Αγίου Ιουστίνου Πόποβιτς, γράμμα στον μελλοντικό μοναχό Ρίστο Ράντοβιτς (μετέπειτα Μητροπολίτη Μαυροβουνίου Αμφιλόχιο)

Το κυριότερο πρόβλημα της ύπαρξής σας το λύσατε πράγματι τελειότερα, γηίνως και ουρανίως τελειότερα. Λύνοντας  αυτό,  εσείς είδατε τον εαυτό σας εκ του ουρανού, και είδατε τον εαυτό σας – ουράνιο, τον εαυτό σας – αιώνιο, τον εαυτό σας – αθάνατο, τον εαυτό σας – Θεόμορφο και  Θεοζηλωτή της ουρανογήινης ύπαρξής σας. 

Εκ τούτου, χαροποιήσατε όλο τον ουράνιο κόσμο, ο οποίος εκ του ουρανού αγαπητικά επιβλέπει κάθε ανθρώπινη ύπαρξη στον γήινο κόσμο μας.

Κατά την αίσθησή μου, για Εσάς τώρα είναι κύριο, και κυριότερο: να προσευχητοποιηθεί ο νους. Έτσι, αργότερα κάθε σκέψη εξ ιδίων να στραφεί στην προσευχή, και να ολοκληρωθεί στην προσευχή. Εκ του προσευχόμενου νου, ως εκ καθαρούς και διαυγούς πηγής, πάντοτε θα εκπηγάζουν και θα εκχέονται άγιες σκέψεις: Θεοσκέψεις, Χριστοσκέψεις. Για τον Χριστοζηλωτή εργάτη είναι εφικτό ακόμη και σε τούτο τον κόσμο το ιδεώδες: Κάθε σκέψη να ολοκληρώνεται και να τελειοποιείται Στον Θεό, Τον Θεό Χριστό- Τον Θεάνθρωπο.

(24.12.1964)

Μετάφραση : Χρήστος Μπίτος