Μοναχός Ζωσιμάς: Ένιωθα τότε να υψώνομαι στον ουρανό!

Ο Μοναχός, π. Ζωσιμάς (αριστερά) με τον Γέροντά του, Ιερομόναχο, π. Σίμωνα Αρβανίτη.

(Επιμέλεια Στέλιος Κούκος)

[Διήγηση του Μοναχού, π. Ζωσιμά (1937-2010) υποτακτικού του Γέροντα, Ιερομονάχου, π. Σίμωνα Αρβανίτη]:

Κάποτε, όταν πια δεν εργαζόμουν έξω, όπως πρώτα, λόγω κάποιων νέων καταστάσεων στο μοναστήρι, μου είπε ο Γέροντας [π. Σίμων Αρβανίτης], να σταθώ σε στάση προσευχής και να προσευχηθούμε μαζί.
– Θα λες μια φορά την ευχή με το κομποσχοίνι, μου είπε, και μια φορά εγώ, κάνοντας κάθε φορά ο καθένας το σταυρό μας.

Πράγματι, άρχισα να λέω την ευχή. Μόλις όμως έφτασα στον πέμπτο κόμπο, έφυγα από τον εαυτό μου και μου φαινόταν σαν να ανέβαινα ψηλά στον ουρανό.

Τότε ο Γέροντας με σταμάτησε λέγοντας:
– Ε, ε, ε! Πού πας εκεί!
Σταμάτησε γρήγορα και πήγαινε να κοιμηθείς!

Αυτό έγινε τρεις φορές, νομίζω σε κοινή προσευχή μαζί του.

Ένιωθα τότε να υψώνομαι στον ουρανό.
Όσες φορές το προσπάθησα μόνος μου, δεν κατάφερα να ξαναζήσω τέτοια κατάσταση.
Παρρησία στο Θεό και ευλογία να ζει τέτοιες καταστάσεις είχε μόνο ο Γέροντας που πραγματικά ήταν άγιος και αγαπημένος του Θεού…

Από το βιβλίο του Μοναχού Ζωσιμά, «Ιερομόναχος Σίμων Αρβανίτης, (1901-1988), Η ζωή και το έργο του».