Από τον Απόστολο της Κυριακής: Η ανύψωση του ανθρώπου

ΟΜΙΛΙΑ ΣΤΟ ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΟ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ ΤΗΣ ΜΕΓΑΛΟΜΑΡΤΥΡΟΣ ΑΓ. ΚΥΡΙΑΚΗΣ (Γαλ.3,23-4,5)

Την ανύψωση του ανθρώπου από την κατάσταση του δούλου στη θέση του υιού του Θεού, παρουσιάζει ο Απόστολος Παύλος στη σημερινή περικοπή από την Επιστολή του προς Γαλάτες.

Μελετώντας τη ζωή των πρό Χριστού ανθρώπων διαπιστώνουμε σε πόσο θλιβερή κατάσταση είχαν περιέλθει! Δεν ήταν μόνον οι ειδωλολάτρες σε κατάσταση πνευματικής δουλείας, αφού μετά την πτώση των πρωτοπλάστων, ο αρχέκακος διάβολος είχε αποκτήσει κυριαρχικά δικαιώματα στον άνθρωπο. Αλλά και ο λαός του Ισραήλ, που τόσο είχε ευεργετηθεί από τον Θεό, επειδή δεν τηρούσε τον Νόμο, αισθάνονταν σαν να ήσαν φυλακισμένοι από τον Νόμο, δούλοι του Νόμου.

Από αυτή την κατάσταση της πνευματικής δουλείας ήλθε στόν κόσμο ο Χριστός να μας ελευθερώσει. Η πίστη μας πρός τον Μεσσία Χριστόν μας χαρίζει την ελευθρία των τέκνων του Θού, την σωτηρία. Γι αυτό, διακηρύσσει ο Απόστολος Παύλος πρός τους χριστιανούς της Γαλατίας: «Τώρα που ήρθε ο Χριστός δεν είμαστε πια υπόδουλοι στο νόμο. Είστε, λοιπόν, όλοι παιδιά του Θεού, αφού πιστεύετε στον Ιησού Χριστό. Κι αυτό γιατί ντυθήκατε το Χριστό όσοι βαφτιστήκατε στο όνομα του Χριστού» (στίχ. 3,25-27). Και προσθέτει ο Απόστολος Παύλος: «Ο Ιησούς (ταπεινώθηκε και) γεννήθηκε από γυναίκα και υποτάχτηκε στο νόμο, για να γίνουμε εμείς παιδιά του Θεού» (στίχ. 4,5).

Αδελφοί μου, έχουμε εκτιμήσει, έχουμε συναισθανθεί την ύψιστη τιμή, που μας έκανε ο Θεός Πατέρας, με το να μας αναδείξει παιδιά του! Παιδιά του Θεού! Όχι κάποιου πλούσιου άρχοντα ή ένδοξου βασιλιά του κόσμου τούτου! Αλλά παιδιά του «Βασιλέα τῶν ὅλων», όπως αποκαλούμε τον Θεό στον Χερουβικό ύμνο της θείας Λειτουργίας. Μας έκανε πριγκηπόπουλα της πιό ένδοξης βασιλείας, της αιώνιας Βασιλείας των ουρανών!

Αξίζαμε, άραγε, εμείς αυτής της ύψιστης τιμής; Υπάρχουν γονείς, που όταν κάποιο παιδί τους, τους συμπεριφερθεί άσχημα αγανακτούν, θυμώνουν και το διώχνουν από κοντά τους, δεν θέλουν να το ξαναδούν. Και, άν είναι πλούσιοι, το αποκληρώνουν από την περιουσία τους! Τελείως, όμως, διαφορετικά φέρεται ο Θεὀς σε μας. Αν και είμαστε αμαρτωλοί, όταν προσφύγουμε σ’ Αυτόν με μετάνοια και πίστη, όλα τα παραβλέπει, όλα τα συγχωρεί και μας παρέχει τήν «υἱοθεσίαν», όπως γράφει ο Παύλος «ἵνα τήν υἱοθεσίαν ἀπολάβωμεν» (4,5).

