Άγιος Ιωσήφ ο Νέος: Θαυμαστά γεγονότα κατά την άφιξη του στην Τιμισοάρα!

9 Σεπτεμβρίου 2020

Άγιος Ιωσήφ ο Νέος, Επίσκοπος Τιμισοάρας.

(Επιμέλεια, μερική διασκευή Στέλιος Κούκος)

 

[…] Το 1650, όταν ο Άγιος βρισκόταν στο Βατοπαίδι, εκλέγχθηκε μητροπολίτης της Τιμισοάρας [πόλη της Ρουμανίας], που τότε βρισκόταν υπό τον τούρκικο ζυγό.

Ο άγιος Ιωσήφ μόνασε στο Άγιο Όρος για 62 χρόνια (1588-1650), δηλαδή παραπάνω από μισό αιώνα και διακρίθηκε για την αγιότητα της ζωής του, με τις διδασκαλίες του και με τα θαύματα που έκανε.

Με όλες αυτές τις αρετές που ήταν προικισμένος, οι ορθόδοξοι της Τιμισοάρας έστρεψαν την προσοχή τους προς την πνευματική προσωπικότητα του πατέρα Ιωσήφ, τον οποίον παρόλη την προχωρημένη του ηλικία, 82 ετών, ήθελαν να τον έχουν μητροπολίτη, επειδή ήταν ξακουστός και τιμήθηκε ως άγιος εν ζωή.
[…]
Ο άγιος Ιωσήφ χειροτονήθηκε από τον Οικουμενικό Πατριάρχη Παρθένιο τον Β’ (1644-1646), (1648-1651). Ο Άγιος έφυγε από την Κωνσταντινούπολη στην Τιμισοάρα με άδεια του Πατριαρχείου στη δικαιοδοσία του οποίου ανήκε όπως μέχρι σήμερα το Άγιο Όρος.

Στο ταξίδι για την Τιμισοάρα, όταν έφτασε με την άμαξα του για να περάσει το Δούναβη με το πορθμείο στη Παλάνκα, τα άλογα τρόμαξαν και δεν ήθελαν να ανέβουν για τη διέλευση.

Τότε, ο διάκος του Δαμασκηνός, που ήταν μαζί με ταν Άγιο, πήρε τα άλογα από το χαλινό και προσπάθησε να τα κάνει να περάσουν το Δούναβη. Όμως μάταια, τα άλογα τρεμούλιασαν και άφρισαν και ο αμαξάς άρχισε να τα βρίζει και να… μνημονεύει τον σατανά.

Τότε, κατέβηκε από την άμαξα ο άγιος Ιωσήφ που επέπληξε με πράα λόγια για τις βρισιές του τον αμαξά και πήρε το χαλινό από τα χέρια του Δαμασκηνού.

Μίλησε με γαλήνη στα άλογα, τα οποία  ανέβηκαν αμέσως στο πορθμείο και έμειναν φρόνιμα μέχρι που πέρασαν απέναντι. Όλοι που ήσαν παρόντες θαύμασαν και γονάτισαν μπροστά στον άγιο και του φίλησαν το αντερί, διότι γνώρισαν πως αυτός είναι εκλεκτός του Θεού αφού, και τα κτήνη υποτάχτηκαν σ’ αυτόν.

Από εκεί ξεκίνησαν για να πάνε στο Βιρσέτζ, αλλά όταν έπρεπε να φτάσουν εκεί βράδιασε και άρχισε μια ανεμοθύελλα που σκοτείνιασε τόσο τον ουρανό ώστε δεν έβλεπαν τίποτε.

Μετά, άρχισε μία δυνατή βροχή και οι δυο αμαξηλάτες έχασαν το δρόμο και δεν βρήκαν το Βιρσέτζ. Ο άγιος Ιωσήφ μαζί με τη συνοδεία του κοιμήθηκαν καθ’ όλη τη διαδρομή και όταν σταμάτησε η ανεμοθύελλα και ξημέρωσε βρέθηκαν σε ένα χωριό.

Όταν μπήκαν στο χωριό, μια συμμορία από Τούρκους έφιππους βγήκαν μπροστά τους και τους σταμάτησαν. Ο μητροπολίτης έβγαλε έξω από την άμαξα το κεφάλι του και ο επί κεφαλής έφιππος τον ρώτησε ποιος είναι ο μεγάλος γκιαούρης παπάς.

Σ’ αυτή την ερώτηση όλοι οι σύνοδοι του φοβήθηκαν αλλά ο άγιος απάντησε ότι αυτός είναι.

Τότε ο Αγάς Ισμαήλ, όπως λεγόταν ο έφιππος κατέβηκε από το άλογο και με ήρεμα λόγια παρακάλεσε τον Άγιο στο όνομα του Αλλάχ και του Ιησού να επιστρέψει στο Βιρσέτζ, επειδή η πρώτη του οδαλίσκη είναι από τρεις μέρες με πόνους τοκετού και εμφανίστηκε ο άγγελος που της είπε ότι μέχρι να περάσει η άμαξα του μεγάλου παπά -που πάει στη Τιμισοάρα- μπροστά στη πόρτα του χαρεμιού δεν θα της δώσει ο Αλλάχ ανακούφιση.

Ο άγγελος της προμήνυσε, να πάει ο Αγάς τα χαράματα στο χωριό Ζάμα και να περιμένει τον μητροπολίτη, όπου και τον βρήκε, και να τον επιστρέψει στο Βιρσέτζ.

Ο Αγάς Ισμαήλ παρακάλεσε ταν Άγιο να γυρίσει και θα του προσφέρει όσο ζητήσει.

Ο άγιος Ιωσήφ διέταξε τους αμαξηλάτες να γυρίσουν και είπε στον Αγά ότι πάει όχι για κοσμικά αγαθά, αλλά για να εκπληρώσει το θέλημα του Θεού. Τότε, ο ιερέας Χαράλαμπος που ήταν στη συνοδεία έλεγξε τον Μητροπολίτη αν είναι σωστό που πάει να κάνει, δηλαδή να ακούει την παράκληση ενός ειδωλολάτρη και να του ικανοποιήσει το θέλημα;

Ο Άγιος τον επέπληξε για τα λόγια του…
[…]

Ο Άγιος, μετά, δεν είπε άλλη κουβέντα αλλά βυθίστηκε στην προσευχή.

Όταν πέρασε με την άμαξα από την είσοδο του χαρεμιού, η οδαλίσκη ελάφρωσε αμέσως και γέννησε ένα αγόρι. Ο Αγάς Ισμαήλ έτρεξε πίσω από την άμαξα, την σταμάτησε και φίλησε το δεξί χέρι του αγίου Ιωσήφ κλαίγοντας σαν παιδί.

Πριν φτάσει ο Άγιος στην Τιμισοάρα τον προϋπάντησαν 50 Τούρκοι έφιπποι απεσταλμένοι από το πασά Φασλί της Τιμισοάρας, για να τον συνοδεύουν μέχρι την πόλη, επειδή άκουσε για το θαύμα που έκανε ο άγιος στο Βιρσέτζ.

 

Απόσπασμα από το κείμενο των Βικέντιου Καλλατιανού και Στέφανου Θωμά, ο “Άγιος Ιωσήφ ο Νέος, Μια σημαντική Αθωνική παρουσία στην περιοχή της Τιμισοάρας», Θεσσαλονίκη 2001.