Δεν τολμά να την πλησιάσει (Αγίου Ιωάννου του Χρυσοστόμου)

Δεν θα σφάλει κανείς αν πει ότι η προσευχή είναι αφετηρία κάθε αρετής και δικαιοσύνης και κανένα από εκείνα, που συντελούν στην ευσέβεια, δεν θα μπορέσει να εισέλθει σε ψυχή που είναι έρημη από προσευχή και από δέηση. Αλλά σαν πόλη ανοχύρωτη, εύκολα μπορεί να υποταχθεί στους εχθρούς από έλλειψη κάθε εμποδίου. Το ίδιο λοιπόν, και ψυχή, που δεν είναι οχυρωμένη με προσευχές, εύκολα ο διάβολος την υποτάσσει και με ευχέρεια την γεμίζει με κάθε αμαρτία.

Στην αρχή, βέβαια, όταν δει ψυχή θωρακισμένη με προσευχές, δεν τολμά να την πλησιάσει, διότι φοβάται την ισχύ και την δύναμη που παρέχουν οι προσευχές, οι οποίες τρέφουν την ψυχή περισσότερο από όσο η τροφή τρέφει το σώμα. Έπειτα όσοι προσεύχονται με αφοσίωση, δεν ανέχονται να υποστούν τίποτε ανάξιο της προσευχής, αλλ’ επειδή ντρέπονται το Θεό, με τον Οποίο μόλις επικοινώνησαν, αποκρούουν αμέσως κάθε δόλο του πονηρού. Και αυτό διότι σκέπτονται πόσο κακό είναι, ένας που μόλις πριν από λίγο μίλησε στο Θεό και τον παρεκάλεσε να του χαρίζει σωφροσύνη και αγιότητα, να μεταπέσει αμέσως στο διάβολο και να δεχθεί στην ψυχή του τις αισχρές ηδονές και να επιτρέψει στον πειρασμό να μπει στη διάνοιά του, την οποία πριν από λίγο επισκέφθηκε ο Θεός, και να επιτρέψει στους δαίμονες να εισχωρήσουν σε ψυχές, για τις οποίες η χάρις του αγίου Πνεύματος επέδειξε μεγάλη φιλανθρωπία και πρόνοια .

Επειδή, λοιπόν, είναι μεγαλύτερο το κέρδος και μεγαλύτερη η ευκολία σ’ εκείνους που πλησιάζουν το Θεό, ας μην περιφρονούμε την προσευχή. Διότι τότε θα συμφιλιωθείς και θα συνομιλήσεις καλλίτερα με αυτόν, τότε σου δίνει ευκολότερα εκείνο που ζητάς, όταν συ ο ίδιος τον παρακαλείς, όταν η καρδιά σου είναι καθαρή, όταν οι λογισμοί σου συνοδεύονται από σωφροσύνη, όταν δεν τον παρακαλείς με αδιαφορία, πράγμα που κάνουν πολλοί και η γλώσσα τους, βέβαια, λέγει τα λόγια της προσευχής, ενώ η προσευχή περιφέρεται σε πολλά μέρη της οικίας, της αγοράς, των δρόμων.

Αυτή είναι η όλη δολιότητά που επινόησε ο διάβολος. Επειδή, δηλαδή, γνωρίζει ότι κατά την ώρα εκείνη της προσευχής μπορούμε να επιτύχουμε τη συγχώρεση των αμαρτιών μας, θέλοντας να μας φράξει το λιμάνι της προσευχής, εξεγείρεται κατά την ώρα εκείνη, απομακρύνει τη σκέψη μας από τα λόγια της προσευχής, ώστε να φύγουμε ζημιωμένοι μάλλον παρά κερδισμένοι .

Πράγματι, τίποτε δεν εμποδίζει τόσο πολύ την έφοδό του εναντίον μας, όσο η προσευχή και η ολόθερμη δέηση. Διότι και αυτό που παραγγέλλει ο διάκονος σε όλους και λέγει· «Ορθοί, στώμεν καλώς», δεν καθιερώθηκε τυχαία, ούτε και άσκοπα, αλλά για να ανορθώσουμε τους λογισμούς μας που σύρονται στη γη, για να μπορέσουμε να παρουσιάσουμε όρθια την ψυχή μας μπροστά στο Θεό, απομακρύνοντας την πνευματική χαλάρωση που δημιουργούν οι βιοτικές υποθέσεις .