Η Οσιακή Κοίμηση της Γερόντισσας Θεοδοσίας

Το Σάββατο 14 Δεκεμβρίου 2019 και περί ώραν 11:15 π.μ. εκοιμήθη εν Κυρίω, πλήρης ημερών, η σεβαστή Γερόντισσα Θεοδοσία, Προηγουμένη του Ιερού Ησυχαστηρίου Αγίας Τριάδος-Αγίου Νεκταρίου Αιγίνης.

Η Γερόντισσα Θεοδοσία, κατά κόσμον Ερρικέττη Γκούντα, εκλεκτή θυγατέρα και τελευταίο παιδί των πολυτέκνων Χρήστου και της Ουρανίας, γεννήθηκε το 1934 στο Νεοχώριο Αιτωλοακαρνανίας. Απεφοίτησε από την Παλαμαϊκή Σχολή (Μέσης Εκπαιδεύσεως) Μεσολογγίου και κατόπιν εξετάσεων εισήχθη στο τμήμα Οικονομικών και Πολιτικών Επιστημών της Νομικής Σχολής του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών απ’όπου και απεφοίτησε επιτυχώς.

Επί μια τριακονταετία (1955-1985) εργάσθηκε ως ανώτατο στέλεχος της Ιονικής Τραπέζης. Κατ’εκείνη την περίοδο εντάχθηκε στην Ιεραποστολική Αδελφότητα «Ελπίς». Έχοντας προέλθει από ένα παραδοσιακό οικογενειακό περιβάλλον όπου μεγάλωσε με τίμιες ελληνοχριστιανικές αξίες και όντας προικισμένη με ευστροφία, εξυπνάδα και φιλομάθεια διακρίθηκε μεταξύ των συμφοιτητών και των συναδέλφων της. Ήταν σοβαρή, ολιγομίλητη και συγκρατημένη στις εκδηλώσεις της.

Κατόπιν πολλής προσευχής και σκέψης με βαθιά επίγνωση της αξίας της μοναχικής πολιτείας, δείχνοντας εμπιστοσύνη στα θεοφόρα λόγια του τότε Μητροπολίτου Ύδρας Ιεροθέου, του φιλομονάχου Επισκόπου της πολυνησιακής Μητροπόλεως του Αργοσαρωνικού, προσέρχεται στο ιστορικό μοναστήρι του Αγίου Νεκταρίου και εντάσσεται στην αδελφότητά του ως δόκιμος μοναχή στις 6 Αυγούστου 1987, στην ώριμη ηλικία των 52 ετών. Η προσέλευσή της στην Μονή συνέπεσε με την προσέλευση δύο ακόμα αδελφών, οπότε ο Μητροπολίτης κατά την ρασοφορία τους, τους έδωσε τα ονόματα Θεοδοσία (στην Ερρικέττη), Κυριακή (στην Βασιλική Αποστολοπούλου) και Παρασκευή (στην Αναστασία Τζίτζη). Οι τρεις αυτές Παρθενομάρτυρες, των οποίων τα ονόματα έλαβαν οι νεόκουρες αδελφές, ήταν οι τρεις αγαπημένες Αγίες του Αγίου Νεκταρίου οι οποίες του εμφανίστηκαν εν ώρα προσευχής στο κελλί του διαβαίνοντας έμπροσθέν του και προφέροντας εκάστη το όνομα αυτής. Αμέσως ο Άγιος παρήγγειλε στο Άγιον Όρος κοινή τους εικόνα, η οποία έκτοτε ευρίσκεται ανηρτημένη παρά την Ιερά Πρόθεση στο Ιερό Βήμα του Καθολικού της Μονής. Επιπλέον η αδελφή Θεοδοσία έλαβε το όνομα αυτό για να τιμηθεί και η Ηγουμένη Θεοδοσία (1968-1978), η γλυκύφθογγη πρωτοψάλτρια της Μονής που εκάρη μεγαλόσχημη από τον ίδιο τον Άγιο Νεκτάριο.

