61. Αμέσως ξεσήκωσαν τον λαό, διαδίδοντας ότι τάχα ο Παύλος βάζει εθνικούς στον Ναό τους και τον φανάτισαν. Όρμησαν κι έπιασαν τον Παύλο και τον έσυραν σαν κακούργο. Έκλεισαν τις πόρτες του Ναού κι άρχισαν να φωνάζουν ότι αυτός ο άνθρωπος μόλυνε τον Ναό του Θεού, βάζοντας μέσα έναν ειδωλολάτρη. Το πλήθος έξαλλο χτυπούσε τον Παύλο. Ήθελαν να τον σκοτώσουν σαν ιερόσυλο.
62. Η είδηση ότι η πόλη είναι ανάστατη έφτασε στο χιλίαρχο του ρωμαϊκού τάγματος. Με αρκετούς στρατιώτες έφθασε έξω από τον Ναό. Ο μανιασμένος όχλος φώναζε: “Θάνατος! Θάνατος στον Παύλο!” χωρίς καλά καλά να ξέρουν γιατί. Με πολλή δυσκολία ο Ρωμαίος αξιωματικός τους ανάγκασε να σταματήσουν την επίθεση, συνέλαβε τον Παύλο και τον οδήγησε στο διοικητήριο. Ο Παύλος διατηρούσε την ψυχραιμία του. Ζήτησε την άδεια από τον διοικητή, Κλαύδιο Λυσία, να απευθυνθεί στον λαό.
63. Πράγματι, στάθηκε με θάρρος μπροστά στον λαό και κατάφερε να επιβληθεί. Η οχλαγωγία σταμάτησε κι όλοι άκουγαν τον Παύλο να διηγείται στην εβραϊκή γλώσσα την ιστορία της ζωής του και της μεταστροφής του. Όταν όμως τους είπε ότι ο Θεός τον κάλεσε να κηρύξει και στους εθνικούς, ξεσηκώθηκαν πάλι με φωνές εναντίον του. Δεν ήθελαν να θεωρούνται οι εθνικοί ισότιμοι μ’ αυτούς, τους Ισραηλίτες, τον διαλεχτό λαό του Θεού. Μερικοί μάλιστα ορκίστηκαν να μη φάνε τίποτα μέχρι να σκοτώσουν τον Παύλο και του έστησαν ενέδρα.
Άκουσε την αφήγηση
06.09.2020
