Το Προφίλ του Πάσχοντος από τον Εθισμό στον Τζόγο: συμπτώματα και συνέπειες
13 Μαρτίου 2020Το Προφίλ του Πάσχοντος από τον Εθισμό στον Τζόγο. Η Συμπτωματολογία του Φαινομένου και οι Ψυχολογικές και Λοιπές Παρενέργειές του στην Προσωπική, Οικογενειακή, Κοινωνική και Επαγγελματική Ζωή του Εθισμένου στον Τζόγο ανθρώπου.
Οι οικονομικές, επαγγελματικές, οικογενειακές και κοινωνικές επιπτώσεις της ενασχόλησης του ατόμου με τον στοιχηματικό τζόγο, συμβατικό και ηλεκτρονικό, είναι εξαιρετικά σοβαρές. Το άτομο διέρχεται από τα ίδια μονοπάτια, τα οποία ακολουθεί το υποκείμενο του τζόγου κατά την πορεία της παθολογικής ενασχόλησής του με κάθε μορφή του (Πιπεροπούλου, 2010, σσ. 29-30): Πρώτα, πρώτα το στάδιο του κέρδους, κατά το οποίο το άτομο μαθαίνει ότι τα τυχερά παιχνίδια συνδέονται με τη δράση και τη συγκίνηση, αισθήματα τα οποία ενισχύει το «ποσό» που συνήθως κερδίζει κατά την πρώτη επαφή του με τον τζόγο. Έπειτα το στάδιο των απωλειών, όπου οι παίκτες χάνουν περισσότερα απ’ όσα σκόπευαν ή διαθέτουν και επιχειρούν να τα κερδίσουν σπαταλώντας όλο και μεγαλύτερα ποσά. Ο παίκτης απορροφάται από τον ενθουσιασμό του συνεχούς κέρδους και όταν μείνει μόνος χάνοντας την κοινωνική του υπόσταση, κλείνεται στον εαυτό του και συνεχίζει να τζογάρει. Τέλος, ο παίκτης εισέρχεται στη φάση της απελπισίας. Παγιδεύεται σε έναν κύκλο όπου επιχειρεί να κερδίσει όσα έχει χάσει και εγκλωβίζεται σε έναν ασφυκτικό κλοιό, που τον οδηγεί στην παθολογική ενασχόλησή του με τα τυχερά παιχνίδια.
Είναι πρόδηλο ότι αυτή η πορεία του εθισμού λειτουργεί αποσυνεκτικά κάθε μορφής κοινωνικότητας του εθισμένου στον τζόγο ατόμου. Το άτομο αρχίζει να έχει προβλήματα στις σχέσεις του με τους άλλους, απομονώνεται κοινωνικά και σύντομα παραμελεί τους κοινωνικούς ρόλους που έχει αναλάβει σαν σύζυγος, πατέρας, εργαζόμενος, ή φίλος. Αντ’ αυτού δίνει ιδιαίτερη βαρύτητα στους ρόλους εκείνους που έχουν να κάνουν με την εξάρτησή του, δηλαδή το ρόλο του παίκτη, του φιλάθλου και του θαμώνα χαρτοπαικτικών λεσχών. Οι εποικοδομητικές δραστηριότητες του ατόμου, που στοχεύουν συν τοις άλλοις, στην ανάδειξη της δημιουργικότητάς του, αντικαθίστανται από όσες απορρέουν από την ιδιότητα του στοιχηματικού παίκτη. Αντί να εργαστεί, μελετά σε καθημερινή βάση έντυπα που φιλοδοξούν να τον ενημερώσουν για την καλύτερη διαχείριση του καθημερινού κουπονιού και να τον καταστήσουν καλύτερο παίκτη. Αντί να ψυχαγωγηθεί, διευρύνοντας τις διαπροσωπικές του σχέσεις, περνά τα σαββατόβραδα του «on line» μπροστά στην οθόνη του υπολογιστή του, παρακολουθώντας με αγωνία τους αγώνες της ημέρας. Αντί να εμπλουτίσει τις κοινωνικές του εμπειρίες με την ενσωμάτωσή του στους κοινωνικούς θεσμούς, επιλέγει την απομόνωση και την αποκοινωνικοποίησή του. Το διάχυτο αίσθημα της «αδημονίας» για τον τζόγο τον καθιστά απόλυτα εξαρτημένο από την εξέλιξη του παιχνιδιού και ταυτόχρονα, αδιάφορο για ο,τι σημαντικό συμβαίνει γύρω του. Η δυσφορία, ο θυμός, ή η κλιμακούμενη ένταση για οτιδήποτε παρεμποδίζει τη συμμετοχή του στο παιχνίδι, σε συνδυασμό με τον ενθουσιασμό, τη χαρούμενη διάθεση και τον διογκωμένο εγωισμό, που παρατηρούνται κατά τη διάρκεια του παιχνιδιού, εφόσον κερδίζει, σκιαγραφούν τις έντονες ψυχολογικές μεταπτώσεις του παίκτη [(Πιπεροπούλου, 2010, σσ. 21-22), (Μεσσάρη, 2013) και (Romer, 2003, σ. 231)].