Βέβαια «ὁ Υἱός τοῦ Θεοῦ ὁ μονογενής… ὁ ὁμοούσιος τῷ Πατρί», όπως ομολογούμε στο Σύμβολον της Πίστεως, είναι Ένας καί μοναδικός, ὁ κατελθών ἐκ τῶν οὐρανῶν καί σαρκωθείς ἐκ Πνεύματος Ἁγίου καί Μαρίας τῆς Παρθένου καί ἐνανθρωπήσας, ο Ιησούς Χριστός. Όμως «με τον υπερβάλλοντα πλούτον της χάριτος Αυτού» (Εφεσ. 2,7), ο Θεός Πατέρας, μας «υἱοθέτησε», μας έκανε παιδιά Του αγαπημένα. Μας συνέδεσε με τον Μονογενή Υἱόν Του με αδελφικό δεσμό. Μας έκανε αδέλφια του Υἱού Του. «Κι ενώ ήμασταν πνευματικά νεκροί εξ αιτίας των παραπτωμάτων μας, μας ξανάδωσε ζωή μαζί με τον Ιησού Χριστό»και το πλέον καταπληκτικό! «μας έβαλε να καθήσουμε μαζί με τον Ιησού στα ουράνια» (Εφεσ. 2,5-6). Ο Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος μένει έκθαμβος μπροστά στην τιμή και το καταπληκτικό αυτό ύψος που ανεβάζει ο Θεός Πατέρας τον άνθρωπο! Στην Ευχή της Αναφοράς της θεία Λειτουργίας, αφού αναφέρει με ευγνωμοσύνη τις ευεργεσίες του Θεού προς τον άνθρωπο, καταλήγει: «ἕως ἡμᾶς εἰς τόν οὐρανόν ἀνήγαγες καί τήν Βασιλείαν Σου ἐχαρίσω την μέλλουσαν».

Ως γνήσια παιδιά του Θεού, απολαμβάνουμε όλα τα προνόμια των τέκνων. Ο Ουράνιος Πατέρας μας, μας κάνει μέτοχους της κληρονομίας Του. Το γράφει με σαφήνεια ο θεόπνευστος Απόστολος: «Το ίδιο το Άγιο Πνεύμα μας διαβεβαιώνει πως είμαστε παιδιά του Θεού. Αφού, λοιπόν, είμαστε παιδιά του Θεού, είμαστε και κληρονόμοι του Θεού. Κληρονόμοι του Θεοῦ, και συγκληρονόμοι με τον Χριστό»• δηλαδή θα μετάσχουμε μαζί με τον Χριστό στη θεϊκή δωρεά (Ρωμ. 8,16-17). Το έχουμε καταλάβει αυτό;

Ίλιγγος μας καταλαμβάνει, αν κατανοήσουμε πόσο ψηλά μας ανεβάζει η αγάπη του Ουράνιου Πατέρα μας και πόσων ύψιστων θεϊκών δωρεών μας κάνει μετόχους!

Ας φιλοτιμηθούμε, αδελφοί μου, από αυτή την μοναδική εύνοια του Ουράνιου Πατέρα μας και ας φροντίζουμε να συμπεριφερόμαστε ως γνήσια παιδιά Του, συμμορφονούμενοι προς το άγιο θέλημά Του. Ως πρότυπο ας έχουμε στη ζωή μας τον πρωτότοκον πάσης κτίσεως Αδελφόν μας Ιησούν Χριστόν, για να αξιωθούμε να κληρονομήσουμε μαζί Του «αυτά που μάτι δεν τα είδε, κι ούτε τ’ άκουσε αυτί, κι ούτε που τα ‘βαλε ο λογισμός του ανθρώπου, όσα ετοίμασε ο Θεός για κείνους που τον αγαπούν» (Α’ Κορ. 2,9). Αμήν.