Οι ευαγγελιστές Μάρκος και Λουκάς
29 Ιουλίου 2020Ο απόστολος και ευαγγελιστής Μάρκος.
Ο Μάρκος, που λεγόταν και Ιωάννης, ήταν ανεψιός του αποστόλου Βαρνάβα, πιθανότατα Κύπριος στην καταγωγή. Ήταν υιός της Μαρίας, το σπίτι της οποίας χρησιμοποιείτο ως ένας από τους τόπους συγκεντρώσεως και λατρείας των πρώτων Χριστιανών των Ιεροσολύμων.
Συμμετείχε στην πρώτη περιοδεία του Παύλου μαζί με τον Βαρνάβα. Στην Πέργη όμως της Παμφυλίας αποχωρίστηκε από αυτούς και επέστρεψε στα Ιεροσόλυμα. Αργότερα, μετά τον αποχωρισμό του Παύλου από τον Βαρνάβα, ακολούθησε τον θείο του σε μια δεύτερη περιοδεία στην Κύπρο. Μετά διάστημα περίπου δέκα ετών ο Μάρκος βρίσκεται στη Ρώμη και μάλιστα κοντά στον Παύλο κατά την πρώτη φυλάκισή του, συγκαταριθμούμενος μεταξύ των εκλεκτών συνεργατών του, όπως τούτο μαρτυρείται από την προς Κολασσαείς επιστολή (4,10), όπου τον ονομάζει «συναιχμάλωτό του» και την προς Φιλήμονα (24), όπου τον ονομάζει «συνερ-γον» του. Στην Β΄ πρός Τιμόθεον (4,11) ονομάζει τον Μάρκο «εύχρηστον εις διακονίαν» και ζητεί από τον Τιμόθεο να τον παραλάβει μαζί του και να έρθει προς αυτόν. Δε γνωρίζουμε, αν τότε πράγματι ήρθε ο Μάρκος στη Ρώμη και αν προφθάσε τον Παύλο εν ζωή. Μετά τον θάνατο του Παύλου, ή ολίγον προ αυτού, ο Μάρκος βρίσκεται με τον Πέτρο και άλλους αποστόλους στη Βαβυλώνα της Αιγύπτου, (Κάϊρο), σύμφωνα με την μαρτυρία της Α΄ Καθολικῆς Επιστολής του Πέτρου, «ασπάζεται υμάς η εν Βαβυλώνι συνεκλεκτή και Μάρκος ο υιός μου» (5,13). Σύμφωνα με τον ιστορικό Ευσέβιο, ο Μάρκος εκήρυξε το Ευαγγέλιο στην Αίγυπτο, οργάνωσε την τοπική Εκκλησία της Αλεξάνδρειας, την οποία κατέστησε κέντρο του όλου ιεραποστολικού του έργου στην ευρύτερη περιοχή της Αιγύπτου, Λιβύης και Πενταπόλεως και χειροτόνησε ως πρώτο επίσκοπό της τον Ανιανό. Εκεί μάλλον έγραψε γύρω στο 64-68 μ.Χ. και το Ευαγγέλιό του, το οποίο απηχεί το κήρυγμα του Πέτρου. Σύμφωνα με την Παράδοση είχε μαρτυρικό θάνατο στην Αλεξάνδρεια. Η μνήμη του εορτάζεται στις 25 Απριλίου.
Ο απόστολος και ευαγγελιστής Λουκάς.
