Άγιος Ιάκωβος: Πήρε άλλη διάσταση μπροστά στα μάτια τους!

Άγιος Ιάκωβος (1920-1991).

(Επιμέλεια Στέλιος Κούκος)

Μετά την θεία Λειτουργία, αποχαιρετήσαμε τους μοναχούς και βγήκαμε έξω στον δρόμο.
Εκεί ήταν και ο π. Ιάκωβος [άγιος Ιάκωβος Τσαλίκης].

Μπήκαμε σ’ ένα ταξί ένας Ιερέας, μία κυρία, η κορούλα μου και εγώ. Ο Γέροντας μάς ευλόγησε, μας αποχαιρέτησε μ’ εκείνο το γλυκύτατο (βλέμμα και μας ευχήθηκε να έχωνε «ένα καλό ταξίδι».
Ξεκινήσαμε να φύγωμε. Ο Γέροντας κουνούσε το χεράκι του. Μας ευλογούσε!

Όπως φεύγαμε από το Μοναστήρι και καθόμουνα στο πίσω μέρος του αυτοκινήτου, μου λέει η κυρία:
– Γύρισε πίσω να δης τον Γέροντα!

Γυρίζω πίσω κα βλέπω μία σκηνή που δεν θα την ξεχάσω ποτέ μου όσο ζώ!
Ενώ είχαμε απομακρυνθή από το Μοναστήρι και ο Γέροντας θα έπρεπε από μακρυά όπως είμαστε να φαίνεται σαν κουκίδα, ό Γέροντας φαινόταν τεράστιος!
Είχε υψωμένα τα χέρια του στον ουρανό και προσευχόταν! Φαινόταν να κρεμόταν στον αέρα! Συγκλονίστηκα!
Έκανα τον σταυρό μου και σκέφτηκα ότι αυτός ό Γέροντας, ο π. Ιάκωβος, πρέπει να είναι Άγιος!

Απόσπασμα από το βιβλίο, ο «Γέρων Ιάκωβος, Διηγήσεις, νουθεσίες, μαρτυρίες» των εκδόσεων Ενωμένη Ρωμηοσύνη.