Όταν ο όσιος Παΐσιος προσευχόταν με παράπονο στην Αγια-Σοφιά και τον έδιωχνε ο φύλακας!

(Επιμέλεια Στέλιος Κούκος)

Προς τον π. Διονύσιο Δ. Τάτση:

Προ ημερών ήρθα από την Αγια-Σοφιά. Πολύ πληγώθηκα που την είδα στα βρόμικα χέρια των Τούρκων. Αυτοί βρομίσανε ολόκληρη τη Βασιλεύουσα.

Ο Θεός να δώσει το συντομότερο να έλθει η χάση του φεγγαριού των και να γίνει και πάλι δική μας η πόλη και η Αγια-Σοφιά. Αμήν. Αμήν.

Από Κωνσταντινούπολη – Άγκυρα – Καισάρεια και 200 χιλιόμετρα στο βάθος της Ανατολής βρίσκεται το χωριό μου Φάρασα της Καππαδοκίας, που πήγα διεπίστωσα ότι οι Τούρκοι όταν βλέπουν Έλληνες, είναι όλο ανησυχία και φανερώνουν με αυτό ότι τα μέρη αυτά δεν είναι δικά τους αλλά τα έχουν αρπαγμένα και φοβούνται.
Και πάλι χαίρε
Μοναχός Παΐσιος

Από το βιβλίο του Πρεσβυτέρου, π. Διονυσίου Δ. Τάτση, ο “Γέροντας Παΐσιος, Βιογραφικά στοιχεία – διδαχές – επιστολές – περιστατικά – κείμενα”.

Αγαπητέ μου αδελφέ, Ιωάννη*,
Εύχομαι ο Θεός να δώση γρήγορα να έλθη η χάση του τουρκικού φεγγαριού. Αμήν.
Του Αγίου Δημητρίου κλείνω δυο χρόνια που προσευχήθηκα μέσα στην Αγια-Σοφιά μας και είπα τα παράπονά μου στον καλόν Θεόν.

Με κατάλαβε ο Τούρκος ο φύλακας που προσευχόμουν και με έδιωχνε έξω κ.λπ. και πρόσθεσα και άλλα παράπονα στον Θεόν.

Πιστεύω δεν θα την αφήση την Αγια-Σοφιά μας στα χέρια των βρώμικων Τούρκων. Είναι ένας λαός σαν τους γύφτους, βρώμικος και φοβιτσιάρικος. Τώρα δεν έχουν ιδανικά, διότι πριν πιστεύανε στον Μωάμεθ, αργότερα στον Κεμάλ. Τώρα ούτε στο Μωάμεθ πιστεύουν (γιατί μορφώθηκαν κάπως και είδαν ότι ήτο ένας αγύρτης ο Μωάμεθ) ούτε και στον Κεμάλ πιστεύουν, αλλά στην σαρκολατρεία.

Ενώ εμείς πιστεύουμε στο Χριστό, ο οποίος έχει συνέχεια τη θεϊκή Του αξία. Και ο ελληνικός λαός έχει πάντα ιδανικά και τον Χριστό και την Παναγία μαζί του.

                                                                          Με αγάπη Χριστού
Μοναχός Παΐσιος

* Η κάρτα προς τον Ιωάννη, Αγιορείτη Ιερομόναχο σήμερα, εστάλη τον Οκτώβριο του 1974.

Το κείμενο και η κάρτα δημοσιεύονται στο βιβλίο, “Όσιος Παΐσιος ο Αγιορείτης 1924-1994, Μαρτυρίες προσκυνητών”, τόμος Α’, των εκδόσεων Αγιοτόκος Καππαδοκία.