Ο Λουκάς ήταν Εθνικός και καταγόταν από την Αντιόχεια. Στην πόλη αυτή σπούδασε την ιατρική επιστήμη και απέκτησε ευρύτατη ελληνική μόρφωση. Στην Αντιόχεια γνώρισε το Χριστιανισμό και βαπτίσθηκε χριστιανός και εκεί κατά πάσα πιθανότητα γνώρισε για πρώτη φορά τον απόστολο Παύλο με τον οποίο συνδέθηκε με ισχυρούς δεσμούς εν Χριστώ αγάπης. Ο απόστολος των Εθνών άσκησε τέτοια έλξη και επιρροή πάνω στον Λουκά, ώστε ο τελευταίος να αποφασίσει να εγκαταλείψει την ιατρική του σταδιοδρομία και να γίνει μαθητής και ένας από τους στενότερους και εκλεκτότερους συνεργάτες του. Στη δεύτερη περιοδεία του Παύλου και καθ’ όν χρόνον αυτός βρισκόταν στην Τρωάδα, συναντά το Λουκά και τον προσλαμβάνει στη συνοδεία του. Μετά την ίδρυση της Εκκλησίας των Φιλίππων, κατ’ εντολή του παραμένει στους Φιλίππους, προκειμένου να οργανώσει και να στηρίξει τη νεοσύστατη Εκκλησία. Εκεί παρέμεινε ο Λουκάς επί επτά χρόνια, μέχρις ότου ο Παύλος ήρθε για δεύτερη φορά στους Φιλίππους, κατά την 3η περιοδεία του, οπότε τον προσέλαβε και πάλι στη συνοδεία του. Από τότε παρέμεινε κοντά του πιστός ακόλουθός του και τον συνόδευσε και στην πρώτη και στην δεύτερη φυλάκισή του στη Ρώμη, κάθ’ ον χρόνον άλλοι μαθητές του φοβήθηκαν και τον εγκατέλειψαν. Στην τελευταία επιστολή του, τη Β΄ πρός Τιμόθεον, την οποία έγραψε δέσμιος στη Ρώμη, ολίγον προ του μαρτυρικού θανάτου του, λέγει χαρακτηριστικά: «Δημάς με εγκατέλειπεν αγαπήσας τον νυν αιώνα και επορεύθη εις Θεσσαλονίκην, Κρήσκης εις Γαλατίαν, Τίτος εις Δαλματίαν, Λουκάς εστι μετ’ εμού». Ως ιατρός πολλές φορές θα είχε προσφέρει τις υπηρεσίες του στον καταπονημένο από τόσες ταλαιπωρίες απόστολο. Ο Παύλος τον μνημονεύει σε δύο ακόμη επιστολές του. Στην προς Κολασσαείς (4,14) τον ονομάζει «ιατρό και αγαπητό», ενώ στην προς Φιλήμονα (2,4) «συνεργό». Μετά το μαρτυρικό θάνατο του Παύλου ο Λουκάς εκήρυξε το Ευαγγέλιο σύμφωνα με την παράδοση στην Δαλματία, στη Γαλλία, στην Ιταλία, στη Λιβύη, στην Αίγυπτο και τέλος στην Ελλάδα, όπου και μαρτύρησε στη Θήβα της Βοιωτίας, ή κατ’ άλλη παράδοση είχε ειρηνικό θάνατο. Έγραψε το κατά Λουκάν Ευαγγέλιο, το οποίο απηχεί το ευαγγελικό κήρυγμα του Παύλου, πιθανόν κατά τα έτη 58-60 μ.Χ., κατά τη διάρκεια δηλαδή της φυλάκισης του Παύλου στην Καισαρεία της Παλαιστίνης. Έγραψε επίσης και τις Πράξεις των Αποστόλων από τη Ρώμη, κατά το 62-63 μ.Χ., πιθανότατα κατά το διάστημα της πρώτης φυλάκισης του Παύλου στην Ρώμη. Ο Λουκάς, κατά την Παράδοση, ήταν ζωγράφος. Οι εικόνες της Θεοτόκου που υπάρχουν στη Μονή του Μεγάλου Σπηλαίου, στη Μονή του Κύκκου και στην Παναγία Σουμελά θεωρούνται έργα του Λουκά. Η Εκκλησία εορτάζει την μνήμη του στις 18 Οκτωβρίου.
Διαβάστε ολόκληρη τη μελέτη εδώ