Ο Άγ. Νεκτάριος εμφανίζεται “απρόσκλητος” στον π. Μωυσή σε νοσοκομείο των ΗΠΑ!

Ο Άγιος Νεκτάριος ο εν Αιγίνη (1846-1920).

(Επιμέλεια Στέλιος Κούκος)

Ο Οσιολογιώτατος Αγιορείτης Μοναχός π. Μωυσής [1952-2014], Γέρων της Ιεράς Καλύβης του Αγίου Ιωάννου του Χρυσοστόμου που βρίσκεται στην Ιερά Σκήτη Αγίου Παντελεήμονος [της Μονής] Κουτλουμουσίου [Αγίου Όρους], έπασχε από κίρρωση του ήπατος επί εικοσαετία και πλέον, υποφέροντας καρτερικά τις ενοχλήσεις που προκαλούν οι παρενέργειες της σοβαρής αυτής νόσου.

Στις 20 Σεπτεμβρίου 1997 ο π. Μωυσής χειρουργήθηκε στην Φλώριδα των ΗΠΑ από τον κ. Ανδρέα Τζάκη. Υπέστη μεταμόσχευση του ήπατος. Καθώς μετέφεραν τον Μοναχό στο χειρουργείο κι ωσότου αρχίσει η διαδικασία της ναρκώσεως, ο π. Μωυσής επεκαλείτο τη χάρη και τη βοήθεια των Αγίων, διά των πρεσβειών τους προς τον Σωτήρα Χριστό.

Μετά την πολύωρη επιτυχή επέμβαση, η διαδικασία της ανανήψεως ήταν επώδυνη αρκετά. Ο π. Μωυσής αισθανόταν κόπωση και κακουχία, απόλυτα συμβατή με τη μεγάλη εγχείρηση στην οποία υπεβλήθη. Μέσα στον πόνο του προσηύχετο νοερώς, όταν μπροστά του ενεφανίσθη ο άγιος Νεκτάριος ο θαυματουργός, φορώντας την αρχιερατική του στολή.

Ας αφήσουμε τον Γέροντα να μας αφηγηθεί τη συγκλονιστική επίσκεψη.

“Ένιωθα εξαντλημένος και δεν έπαυα να επικαλούμαι τη Χάρη του Θεού. Βλέπετε η ταλαιπωρία ήταν πολύ μεγάλη κι ο οργανισμός μου απόλυτα εξαντλημένος. Αυτό είχε ως επίπτωση να έχω και ψυχολογική επιβάρυνση.
Δεν μπορούσα να κάνω τίποτε άλλο, παρά να εντείνω την προσευχή μου.

Ξάφνου δίπλα στο κρεβάτι μου ενεφανίσθη ο άγιος Νεκτάριος, φέρων άπασαν την αρχιερατική στολή του, το γνωστό πολυσταύριο.

Με κοίταξε με το μειλίχιο βλέμμα του ίσια στα μάτια και είπε:
– Όλους τους εκάλεσες, εκτός από εμένα! Αλλ’ εγώ ήλθα!

Μόνον αυτό είπε και απήλθε! Βίασα το μυαλό μου και θυμήθηκα ότι σαν με πήγαιναν στο χειρουργείο -τότε που επεκαλούμην τους Αγίους- λησμόνησα περιέργως τον Άγιο Νεκτάριο, τον οποίο ιδιαιτέρως ευλαβούμαι.

Ήρθε λοιπόν στη δύσκολη ώρα μου και μου είπε τις λίγες αυτές λέξεις, όχι σαν παράπονο διατυπωμένες, αλλά με μια αρχοντιά, πατρικά, με ευγένεια.

Από κείνη τη στιγμή ένιωσα καλά! Συγκινημένος δόξασα τον Πανάγαθο Θεό, ο Οποίος διά του Αγίου Του έσκυψε πάνω από την αμαρτωλότητα μου, δίνοντας πλούσια τη Χάρη Του.

Θαυμαστός ο Θεός εν τοις Αγίοις Αυτού”!

Από το βιβλίο του Μανώλη Μελινού, “Ο Άγιος μας, Αγίου Νεκταρίου, βίος, θαύματα, παράκληση, χαιρετισμοί, εγκώμια, ‘Αγνή Παρθένε…’ και άλλοι ύμνοι Θεοτοκαρίου -στίχοι και μουσική- έργα, επιστολές, ναοί”, νέα έκδοση.