Γραμματόσημο της Κυπριακής Δημοκρατίας με τον Άρχοντα Πρωτοψάλτη της Εκκλησίας της Κύπρου το οποίο εκδόθηκε για την συμπλήρωση 10 χρόνων από την κοίμησή του.
Ο άρχων πρωτοψάλτης της Εκκλησίας της Κύπρου, Θεόδουλος Καλλίνικος (1904-2004), αποτελεί συνάμα και την εμβληματική μορφή και φωνή του κυπριακού παραδοσιακού δημοτικού τραγουδιού.
Ο μακαριστός αρχιμουσικός γεννήθηκε στις 5 Μαΐου 1904 στο κατεχόμενο σήμερα από τα τουρκικά στράτευμα Λευκόνοικο. Αρχικά, παρακολούθησε μαθήματα Βυζαντινής Μουσικής κοντά στον δάσκαλο του χωριού του, ο οποίος και τον παρότρυνε έντονα να σπουδάσει περαιτέρω.
Το 1921 συνέχισε τις σπουδές του κοντά στον Πρωτοψάλτη της Ιεράς Αρχιεπισκοπής Κύπρου, Στυλιανό Χουρμούζιο, για 4 χρόνια. Στόχος του δασκάλου του: ήταν να διασώσει και να εμπλουτίσει την λαϊκή παραδοσιακή μουσική του τόπου.
Καθήκοντα Ιεροψάλτη ανέλαβε στο Πραστειό Αμμοχώστου (κατεχόμενο κι αυτό) και ιδρύει συγχρόνως σχολή Βυζαντινής Μουσικής. Σε διάφορες περιοδείες του συνέλεξε τραγούδια επιτραπέζια, του γάμου, νανουρίσματα, ποιμενικά, μοιρολόγια, της σούσας, κωμικά, ποιητάρικα, την χορευτική παράδοση της Κύπρου και ηχογράφησε τις διάφορες κατά τόπους «Κυπριακές Φωνές» και άλλους λαϊκούς θησαυρούς.
Το 1933, ο Θεόδουλος Καλλίνικος, πήγε στην Αθήνα για να πάρει το δίπλωμα Βυζαντινής μουσικής.
Παράλληλα, ηχογράφησε και παρουσίασε σε δίσκους δέκα παραδοσιακά τραγούδια της Μεγαλονήσου.
Το 1947, ο Μητροπολίτης Πάφου Λεόντιος ως τοποτηρητής του θρόνου της Εκκλησίας, του απένειμε τον τίτλο του «Πρωτοψάλτη της Εκκλησίας της Κύπρου», τίτλο που μόνο ο δάσκαλος του Στ. Χουρμούζιος είχε μέχρι τότε.
Το 1951 η πολύχρονη προσπάθεια του για την διάσωση της δημοτικής μουσικής παράδοσης του νησιού μας ολοκληρώνεται με την έκδοση του βιβλίου του «Η Κυπριακή Λαϊκή Μούσα».
Μέχρι το τέλος της ζωής του συνέχισε να ψέλνει και να υμνεί την δόξα Του Κυρίου και Θεού μας.
Πέθανε πλήρης ημερών στις 10 Μαΐου 2004 πέντε μέρες μετά τη συμπλήρωση των 100 του χρόνων.
