Δέκα χρόνια από την κοίμηση του παππού μας Ιωσήφ Βατοπαιδινού
3 Ιουλίου 2019Στην ορθόδοξη ασκητική παράδοση υπάρχει η φράση “δος αίμα, λαβέ Πνεύμα!”. Μέσα από την μελέτη των κειμένων και του βίου των Ασκητών Πατέρων μπορεί κάποιος να διακρίνει ότι η φράση αυτή αφορά πρώτιστα τους Πνευματικούς Πατέρες. Αυτούς οι οποίοι ξεκινούν την εν Πνεύματι ζωή “εκ του μηδενός”, θα μπορούσαμε να πούμε. Το “εκ του μηδενός” αφορά κυρίως την ανθρώπινη προσπάθεια και την ενεργοποίηση της ανθρώπινης ελευθερίας. Η Χάρις του Θεού δίδεται ως πνευματική “προίκα” σε κάθε άνθρωπο διά του Βαπτίσματος και σε κάθε Μοναχό διά του Νέου Βαπτίσματος, της μοναχικής κουράς.
Ολίγοι όμως είναι εκείνοι οι εκλεκτοί, οι οποίοι με ελάχιστη καθοδήγηση, ειδικά στα πρώτα στάδια, έχουν το φιλότιμο και το σθένος να αγωνιστούν και να γίνουν οι ίδιοι θεμέλιοι πνευματικοί. Είναι ιδιαίτερα χαρακτηριστική η φράση μίας ομιλίας του παπα – Εφραίμ του Κατουνακιώτη: “Πιστεύσατέ με, εμείς τίποτα δεν κάναμε. Εμείς τα βρήκαμε όλα έτοιμα από τον Γέροντά μας Ιωσήφ (τον Ησυχαστή)”. Βέβαια ο παπα – Εφραίμ συνάντησε, θεία Προνοία τον Γέροντα Ιωσήφ τον Ησυχαστή, αφού ο ίδιος πρώτα αναδείχθηκε σε μεγάλο αγωνιστή υπομονής και υπακοής και τελικά σε πνευματική ρίζα που ήταν πια σε θέση να ερευνήσει τα βάθη του Πνεύματος.
Εμείς στην Πεμπτουσία αισθανόμαστε ιδιαιτέρως ευλογημένοι και πνευματικά ευνοημένοι, ως κλάδος μίας άλλης πνευματικής ρίζας, του Γέροντος Ιωσήφ Βατοπαιδινού. Συμπληρώνονται σήμερα δέκα έτη από της οσιακής κοιμήσεώς του και το χαμόγελο του προσώπου του κατά την εις Χριστόν εκδημία του συνοδεύει κάθε μας μέρα στο έργο μας και αποδιώκει θλίψεις και πειρασμούς.
Δεν θα ξεχάσουμε ποτέ τα λόγια του στην τελευταία μας προσωπική συνάντηση, μέσα του 2008, όταν σε επίσκεψή μας στην Ι.Μ.Μ. του Βατοπαιδίου ως βοηθός της Ορθόδοξης Θεολογικής Σχολής του Μονάχου της Γερμανίας, στο συνοδικό της Μονής, με μία ευγένεια και λεπτότητα η οποία “ουκ ήν του κόσμου τούτου” μας λέγει: “Μην θλίβεσθε διά τίποτε! Να γνωρίζετε ότι φροντίζει προσωπικώς για εσάς η Αγία Τριάς!”.
Από τότε πέρασαν αρκετά χρόνια και τα λόγια αυτά επανέρχονται μπροστά μας όχι μόνον ως στήριγμα στις δύσκολες στιγμές, αλλά ως έσοπτρο ερμηνείας και πρόσληψης της ανθρώπινης ζωής και ιστορίας. Ο ίδιος ο Προσωπικός Τριαδικός Θεός φροντίζει για κάθε άνθρωπο της γης. Αυτό είναι το βίωμα του παππού μας Ιωσήφ. Ίσως αυτή είναι και η μέγιστη κληρονομιά που μας άφησε: η Αγάπη. Όχι η αγάπη των άστατων ανθρωπίνων συναισθημάτων, αλλά η Αγάπη η απορρέουσα από τους κόλπους του Τριαδικού Θεού, η οποία διαπερνά τις ανθρώπινες καρδιές με την δύναμη του Σταυρού και το Φως της Αναστάσεως και συντελεί σε κάθε άνθρωπο την καλή αλλοίωση.
Όταν αναλογιστούμε πόσα πράγματα συντελέσθηκαν και πόσοι φοβεροί πειρασμοί ξεπεράστηκαν μετά την κοίμηση του Γέροντος Ιωσήφ δεν μπορούμε παρά να πούμε ότι ζήσαμε και ζούμε ένα θαύμα.
Ιδιαίτερα τα στελέχη της Πεμπτουσίας είδαμε μετά την έντυπη να γεννιέται η Ψηφιακή Πεμπτουσία, από μικρή να γίνεται μεγάλη, πλάι σε αυτήν το “Διακόνημα” και εσχάτως και το πρακτορείο εκκλησιαστικών ειδήσεων “Ορθοδοξία”. Και όλα αυτά σε καιρούς δύσκολους. Ο πνευματικός πατέρας της Πεμπτουσίας, Γέρων Εφραίμ, Καθηγούμενος της Ι.Μ.Μ. Βατοπαιδίου, σε κάθε ευκαιρία συνάντησης αναφερόταν συνεχώς στον Γέροντά του Ιωσήφ, στην σοφία του, τα χαρίσματά του και ιδιαιτέρως στην αγάπη του. Έτσι μας κατέστησε όλους εμάς κοινωνούς αυτής της αγάπης.
Ως ελάχιστο δείγμα ευγνωμοσύνης και μικρό αντίδωρο της πλούσιας δωρεάς την οποία λάβαμε, με την ευκαιρία της συμπληρώσεως των δέκα ετών από την κοίμηση του παππού μας Ιωσήφ, η Πεμπτουσία θα κάνει από σήμερα και για τις επόμενες μέρες ένα αφιέρωμα στην μνήμη του με λόγους, συνεντεύξεις και ηχητικά αποσπάσματα του βίου του και του έργου του.
Ας έχουμε όλοι την ευχή του Γέροντος Ιωσήφ του Βατοπαιδινού!
Αιωνία αυτού η μνήμη!