Τα Οικολογικά Συμπόσια του Οικουμενικού Πατριαρχείου
12 Απριλίου 2019Η οικολογική κρίση η οποία ταλαιπωρεί τον πλανήτη και η επιτακτική ανάγκη για να βρεθεί μια λύση που θα δώσει ένα οριστικό τέλος στην καταστροφή ήταν η αφορμή για να έρθουν σε επαφή οι θρησκευτικοί ηγέτες και οι εκπρόσωποι του επιστημονικού τομέα, με αποτέλεσμα την συνεργασία τους για πρώτη φορά το 1988 στην Πάτμο, δημιουργώντας ένα κοινό σώμα με το όνομα «Εκκλησία – Επιστήμη και Περιβάλλον», το οποίο είχε ως σκοπό την διάσωση της φύσης από την οικολογική καταστροφή και την διάδοση της οικολογικής ηθικής σε όλους τους ανθρώπους. Ο βασικός πυρήνας της εν λόγο κίνησης ήταν ο Οικουμενικός Πατριάρχης κ.κ Βαρθολομαίος, ο οποίος είναι γνωστός για το περιβαλλοντικό του έργο, έχοντας αποκομίσει και το όνομα «πράσινος Πατριάρχης», γεγονός που φανερώνει το σθένος και την θέληση που τον διακατέχουν για την σωτηρία ολόκληρου του πλανήτη από τα δεινά που τον ταλαιπωρούν.
Στα πλαίσια των πρωτοβουλιών του κινήματος «Θρησκεία – Επιστήμη και Περιβάλλον» διοργανώθηκαν επτά Εν πλω Οικολογικά Συμπόσια τα οποία είναι τα ακόλουθα. Το πρώτο στο Αιγαίο πέλαγος το 1995, το δεύτερο στη Μαίρη θάλασσα το 1997, το τρίτο στον Δούναβη το 1999, το τέταρτο στην Αδριατική θάλασσα το 2000, το πέμπτο στην βαλτική θάλασσα το 2003, το έκτο στον Αμαζόνιο το 2006 και το έβδομο και τελευταίο στον Αρκτικό ωκεανό το 2007.
Ο κύριος στόχος των συμποσίων ήταν να βρεθούν σε έναν κοινό τόπο εκπρόσωποι από διαφορετικούς τομείς και να αναλύσουν σφαιρικά τα προβλήματα, τα οποία ευθύνονται για την οικολογική καταστροφή στην εκάστοτε περιοχή που πραγματοποιείται το συμπόσιο αλλά και γενικά σε όλη την κτίση. Επίσης προσπαθούσαν να βρουν λύσεις ώστε να μειώσουν τις καταστροφές με απώτερο σκοπό την εξάλειψη τους. Τέλος οι συμμετέχοντες σύνεδροι προσπαθούσαν να μεταλαμπαδεύσουν την περιβαλλοντική αγωγή στους ανθρώπους και συνεχώς να τους ενθαρρύνουν με τα λόγια τους για να μην εγκαταλείψουν τον σπουδαίο αγώνα της σωτηρίας του πλανήτη.
Τα οικολογικά Συμπόσια είχαν και θεολογικό σκοπό, διότι γινόταν προσπάθειες για αλλαγή του αλαζονικού τρόπου ζωής των ανθρώπων σε έναν πιο ασκητικό και εγκρατή, παρόμοιο με την ζωή των Αγίων και των πατέρων της εκκλησιάς. Επιπροσθέτως τα Συμπόσια βοήθησαν στην αποκατάσταση του σεβασμού αρχικά προς τον συνάνθρωπο και στην συνέχεια προς την φύση, έχοντας ως απώτερο σκοπό την επαναφορά των ανθρώπων στον δρόμο του Θεού από τον οποίον έχουν παραστρατίσει και φυσικά την εκπλήρωση της εντολής του Κυρίου για διαφύλαξη της κτίσης από κάθε καταστροφή.
Μέσα από τις ενέργειες του Οικουμενικού Πατριαρχείου, φανερώνεται η ατέρμονη θέληση της Εκκλησιάς για επαναφορά των ισορροπιών στην φύση και επίσης γίνεται προσπάθεια να αποδειχτεί πως οι άνθρωποι ενωμένοι μεταξύ τους και σε συνδυασμό με την βοήθεια του Θεού μπορούν να καταφέρουν ότι επιθυμούν όσο δύσκολο και αν είναι.
