Οι δεξαμενές της ψυχής

Τις προάλλες, ένοιωσα πολύ αδύναμος, στεγνός, πεσμένος, απογοητευμένος, άδειος. Έσυρα με δυσκολία τα κουρασμένα και πάσχοντα «κάτω μου άκρα», ως το ταπεινό ησυχαστήριο του Γέροντά μου.

Με υποδέχτηκε, όπως πάντα, με εκείνο το ανυπόκριτο μειδίαμα, την φυσική του ευγένεια, το πατρικό βλέμμα στοργής και τη φιλόξενη διάθεση, που αποτυπώνεται ευδιάκριτα στο φως του προσώπου του.

Δεν χρειάστηκε να του εξηγήσω. Ο Γέροντας κατάλαβε. Με γνωρίζει χρόνια. Με ….διαβάζει σωστά. Ξέρει ότι ζω μέσα στον κόσμο. Ο Γέροντας παρακολουθεί από κοντά τον κόσμο και τον γνωρίζει καλά. Χωρίς αυτή τη γνώση θα ήταν δύσκολο να προσφέρει  βοήθεια σε όσους την ζητούν.

Ο κόσμος όλος βρίσκεται σε πρωτοφανή αναταραχή, παρατήρησε ο Γέροντας. Ποτέ άλλοτε στο παρελθόν δεν είχε το κακό αυτό πάρει τέτοια έκταση και τόση ένταση. Ο άνθρωπος μιμείται κακά πρότυπα, που του επιβάλλονται καταλλήλως. Βομβαρδίζεται νυχθημερόν από κάθε είδους προπαγάνδες και έχει γίνει αγνώριστος. Έγινε παθολογικά ανυπόμονος, εριστικός, οξύθυμος, επιθετικός. Δεν συζητάει πλέον. Ωρύεται. Δεν ακούει τον άλλο. Δεν μπορεί να κάνει διάλογο. Δεν απαντάει σε αυτό που καλείται, αλλά σε αυτό που θέλει να βγάλει από μέσα του.

Ο σημερινός άνθρωπος τα έμαθε όλα! Έγινε παντογνώστης!  Το κινητό που κρατάει στα χέρια του έχει μέσα όλη την ανθρώπινη γνώση και όλες τις επιστήμες! Καμαρώνει μάλιστα αυτάρεσκα ότι όλες οι απαντήσεις υπάρχουν κλειδωμένες σε αυτό το μικρό θαυματουργό κουτάκι,  που κρατάει στην παλάμη του ενός χεριού του! Άρα κατέχει ο ίδιος όλη την ανθρώπινη σοφία! Αισθάνεται σαν να είναι ένας μικρός Θεός, «ο τα Σύμπαντα εν τη δρακί περιέχων», όπως φαντάζεται ο θείος Υμνωδός, τον Δημιουργό του Σύμπαντος Κόσμου!….

-Γέροντα, πές μου, πώς να πορευθώ; Υπάρχει λύση; Υπάρχει τρόπος; Υπάρχει ελπίδα;

Ο Γέροντας δεν κόμπιασε.

-Βεβαίως και υπάρχει, είπε και συνέχισε:

«Κάθε πρωί, πριν βγεις από το σπίτι σου, προσευχήσου θερμά στον Κύριο. Ζήτησέ Του να σού γεμίσει τις δεξαμενές της ψυχής, με αγάπη για τους ανθρώπους, με ταπείνωση, με μακροθυμία, με υπομονή, με ευσπλαχνία, με πραότητα, με ειρήνη, με συγχωρητικότητα. Βγαίνοντας στη συνέχεια στον κόσμο, προσπάθησε ν΄ αδειάσεις κατάλληλα το περιεχόμενο όλων αυτών των δεξαμενών. Ο Κύριος θα χαρεί και θα σού τις γεμίσει πάλι την άλλη μέρα.

Πρόσεξε όμως, γιατί στην ψυχή υπάρχουν και άλλες δεξαμενές. Είναι οι δεξαμενές με τα αποθέματα της αμαρτίας και των παθών. Είναι γεμάτες. Κράτα κλειστές όσο μπορείς τις κάνουλες. Αυτές τις δεξαμενές δεν τις γεμίζει ο Θεός. Τις γεμίζει ο Σατανάς. Να μην ξεχνιέσαι λοιπόν και τις ανοίγεις και γίνεσαι όργανό του»!