κανόνες απ’ τους οποίους όσοι δεν παραβαίνουν το νόμο βγαίνουν στο φως, ενώ όσοι τελούνται κατά τρόπο που αντιβαίνει στα ήθη, μένουν κρυφοί».17 Μάλιστα, είναι παράλογο να πήραν στοιχεία από ειδωλολατρικές θρησκείες, για τον απλό λόγο ότι αυτές θεωρούνται δαιμονικές, όπως φαίνεται και στους Ψαλμούς, «ότι πάντες οι θεοί των εθνών δαιμόνια, ο δε Κύριος τους ουρανούς εποίησεν» (Ψλ. 95, 5). Πως θα συνδύαζαν την Θεική Διδασκαλία με τις δαιμονικές συνήθειες; Εξ’ άλλου για να μείνει ανόθευτη η Διδασκαλία του Χριστού, όχι μόνο οι Απόστολοι έδωσαν την ζωή τους, που θα μπορούσαν εύκολα να συνδέσουν τον Χριστιανισμό με τις ήδη υπάρχουσες θρησκείες, μέσα στο πλαίσιο του θρησκευτικού συγκρητισμού που υπήρξε ήδη από την Ελληνιστική εποχή, και να γίνουν πιο εύκολα αποδεκτοί από τους εθνικούς και να ωφεληθούν και οι ίδιοι από αυτό, αλλά και οι επόμενοι, οι Άγιοι Πατέρες, δεν ξέφυγαν στο ελάχιστο από όσα παρέλαβαν, με τον όποιο αντίκτυπο και κόστος, με εξορίες, κακουχίες και την ζωή τους ακόμη, με αποτέλεσμα ο Λόγος του Θεού να φτάσει και να υπάρχει ανόθευτος μέχρι τις μέρες μας.
Ας δώσει ο Θεός έτσι να συνεχίσουμε κι εμείς και να προσέχουμε όλοι από την μεγίστη των αιρέσεων, τον Οικουμενισμό, που προωθεί όλες αυτές τις απόψεις, και ας μείνουμε προσκολλημένοι στην Ορθόδοξο Διδασκαλία, όχι εξ’ αιτίας κάποιου εξαναγκασμού, αλλά γιατί αυτή είναι η μόνη Αλήθεια. Κι ας έχουμε μέσα σε αυτές τις πονηρές μέρες υπ’ όψιν μας τα λόγια του Αποστόλου Παύλου: «Θαυμάζω ότι ούτω ταχέως μετατίθεσθε από του καλέσαντος υμάς εν χάριτι Χριστού εις έτερον ευαγγέλιον, ο ουκ έστιν άλλο, ει μη τινές εισιν οι ταράσσοντες υμάς και θέλοντες μεταστρέψαι το ευαγγέλιον του Χριστού. αλλά και εάν ημείς η άγγελος εξ ουρανού ευαγγελίζηται υμίν παρ‘ ο ευηγγελισάμεθα υμίν, ανάθεμα έστω. ως προειρήκαμεν, και άρτι πάλιν λέγω· ει τις υμάς ευαγγελίζεται παρ‘ ο παρελάβετε, ανάθεμα έστω» (Γαλ. Α’, 6-9), διότι σύμφωνα με τον μακαριστό π. Αντώνιο Αλεβιζόπουλο «η Νέα Εποχή θέλει όχι ν’ αδειάσουν οι Εκκλησίες, αλλά να γεμίσουν με ανθρώπους που θα έχουν αλλοιωμένο φρόνημα, αλλοιωμένη την Ορθόδοξο πίστη».
Διαβάστε ολόκληρη τη μελέτη εδώ
