Εκοιμήθη στην Κωνσταντινούπολη ο τ. Άρχων Λαμπαδάριος της Αγίας του Χριστού Μεγάλης Εκκλησίας, Ιωάννης Χαριατίδης, ο οποίος διακρίθηκε για την υπερπεντηκονταετή προσφορά του στον πάνσεπτο πατριαρχικό ναό.
Ο Γιάννης Χαριατίδης ανήλθε στο ιεροψαλτικό αναλόγιο από την 5η δημοτικού ως κανονάρχος στον Άγιο Δημήτριο Ταταούλων. Τότε στον Άγιο Δημήτριο έψελναν πατέρας και γιος οι Σεκέρογλου. Ο πατέρας ήταν γαμπρός του Γεωργίου Ραιδεστινού. Ακολούθως ανέλαβε το δεξί αναλόγιο ο Κωνσταντίνος Πρίγγος και το αριστερό ο Βασίλειος Νικολαϊδης με δομέστιχο τον κ. Γιάννη. Τον Κ. Πρίγγο διαδέχεται ο Πρόδρομος Τοπάλογλου, ο περίφημος Πόμος και τελικά ανέρχεται στο δεξί αναλόγιο ο Βασίλειος Νικολαϊδης με δομέστιχο φυσικά πάντοτε τον κ. Γιάννη.
Το έτος 1964 είναι σημαδιακό για τη ζωή της Ρωμιοσύνης της Πόλης, γίνονται οι απελάσεις των Ελλήνων υπηκόων. Μεταξύ των απελαθέντων ήταν και ο Πρωτοψάλτης της Μ.Χ.Ε. Θρασύβουλος Στανίτσας. Αναλαμβάνει τη θέση ο Λαμπαδάριος Νικόλαος Δανιηλίδης αλλά ξαφνικά σε λίγο διάστημα αποθνήσκει. Για μια στιγμή ο Πατριαρχικός Ναός μένει χωρίς ιεροψάλτη. Τότε επειγόντως διορίζεται ο Βασίλειος Νικολαϊδης Άρχων Πρωτοψάλτης της Μ.Χ.Ε. και Α’ Δομέστιχος της Μ.Χ.Ε. ο κ. Γιάννης. Πατριάρχης ήταν ο μακαριστός Αθηναγόρας και Αρχιδιάκονος ο αείμνηστος Μητροπ. Πέργης κ. Ευάγγελος Γαλάνης.
Επί μία εικοσαετία διήρκησε η συνεργασία του με τον αείμνηστο Βασίλειο Νικολαϊδη, συνέχισε το καθήκον του συνεργαζόμενος και με τον τ. Άρχ. Πρωτ. της Μ.Χ.Ε. κ. Λεωνίδα Αστέρη και τελικά ανέλαβε το καθήκον του Άρχ. Λαμπαδαρίου της Μ.Χ.Ε. Το οποίο είναι και μια από τις υψηλότερες βαθμίδες της ιεροψαλτικής καριέρας.
Ο αείμνηστος αφιέρωσε τη ζωή στην κυριολεξία στο στασίδι του αναλογίου και στην εκκλησιαστική μουσική. Εκτέλεσε και εκτελεί τα καθήκοντα του με υπομονή και επιμονή, με πόθο και αγάπη, με προθυμία και αυταπάρνηση. Πάντοτε ευγενής, ευπροσήγορος, λεπτός, ταπεινόφρων χωρίς υπεροψίες ο κ. Γιάννης θύμιζε μια διογένεια μορφή ανθρώπου.
Δεν νομίζω να υπάρχει κανείς που να έχει ακούσει από τον κ. Γιάννη έναν κακό λόγο ή μίαν ύβρη. Η σταδιοδρομία του υπήρξε μια σταδιοδρομία κλήσεως, ως ανθρώπου χριστιανού, ως δοκίμου μουσικού και ως αποδοτικού ιεροψάλτου. Ήταν ένας ταπεινός και εμπνευσμένος μύστης της ιερής τέχνης του Ιωάννου Δαμασκηνού και που διακονούσε την ιερά Μούσα.
Ένας άλλος χώρος που υπηρέτησε ο κ. Γιάννης είναι ο Σύνδεσμος Μουσικοφίλων. Είναι από τα αρχαιότερα μέλη του Συνδέσμου. Στα παλαιά μητρώα ήταν εγγεγραμμένος με αριθ. Μητρώου 69 και ημερομ. 27 Μαρτίου 1953.
Ο κ. Γιάννης υπηρέτησε εύορκα στον Σύνδεσμο και ως μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου, ως μέλος της χορωδίας αλλά και ως διδάσκαλος της εκκλησιαστικής μας μουσικής. Για πολλά έτη είχε αναλάβει τα μαθήματα των αρχαρίων ιεροψαλτών, οι οποίοι με πολύ ολίγες γνώσεις αναλάμβαναν εξ ανάγκης ιεροψαλτικά καθήκοντα. Ο κ. Γιάννης με την απλότητα και την καλοσύνη του εκτιμήθηκε από τους συνεργάτες και συνανθρώπους του και το κοινωνικό του περιβάλλον. Η συμπεριφορά του ήταν αξιοζήλευτη.
Ο Θεός ας αναπαύσει την ψυχή του και να την κατατάξει «εν Χώρα ζώντων και δικαίων όπου δίκαιοι αναπαύονται.