Η αδελφή Θεοδοσία (η νεωτέρα) εκάρη μεγαλόσχημη το 1999. Διακόνησε στον ξενώνα της Μονής τους αναρίθμητους προσκυνητές καλύπτοντας τις υλικές τους ανάγκες και παρηγορώντας και στηρίζοντάς τους. Επίσης διακόνησε την Μονή και από της θέσεως της γραμματέως επί μία περίπου εικοσαετία. Μετά την κοίμηση της Ηγουμένης Ειρήνης Παπαλεονάρδου (1978-8 Σεπτεμβρίου 2004), η αδελφή Θεοδοσία, «ψήφοις κανονικαίς» εξελέγη Ηγουμένη της Μονής στις 20 Σεπτεμβρίου 2004. Η αδελφότητα της Μονής της εμπιστεύθηκε το υψηλό διακόνημα της Ηγουμένης και πνευματικής μητέρας μετά την Γερόντισσα Ειρήνη που είχε την ευλογία να γνωρίσει στην παιδική της ηλικία τον Άγιο Νεκτάριο. Η αδελφή Θεοδοσία και πλέον Ηγουμένη με πολλή προσευχή και εμπιστοσύνη στο θέλημα του Θεού, με όρεξη για δουλειά και εφόδιο την εμπειρία της ως υποτακτικής, ανέλαβε τα καθήκοντά της. Ηγουμένευσε ευόρκως επί μια δεκαπενταετία, διακριθείσα για την αρετή της και την προσφορά της σε πολλούς τομείς. Στελέχωσε την Ιερά Μονή με πολλές και καλές νέες αδελφές. Επέκτεινε το κτιριακό συγκρότημα της Μονής. Ανήγειρε νέα κελλιά με τις αδελφές και το εντός αυτών Ιερό παρεκκλήσιο της Υπεραγίας Θεοτόκου σε βυζαντινό ρυθμό. Ανήγειρε τους νέους ξενώνες και τραπεζαρίες για τους προσκυνητές, το παρεκκλήσιο του Αγίου Σάββα του εν Καλύμνω επί των θεμελίων του κελλιού του κτλ. Ασχολήθηκε με την συστηματική έκδοση των έργων του Αγίου Νεκταρίου σε σειρά υπό τον τίτλον «Άπαντα», καθώς και του Βίου και της Ασματικής Ακολουθίας του Αγίου. Εργάστηκε ιεραποστολικά, στήριξε οικονομικά αρκετά Μοναστήρια, συμπαραστάθηκε στις οικογένειες και την νεότητα, συνέβαλε στην εύρυθμη λειτουργία των Κατασκηνώσεων της Ιεράς Μητροπόλεως, του Λεουσείου Ιδρύματος, του Νοσοκομείου Αιγίνης «ο Άγιος Διονύσιος». Με την φιλανθρωπία της και αγάπη που της ενέπνεε ο Άγιος Νεκτάριος, αγκάλιασε όλους όσους διέβησαν το κατώφλι του ιστορικού μοναστηριού. Διαχειρίστηκε με σύνεση και μεγάλο αίσθημα ευθύνης τα ιερά χρήματα που διαχειριζόταν, «τα χρήματα του καρκίνου» (δηλ. των καρκινοπαθών) όπως χαρακτηριστικά έλεγε η ίδια, τα οποία της τα εμπιστεύονταν υπέρ των έργων της Μονής και του λαού του Θεού.

Έντονο άφησε το στίγμα της με το διοικητικό και οργανωτικό της χάρισμα, την αποτελεσματικότητα στην διεκπεραίωση, το μοναχικό ήθος και την αφάνειά της. Δεν παρουσιαζόταν εύκολα και απέφευγε τις συστάσεις. Για όλους ήταν «η αδελφή» και όταν έδινε το όνομά της ήταν απλά και πάλι η αδελφή Θεοδοσία. Δια τηλεφώνου και επιστολών στήριξε πολλούς χριστιανούς διαθέτοντας τον χρόνο της αφειδώλευτα.

Σαν Ηγουμένη υπήρξε φιλακόλουθη, προσηλωμένη στην προσευχή και την μελέτη. Επιπλέον αγαπούσε και εξοικονομούσε την αδελφότητά της με πνεύμα πραότητος και ανεξικακίας. Αν και αυστηρή και ανυποχώρητη στις αρχές της, με τις αδελφές ήταν ιδιαιτέρως επιεικής, φροντίζοντας για τις ανάγκες και συμπληρώνοντας τις ελλείψεις τους. Ο λόγος της ήταν πάντοτε οικοδομητικός, ποτέ προσβλητικός και εξουθενωτικός και πάντοτε μοίραζε την αισιοδοξία. Διέθετε ένα ιδιαίτερα φιλελεύθερο πνεύμα για να βοηθεί τις αδελφές να συνεχίζουν απρόσκοπτα την εν υπακοή διαβίωσή τους στην Μονή. Πνεύμα το οποίο όλοι θαύμαζαν….

Για την εν γένει προσφορά της στην Ορθοδοξία και την ιδιαίτερη αγάπη της για τους Ρουμάνους κληρικούς, μοναχούς και πιστούς, το Πατριαρχείο Ρουμανίας της αφιέρωσε ένα τεύχος του περιοδικού Ortodoxia στο οποίο περιλαμβάνεται συνέντευξη καθώς και πνευματικές υποθήκες της Γερόντισσας προς τους πιστούς.

Λόγω ηλικίας και συνεπεία ασθενειών (καρδιοπάθεια κτλ.), κλονίστηκε ανεπανόρθωτα η υγεία της και έτσι την Πέμπτη 1η Αυγούστου 2019, υπέβαλε την παραίτησή της από τα ηγουμενικά καθήκοντα. Οι εκλογές του Σαββάτου 10ης Αυγούστου υπέδειξαν διάδοχό της την Μοναχή Τιμοθέη την οποία η ίδια είχε κείρει μεγαλόσχημη στο παρελθόν. Κατά δε τις εκλογές της 4ης Σεπτεμβρίου οι αδελφές Νεκταρία (ταμίας) και Χριστονύμφη (γραμματέας) στελέχωσαν το ηγουμενοσυμβούλιο της Μονής.