Δυστυχώς, όμως, αυτός σύντομα έρχεται σε επαφή με την απτή πραγματικότητα και το φάσμα της «χασούρας». Τότε, οι τύψεις και οι ενοχές ή ο θυμός που στρέφεται κατά του ίδιου του του εαυτού έρχονται να αντικαταστήσουν τα προηγούμενα συναισθήματά του, επιδεινώνοντας τραγικά την ψυχολογική του κατάσταση. Ο φόβος ότι η σύζυγος θα τον ανακαλύψει, τα ψέματα που επικαλείται για να αποκρύψει τις πράξεις του, η ανησυχία για τον τρόπο εξασφάλισης των χρημάτων, ώστε να καλύψει τα προσωπικά και οικογενειακά έξοδά του, και η κατανάλωση αλκοόλ για να ξεχάσει τα παραπάνω προβλήματά του τον φέρουν ενώπιον τεράστιων αδιέξοδων, που φαλκιδεύουν την κοινωνικότητά του.
Το άτομο χάνει πολύ σύντομα την κοινωνική του υπόσταση, η οποία κλονίζεται ανεπανόρθωτα. Καβγάδες, συγκρούσεις, διάλυση σχέσεων, ενδοοικογενειακή βία και απομόνωση αποτελούν τις αναπόφευκτες συνέπειες. Πολλά περιστατικά τέτοιου είδους έχουν καταγραφεί στην ελληνική πραγματικότητα τον τελευταίο καιρό [Εν έτει 2011 προωθήθηκε στη δικαιοσύνη, κατόπιν έρευνας, η εξιχνίαση σκανδάλου, το οποίο αφορούσε στην «άτακτη» οικονομική διαχείριση στην Περιφερειακή Ενότητα Κεφαλονιάς, για το οποίο ήδη το Περιφερειακό Συμβούλιο Ιονίων Νήσων είχε καταθέσει αγωγή ενώπιόν του αρμόδιου δικαστηρίου. Στην απόφαση του Περιφερειακού Συμβουλίου γίνεται λόγο για το έγκλημα της «κατ’ εξακολούθηση υπεξαίρεσης στην υπηρεσία, στρεφόμενο κατά Οργανισμού Τοπικής Αυτοδιοίκησης, το οποίο τελέστηκε από υπαιτίους, που μεταχειρίστηκαν ιδιαίτερα τεχνάσματα και εξακολουθούσαν επί μακρώ χρόνο την εκτέλεση του εγκλήματος». Σύμφωνα με πληροφορίες ημερήσιας Εφημερίδας, τα τεράστια ποσά που υπεξαιρέθηκαν φαίνεται πως έχουν οδεύσει στον στοιχηματικό τζόγο, στον οποίο ο εν λόγω υπάλληλος ήταν μανιώδης – έως στο σημείο του εθισμού – παίκτης: (http://www.protothema.gr/greece/article/131069/xiliades-eyro-ths-nomarxias-kefalonias-sto-stoixhma/)].
