Τρικυμία

73. Ο Παύλος όμως τους είπε: “Έπρεπε να με είχατε ακούσει και να μην είχαμε ξεκινήσει από την Κρήτη. Έτσι θα είχαμε γλιτώσει από την ταλαιπωρία και τη ζημιά. Τώρα όμως σας συνιστώ να μην χάσετε το θάρρος σας. Άγγελος του Θεού, στον οποίον πιστεύω, μου φανερώθηκε και μου είπε: «Μη φοβάσαι, Παύλε. Πρέπει να εμφανιστείς στον αυτοκράτορα. Για χάρη σου ο Θεός θα σώσει και όλους όσοι είναι μαζί σου στο πλοίο». Γι’ αυτό σας λέω να έχετε θάρρος. Πρέπει όμως να προσαράξουμε σε κάποιο νησί”.

74. Το δέκατο τέταρτο βράδυ, καθώς το πλοίο τους παράδερνε ακυβέρνητο, κατάλαβε ο κυβερνήτης από τη βυθομέτρηση που έκανε ότι πλησιάζουν σε κάποια στεριά. Για να μην πέσουν σε βράχια και τσακιστούν έριξαν τις τέσσερις άγκυρες της πρύμνης και παρακαλούσαν να αντέξει το πλοίο ώσπου να ξημερώσει. Οι ναύτες με το πρόσχημα ότι πρέπει να ρίξουν και τις άγκυρες της πλώρης κατέβασαν τη βοηθητική βάρκα και σκόπευαν να φύγουν από το πλοίο. Ο Παύλος με φώτιση Θεού κατάλαβε το σχέδιό τους και μήνυσε στον αξιωματικό και τους στρατιώτες να κόψουν τα σχοινιά της βάρκας ώστε να μην τους εγκαταλείψει το πλήρωμα.

75. Μέχρι να ξημερώσει ο Παύλος τους παρακινούσε όλους να φάνε κάτι, γιατί ήταν πολύ εξαντλημένοι και τους βεβαίωνε ότι δεν θα πάθουν κακό. “Μη φοβάστε”, τους έλεγε, “κανενός από σας δεν θα πειραχτεί ούτε μια τρίχα του κεφαλιού”. Όλοι πήραν θάρρος από τα λόγια του και τη θαρραλέα στάση του κι έφαγαν και στηρίχτηκαν. Πάνω στο πλοίο ήταν συνολικά διακόσιοι εβδομήντα έξι άνθρωποι.

Κάνε κλικ παρακάτω, για ν΄ ακούσεις την αφήγηση του κειμένου