«Ειρήνη υμίν…»

Ο Ευαγγελιστής Ιωάννης, ο αγαπημένος μαθητής του Ιησού, αυτόπτης και αυτήκοος στα τελευταία γεγονότα της επί της γης παρουσίας του Κυρίου, αναφέρεται με παραστατικό τρόπο στις εμφανίσεις Του μετά την Ανάσταση. Πρώτη που είδε τον Αναστάντα ήταν η Μαρία η Μαγδαληνή, η οποία ανήγγειλε το γεγονός στους Μαθητές Του, όπως αναλυτικά ιστορεί ο Ευαγγελιστής Ιωάννης. Στους ίδιους τους Μαθητές εμφανίστηκετο βράδυ της ίδιας ημέρας στο υπερώο του οίκου που ήσαν συγκεντρωμένοι και έμφοβοι. Ήρθε και στάθηκε ανάμεσά τους, παρότι ήσαν κλειδωμένες οι θύρες και τους είπε:«ειρήνη υμίν». Και αμέσως τους έδειξε τα χέρια και την πλευρά Του.

Ας σταθούμε λίγο σε αυτή τη σκηνή.

Α) Ο Kύριος εισέρχεται παρότι είναι κλειδωμένες οι θύρες. Εισέρχεται όχι μόνο ως Πνεύμα, αλλά και Σαρκικός, με τα σημάδια της Σταύρωσηςκαι κάθεται ανάμεσά τους.

Ο τρόπος εισόδου του Αναστημένου Ιησού είναι υπερβατικός, αφού είναι κλειδωμένες οι θύρες. Εισέρχεται θαυματουργικά. Υποτάσσει την ύλη ως Δημιουργός της ύλης. Υποχωρούν οι Νόμοι της Φύσης σε Εκείνον που τους θέσπισε.

Β)Ο ίδιος ο Ιησούς δείχνει τα σημάδια της Σταύρωσης, χωρίς να Του το ζητήσουν οι Μαθητές Του.Αναρωτιέται κανείς γιατί;

Προφανώς για να τους διαλύσει τις αμφιβολίες και τη δυσπιστία για την Ανάστασή Tου. Οι Μαθητές του Κυρίου δεν είχαν πειστεί από τη μαρτυρία της Μαρίας της Μαγδαληνής περί της Αναστάσεως και διατηρούσαν αμφιβολίες. Είναι επόμενοοι αμφιβολίες αυτές να είχαν προκαλέσει διαφωνίες, εντάσεις, αντιγνωμίες, ταραχή. Γιαυτό ο Κύριος τους απευθύνει το «ειρήνη υμίν». Δηλαδή ηρεμείστε, ομονοείστε, ειρηνέψτε. «Και τούτο ειπών έδειξεν αυτοίς τας χείρας και την πλευράν αυτού…». Και τότε εχάρησαν ιδόντες τον Κύριον.

Αμέσως μετά επαναλαμβάνει το «ειρήνη υμίν».Γιατί; Ακριβώς γιατί διαπιστώνει ότι δεν έχουν καταλαγιάσει εντελώς οι αμφιβολίες και η αναστάτωση και θέλει να τους εμφυσήσει την εσωτερική ειρήνη και την καταλλαγή και την εδραία πίστη για την Ανάστασή του.

Γ) Η δυσπιστία εκδηλώνεται εντονότερη από την πλευρά του Θωμά, που δεν ήταν παρών στην παραπάνω εμφάνιση του Αναστάντος Χριστού. Αρνείται να πιστέψει αυτά που του ανακοίνωσαν οι λοιποί Μαθητές, ότι είδαν τον Κύριο. Απαιτεί «χειροπιαστές αποδείξεις». Δεν εμπιστεύεται την όραση και την ακοή. Θα πεισθεί μόνο με την ψηλάφηση. Επανέρχεται ο Ιησούς«μεθ΄ημέρας οκτώ», στον ίδιο χώρο, με τον ίδιο τρόπο και με τον ίδιο λόγο το «ειρήνη υμίν»και προσκαλεί το Θωμά να εξακριβώσει όσα τον κρατούσαν στη δυσπιστία. Να ψηλαφήσει τους τύπους «των ήλων» και την «νυγείσαν» πλευρά.

Όλα τώρα έχουν συντελεστεί. Οι Μαθητές έχουν γίνει οι ίδιοι μάρτυρες της Αναστάσεως του Διδασκάλου τους. Η επανειλημμένη ευλογία και προτροπή του Κυρίου «Ειρήνη υμίν», θα τους συνοδεύει στο Αποστολικό τους έργο, που θα αρχίσει σε λίγο, για να μαθητεύσουν τα έθνη!…

Το «ειρήνη υμίν» του Κυρίου μας, προς τους Μαθητές του, απλώθηκε στον εκκλησιαστικό χρόνο και εντάχθηκε στη Θεία Λειτουργία και έγινε και «ειρήνη πάσι».

Το «ειρήνη πάσι», φέτος, δυστυχώς, έχασε κάθε απήχηση, στο πλήρωμα της Εκκλησίας του Χριστού. Ακούστηκαν ακραίες φωνές, με οργή, με πείσμα, με εμμονή. Χάθηκε το μέτρο, η σύνεση, η διάκριση. Η αντιπαράθεση απόψεων μπήκεκαι στην «αρένα» της δημοσιότητας, με αποτέλεσμα να τραυματιστεί βαρύτατα το Ιερό Σώμα της Εκκλησίας, δηλαδή το ίδιο το Σώμα του Χριστού.

Δεν είναι ώρα για το «τίς ή τί έπταισεν». Είναι μόνο ώρα για άμεση αποκατάσταση της ενότητας, της ομοψυχίας και της ειρήνευσης στους κόλπους των ταγών της Εκκλησίας και κάθε πιστού. Είναι και η ώρα της συγνώμης. Το μήνυμα του Χριστού «ειρήνη υμίν» ας ηχήσει στις καρδιές όλων μας. Και το «ειρήνη πάσι», ας βρει άμεση ανταπόκριση.