Οι άγιοι απόστολοι Θωμάς, Ιούδας του Ιακώβου, Ιάκωβος του Αλφαίου και Σίμων ο Ζηλωτής

Ο απόστολος Θωμάς. 

 Μέσα στον κύκλο των δώδεκα συγκαταριθμείται και ο Θωμάς με την προσωνυμία «Δίδυμος», κατά τον Ευαγγελιστή Ιωάννη, όπως τούτο μαρτυρούν οι αποστολικοί κατάλογοι των τριών συνοπτικών Ευαγγελιστών. Η παρουσία του και ο ρόλος του μέσα στον κύκλο των δώδεκα γίνεται εμφανής σε τρεις χαρακτηριστικές περιπτώσεις, τις οποίες μνημονεύει ο Ευαγγελιστής Ιωάννης. Όταν ο Ιησούς είπε στους μαθητές του να μεταβούν στην Βηθανία προκειμένου να αναστήσει το φίλο του Λάζαρο, παρά το γεγονός, ότι οι Ιουδαίοι επιζητούσαν να τον θανατώσουν, παρενέβη ο Θωμάς και με θαρραλέο φρόνημα είπε στους άλλους μαθητές: «άγωμεν και ημείς ίνα συναποθάνωμεν μέτ’ αυτού». Σε άλλη περίπτωση κατά τη διάρκεια του μυστικού Δείπνου, λίγο προ του πάθους, όταν ο Χριστός είπε: «και όπου εγώ υπάγω οίδατε και την οδόν οίδατε», δηλαδή γνωρίζετε εκεί όπου πηγαίνω και τον δρόμο που οδηγεί προς τα εκεί, παίρνει το λόγο ο Θωμάς και λέγει «Κύριε ουκ οίδαμεν που υπάγεις και πως δυνάμεθα την οδόν ειδέναι;». Σε άλλη περίπτωση, όταν ο Ιησούς μετά την ανάσταση εμφανίσθηκε στους μαθητές, απόντος του Θωμά, οι άλλοι συμμαθητές του προσπαθούσαν να τον πείσουν για το χαρμόσυνο γεγονός της αναστάσεως. Αυτός όμως πεισματικά ηρνείτο να πιστεύσει, αν δε βεβαιωνόταν πρώτα με όλες του τις αισθήσεις: «εάν μη ίδω εν ταις χερσίν αυτού τον τύπον των ήλων και βάλω τον δάκτυλόν μου εις τον τύπον των ήλων και βάλω την χείρα μου εις την πλευράν αυτού, ου μη  πιστεύσω». Όταν δε μετά από οκτώ ημέρες πάλι εμφανίσθηκε, παρόντος και του Θωμά, η προηγούμενη απιστία του μεταβλήθηκε σε θριαμβευτική ομολογία της θεότητός του: «Ο Κύριός μου και ο Θεός μου». Κατά την Παράδοση ο Θωμάς εκήρυξε το Ευαγγέλιο στη Συρία, την Περσία και τις Ινδίες. Στις Ινδίες κυκλοφορούν επίσης πολλές τοπικές παραδόσεις για τη μετάβαση του Θωμά και την ίδρυση από αυτόν χριστιανικής Εκκλησίας. Ο Θωμάς κατά την παράδοση λογχίστηκε στην πόλη Καλαμίνα των Ινδιών, όπου και θάφτηκε, τα δε οστά του διατηρούνται στην Έδεσσα της Συρίας τουλάχιστον από τα μέσα του 4ου αιώνα.

Ο απόστολος Ιούδας του Ιακώβου.  

