Ο Επιτάφιος και τα Εγκώμια της Θεοτόκου στην Λιαουτσάνισσα της Κύμης

Μέ κατάνυξη καί εὐλάβεια γιορτάζεται καί ἐφέτος ἡ Κοίμηση τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου στήν θεοτοκοφρούρητη Κύμη. Στόν μεγαλοπρεπῆ Ναό τῆς ἐφόρου καί προστάτιδος τῆς πόλεως, στήν Παναγία τήν Λιαουτσάνισσα τελέσθηκε ὁ πανηγυρικός ἑσπερινός χοροστατοῦντος τοῦ πολιοῦ Μητροπολίτου Καρυστίας καί Σκύρου, τοῦ ἀκαμάτου, καλλικελάδου καί ἄγαν φιλαγίου, τοῦ ὁποίου ἀνακαινίζεται ὡς ἀετοῦ ἡ νεότης.

Σέ ἐξέδρα στόν αὔλειο χῶρο τοῦ Ἱεροῦ προσκυνήματος ἡ θαυματουργός εικών δέχθηκε τόν ἀσπασμό καί τά ἐγκώμια ὅλων, κληρικῶν και λαϊκῶν. Ἄλλωστε ὅλοι οἱ Κουμιῶτες καταφεύγουν στήν χάρη της σέ κάθε δυσκολία, σέ κάθε πειρασμό, ἀφοῦ αὐτή περισκέπει καί περιφρουρεῖ τήν πόλη τους καί ὅλη τήν εὐλογημένη περιοικίδα της. Καί ἡ Παναγία μας πάντοτε ἀνταποκρίνεται μέ τόν τρόπο πού ἐκείνη γνωρίζει, μέ τίς πρεσβεῖες της πρός τό Μονογενῆ της, ὥστε ὅλοι νά φεύγουν ἀπό τήν χάρη της ἐλαφρωμένοι καί χαρούμενοι.

Ὁ μεγαλοπρεπής Ναός της, ἀφιερωμένος στήν Κοίμησή της, εἶναι χαρακτηριστικό δεῖγμα τῆς νεοκλασικίζουσας ἀρχιτεκτονικῆς τοῦ 19ου αἰώνα καί ὑψώνεται σέ μαγευτική τοποθεσία στόν φερώνυμο συνοικισμό Λιαουτσάνισσα. Ἡ θαυματουργή εἰκόνα της ἔφθασε ἐδῶ μέ παράδοξο τρόπο μέσα ἀπό τή θάλασσα, ὅπως ἄλλωστε καί ἡ θαυματουργή Πορταΐτισσα τῶν Ἰβήρων, προερχόμενη ἀπό τά μέρη τῆς «καθ’ ἡμᾶς Ἀνατολῆς» καί ὁ περικαλλής Ναός της ἀποτελεῖ τό καύχημα τῶν Κυμαίων. Τό τέμπλο της, ἄς σημειωθεῖ, καί ὁ ἄμβωνας εἶναι ἔργο τοῦ μεγάλου Τηνιακοῦ μαρμαρογλύπτη Γιαννούλη Χαλεπᾶ.

Ἡ Παναγία ἡ Λιαιυτσάνισσα ὡς ἄγρυπνη φρουρός καί προστάτις τῆς Κύμης κατά τόν Δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο τά Γερμανικά βόλια, πού εἶχαν στόχο κατοικημένες περιοχές, τά ἄλλαζε πορεία καί τά κατεύθυνε μέ θαυμαστό τρόπο στήν θάλασσα. Δικαίως, λοιπόν, πανηγυρίζεται ἀπό ὅλους τούς πιστούς μέ πρῶτο τόν ἁπλόν, ἄκακον, ἀμίαντο, καταδεκτικό καί πάνσοφο ρήτορα Ἐπίσκοπό της, τοῦ ὁποίου τά λόγια σαγηνεύουν καί ἐκπλήσσουν γιά τήν μεστότητα καί τήν πλοκή τους. Ἡ γύρω ἀπό τόν Ναό μικρή περιφορά τῆς θαυματουργοῦ εἰκόνος μετά τήν ἐμπνευσμένη ὁμιλία τοῦ Σεβασμιωτάτου καί οἱ μελωδικές κωδονοκρουσίες ἀπογείωσαν πνευματικά τίς καρδιές τῶν πιστῶν.