Μετά την διοικητική αποκατάσταση της Μονής, η Γερόντισσα Θεοδοσία παρέμενε σιωπηλή και προσευχομένη αίροντας τον Σταυρό της επώδυνης ασθενείας της. Μετελάμβανε συχνά των αχράντων μυστηρίων όπως και την τελευταία ημέρα της επί γης ζωής της, το Σάββατο 14 Δεκεμβρίου 2019. Αφού την μετέλαβε ο εφημέριος της Μονής, μετά από λίγο ανέβηκε στο κελλί της ο Μητροπολίτης κ. Εφραίμ που παρευρίσκετο στην Μονή και της διάβασε με το πετραχήλι και το ωμόφορο τις πρέπουσες συγχωρητικές ευχές. Μετ’ου πολύ και περί ώραν 11:15 μ.μ. παρέδωσε το πνεύμα της εις χείρας Θεού ζώντος.

Αμέσως οι μοναχές συνέστειλαν θυγατροπρεπώς το σκήνωμά της το οποίο ελαμπρύνθη και ομόρφυνε αποβάλλοντας την έκφραση του πόνου που είχε εν ζωή. Απέκτησε ένα γλυκό χρώμα ώχρας με πραεία και ξεκούραστη έκφραση δίνοντας εις όλους την εντύπωση ότι «όντως ύπνος λογίζεται ο των δικαίων θάνατος». Τα δε χέρια της με τα οποία χάϊδεψε πολλά κεφαλάκια άρρωστων παιδιών και εξάσκησαν εναλλάξ το κομβοσχοίνι με την ελεημοσύνη, φαίνονται ευλύγιστα και μαλακά στην σχετική βιντεογράφηση όπου ο πατήρ Ανδρέας με σεμνότητα ασπάζεται τα σηκωμένα χέρια της.

Το σκήνωμά της κατατέθηκε στο μέσον του παλαιού Καθολικού της Μονής, ενώπιον του οποίου σκηνώματος το πρωί της Κυριακής 15ης Δεκεμβρίου τελέσθηκε η Θεία Λειτουργία. Περί ώραν 15ην μ.μ άρχισε η εξόδιος Ακολουθία στην οποία προεξήρχε ο οικείος Μητροπολίτης κ. Εφραίμ και ο Μητροπολίτης Μεσογαίας και Λαυρεωτικής κ. Νικόλαος. Παρέστησαν 30 ιερείς που έψαλαν την νεκρώσιμο Ακολουθία εις μοναχούς, η αδελφότης της Μονής, μοναχές και Ηγουμένες από τα μοναστήρια του νησιού και αλλού και πλήθος κόσμου που κατέκλυσε τα προαύλεια της Μονής, αποτίοντας τιμή στην μεγάλη πνευματική Μητέρα του νησιού. Ο Μητροπολίτης του νησιού λίαν συγκινημένος προσφώνησε την εκλιπούσα με λόγο πνευματικό ζητώντας δημοσίως συγγνώμη για τις όποιες ατυχείς στιγμές της διοικητικής συνεργασίας. Στο κατανυκτικό πνεύμα της ακολουθίας εντύπωση προκαλούσε η σιωπή και ο συγκρατημένος κλαυθμυρισμός όλων όσων υλικά και πνευματικά ευεργετήθηκαν από την Γερόντισσα Θεοδοσία. Εκ μέρους του Δ.Σ. του Εκκλησιαστικού Νοσοκομείου Αιγίνης «ο Άγιος Διονύσιος» ανέγνωσε ψήφισμα η συνταξιούχος εκπαιδευτικός Σταματίνα Πανταζή, δια των άρθρων του οποίου αποφασίστηκε να τιμηθεί η μακαριστή Γερόντισσα ως ευεργέτιδα του Νοσοκομείου.

Η Γερόντισσα Θεοδοσία έζησε δια της διαδόχου της, Τιμοθέης Μοναχής, την χαρά της αποκατάστασης της Μονής σε κατάλληλα χέρια έχοντας και η ίδια λάβει την σκυτάλη της ηγουμενίας από τις οσίες προκατόχους της Ξένη Στρογγυλού (1904-1923), Νεκταρία Γιαβοπούλου (1923-1928), Καλλινίκη Λιόντα (1928-1929), Μαγδαληνή Μουστάκα (1929-1931), Κασσιανή Παπαδάκη (1931-1950), Χριστοδούλη Πολυζώη (1950-1959), Ευνίκη Κυριαζή (1959-1968), Θεοδοσία Κάτσα (1968-1978) και Ειρήνη Παπαλεονάρδου (1978-2004).

Πλήρης ημερών και έργων αγαθών πορεύεται εις όν ηγάπησεν Ιησούν Χριστόν στελεχώνοντας το ουράνιο κοινόβιο του Αγίου Νεκταρίου.

Η μνήμη αυτής έστω αιωνία και άληστος.