 Ο Ιούδας ήταν υιός του Ιακώβου, ονομαζόταν δε και Λεβαίος, ή Θαδαίος. Ανήκε στον κύκλο των δώδεκα και είναι διαφορετικό πρόσωπο από τον Ιούδα τον Ισκαριώτη, διότι ο πρώτος είχε πατέρα τον Ιάκωβο ενώ ο δεύτερος τον Σίμωνα. Ο ιστορικός Ευσέβιος Καισαρείας διακρίνει τον απόστολο Ιούδα, Λεβαίο η Θαδαίο, από τον Θαδαίο, που ήταν μαθητής του Κυρίου από τον κύκλο των εβδομήκοντα, ο οποίος, κατά την παράδοση, πήγε ύστερα από την ανάσταση του Χριστού με την εντολή του Χριστού, μέσω του αποστόλου Θωμά, στην Έδεσσα της Συρίας, όπου εκήρυξε το Ευαγγέλιο και εθεράπευσε το βασιλιά Αύγαρο. Η παρουσία του αποστόλου γίνεται εμφανής σε μία περίπτωση κατά την ώρα του μυστικού Δείπνου, όταν πήρε τον λόγο για να ρωτήσει τον Κύριο: «Κύριε και τι γέγονεν, ότι ημίν μέλλεις εμφανίζειν σεαυτόν και ουχί τω κόσμω;», δηλαδή τι σε εμποδίζει, ώστε στο μέλλον να εμφανίζεις τον εαυτό σου όχι μόνο σε μας, αλλά και σ’ όλο τον κόσμο; Ο απόστολος Ιούδας σύμφωνα με την Παράδοση εκήρυξε το Ευαγγέλιο στην Αρμενία, όπου και μαρτύρησε κατά το 50 μ.Χ. Έτσι η αρμενική Εκκλησία είναι αποστολική, θεμελιωμένη στο αίμα του αποστόλου Ιούδα. Ο Νικηφόρος Κάλλιστος αναφέρει, ότι ο Ιούδας εκήρυξε το Ευαγγέλιο στην Ιουδαία, στη Γαλιλαία και στην Σαμάρεια, κατόπιν δε στη Συρία και στη Μεσοποταμία και ότι πέθανε στην Έδεσσα της Συρίας. Η μνήμη του εορτάζεται στις 21 Αυγούστου.

Ο απόστολος Ιάκωβος του Αλφαίου.

Ο απόστολος αυτός ήταν υιός του Αλφαίου και είναι πρόσωπο διαφορετικό από τους άλλους Ιακώβους, που αναφέρονται στα ευαγγελικά κείμενα, δηλαδή από τον Ιάκωβο τον αδελφό του Ιωάννου, που ήταν υιός του Ζεβεδαίου, τον Ιάκωβο, που ήταν πατέρας του αποστόλου Ιούδα, ή Θαδαίου και από τον Ιάκωβο τον αδελφόθεο, που ήταν υιός του Ιωσήφ του μνήστορος από προηγούμενη γυναίκα του. Εάν ο Ιάκωβος του Αλφαίου ταυτίζεται με τον Ιάκωβο το «μικρό», αδελφό του Ιωσή, που λεγόταν μικρός, είτε λόγω του νεαρού της ηλικίας του, είτε για να διακρίνεται από τον άλλο Ιάκωβο, τον υιό του Ζεβεδαίου, δεν είναι βέβαιο. Αν αυτό αληθεύει, τότε η μητέρα του λεγόταν Μαρία, που είναι γνωστή στα ευαγγελικά κείμενα ως «Μαρία του Ιακώβου του μικρού και Ιωσή  μήτηρ» (Μαρκ.15,40), την οποία ο Μάρκος προσδιορίζει με την φράση αυτή, για να την ξεχωρίσει από τις άλλες Μαρίες και η οποία ανήκε στην ομάδα των μυροφόρων.

Για την παρουσία και τον ρόλο του μέσα στον κύκλο των δώδεκα τίποτε το ιδιαίτερο δεν αναφέρουν τα ευαγγελικά κείμενα. Επίσης για την ιεραποστολική δράση του μετά την Πεντηκοστή και για την θέση του στην αρχαία Εκκλησία δεν μας δίδει επαρκή στοιχεία η Παράδοση. Μόνο ο βιογράφος του, Νικήτας Παφλαγών μας πληροφορεί, ότι ο Ιάκωβος εκήρυξε το Ευαγγέλιο στην Γάζα, στην Ελευθερούπολη και τις γειτονικές πέριοχές, υπέστη δε μαρτυρικό θάνατο στην Αίγυπτο, στην πόλη Οστρακίνη. Η μνήμη του εορτάζεται στις 9 Οκτωβρίου.

Ο απόστολος Σίμων ο Ζηλωτής.

 Ο απόστολος αυτός είναι γνωστός στα ευαγγελικά κείμενα με την προσωνυμία Ζηλωτής ή Κανανίτης, που σημαίνει το ίδιο πράγμα, διότι η αραμαϊκή λέξη «Κανανά» μεταφράζεται στα ελληνικά Ζηλωτής. Δεν είναι βέβαιο, αν καταγόταν από την Κανά της Γαλιλαίας, όπως τον θέλει κάποια άλλη παράδοση. Έλαβε την προσωνυμία «Ζηλωτής», διότι κατά πάσα πιθανότητα ανήκε, προτού να γίνει μαθητής του Χριστού, στο θρησκευτικό κόμμα των Ζηλωτών. Σύμφωνα με την παράδοση εκήρυξε το Ευαγγέλιο στην Περσία, στην Αίγυπτο και στη Μεγάλη Βρετανία, όπου υπέστη μαρτυρικό θάνατο. Η μνήμη του εορτάζεται στις 10 Μαΐου.

Διαβάστε ολόκληρη τη μελέτη εδώ