«Κύριε βοήθει μοι τη απιστία»!

«Ευθέως δε ο Ιησούς εκτείνας την χείρα επελάβετο αυτού και λέγει αυτώ· ολιγόπιστε! εις τι εδίστασας»;

Επιστρέφω, τις μέρες αυτές του τρόμου και του φόβου και του πανικού, στο Ευαγγέλιο του Ματθαίου, με τον Κύριο περιπατούντα επί των υδάτων και εκείνο το πλοίο με τους μαθητές Του, το οποίον «ήδη μέσον της θαλάσσης ην, βασανιζόμενον υπό των κυμάτων· ην γαρ εναντίος ο άνεμος».

Και τον Πέτρο, που επιχειρεί να περιπατήσει επί των κυμάτων, για να φτάσει στον Κύριο, που όμως, ως ολιγόπιστος, βυθίζεται εξαίφνης στο κύμα. Για να τον πάρει από το χέρι ο Κύριος, λέγοντάς του εκείνο το μοναδικό και επαναλαμβανόμενο στην ιστορία: «ολιγόπιστε! εις τι εδίστασας»;

Σκέφτομαι, λοιπόν, εκείνο το παράπονο του Κυρίου, έτσι όπως απευθύνεται στον Πέτρο, που βουλιάζει στην τρικυμισμένη θάλασσα, κι εκείνη την τρυφερή Του αναφώνηση «ολιγόπιστε! εις τι εδίστασας»;

Αντιγράφω την Ευαγγελική περικοπή:

«Τω καιρώ εκείνω, ηνάγκασεν ο Ιησούς τους μαθητάς αυτού εμβήναι εις το πλοίον και προάγειν αυτόν εις το πέραν, έως ου απολύση τους όχλους. και απολύσας τους όχλους ανέβη εις το όρος κατ᾿ ιδίαν προσεύξασθαι. Οψίας δε γενομένης μόνος ην εκεί. το δε πλοίον ήδη μέσον της θαλάσσης ην, βασανιζόμενον υπό των κυμάτων· ην γαρ εναντίος ο άνεμος.

Τετάρτη δε φυλακή της νυκτός απήλθε προς αυτούς ο Ιησούς περιπατών επί της θαλάσσης. και ιδόντες αυτόν οι μαθηταί επί την θάλασσαν περιπατούντα εταράχθησαν λέγοντες ότι φάντασμά εστι, και από του φόβου έκραξαν.

Ευθέως δε ελάλησεν αυτοίς ο Ιησούς λέγων· θαρσείτε, εγώ ειμι· μη φοβείσθε. αποκριθείς δε αυτώ ο Πέτρος είπε· Κύριε, ει συ ει, κέλευσόν με προς σε ελθείν επί τα ύδατα. ο δε είπεν, ελθέ. και καταβάς από του πλοίου ο Πέτρος περιεπάτησεν επί τα ύδατα ελθείν προς τον Ιησούν.

Βλέπων δε τον άνεμον ισχυρόν εφοβήθη, και αρξάμενος καταποντίζεσθαι έκραξε λέγων· Κύριε, σώσον με. Ευθέως δε ο Ιησούς εκτείνας την χείρα επελάβετο αυτού και λέγει αυτώ· ολιγόπιστε! εις τι εδίστασας;

Και εμβάντων αυτών εις το πλοίον εκόπασεν ο άνεμος· οι δε εν τω πλοίω ελθόντες προσεκύνησαν αυτώ λέγοντες· αληθώς Θεού υιός ει. και διαπεράσαντες ήλθον εις την γην Γεννησαρέτ».

Βιώνοντας και ζώντας επωδύνως αυτές τις μέρες της συλλογικής αγωνίας, με τον κόσμο «εις το μέσον της θαλάσσης, βασανιζόμενον υπό των κυμάτων», με τον συλλογικό τρόμο και πανικό, αισθάνομαι κι εγώ όπως ο Πέτρος. Αδύναμος. Την ολιγοπιστία μου εξομολογούμαι κι εγώ. Και τον φόβο μου. Ανθρωπίνως. Και τις αδυναμίες μου.
Ένας μικρός και φοβισμένος άνθρωπος είμαι κι εγώ. Όπως οι πολλοί. Αλλά και οι άλλοι, οι ολιγόπιστοι, «οι μη έχοντες ελπίδα», για να θυμηθούμε τον απόστολο Παύλο. Ενώ ο Κύριος είναι η ελπίς πάντων ημών. Ο ιατρός και των ψυχών και των σωμάτων ημών.

Σκέφτομαι, ακόμα, πως, καθώς μεταλαμβάνουμε το Σώμα Του, ομολογούμε Χριστόν, ακούμε εκείνο του ιερέως «εις άφεσιν αμαρτιών και εις ζωήν την αιώνιον». Αντιγράφω προς τούτο κι εκείνη την Προσευχή της Μεταλήψεως:

«Πιστεύω, Κύριε, και ομολογώ ότι συ ει αληθώς ο Χριστός, ο Υιός του Θεού του ζώντος, ο ελθών εις τον κόσμον αμαρτωλούς σώσαι, ων πρώτος ειμι εγώ. έτι πιστεύω ότι τούτο αυτό εστι το άχραντον Σώμα Σου και τούτο αυτό εστι το τίμιον Αίμα Σου. Δέομαι ουν σου· ελέησόν με και συγχώρησόν μοι τα παραπτώματά μου, τα εκούσια και τα ακούσια, τα εν λόγω, τα εν έργω, τα εν γνώσει και αγνοία· και αξιώσόν με ακατακρίτως μετασχείν των αχράντων σου μυστηρίων, εις άφεσιν αμαρτιών και εις ζωήν την αιώνιον. Αμήν».

Σε καιρούς χαλεπούς, όμως, θα πρέπει να ακολουθούμε την Εκκλησία, έχοντας διάκριση, έτσι που να προστατεύουμε τον αδελφό μας. Και όχι μόνο ζητούντες τα του εαυτού μας. Απέχοντες από όσα θα θέσουν εν κινδύνω τους άλλους. Ζώντες και τελούντες εν καρτερία και υπομονή.

Ο Κύριος, μέσα στους αιώνες, μας φωνάζει: «θαρσείτε, εγώ ειμι· μη φοβείσθε». Κι όμως παραμένουμε εν πολλοίς στον φόβο μας, ξεχνώντας το της Εκκλησίας, «Πάσαν την ζωήν ημών Χριστώ τω Θεώ παραθώμεθα».

Ας έχουμε, λοιπόν, πίστη κι ας αφηνόμαστε στο έλεος και την αγάπη του Κυρίου. Κι ας ψελλίζουμε, μαζί με τον φοβισμένο πατέρα του δαιμονισμένου νέου, της άλλης Ευαγγελικής περικοπής, αυτής των δαιμονίων, «Κύριε, βοήθει μοι τη απιστία»!