ΚΥΡΙΑΚΗ ΙΓ´ ΛΟΥΚΑ: Ο Θεός μπορεί να κάνει τα πάντα αλλά σέβεται την ελευθερία μας
25 Νοεμβρίου 2023«Τα αδύνατα παρ᾽ ανθρώποις δυνατά παρά τω Θεώ εστι».
Το θέμα της δυνάμεως του ανθρώπου και του Θεού θέτει ο Χριστός στη σημερινή ευαγγελικη περικοπή. Η συζήτηση ξεκίνησε από την αποτυχία του ευσεβούς εκείνου πλουσίου, ο οποίος πλησίασε τον Χριστο για να τον ρωτησει πως μπορεί να κληρονομήσει την αιώνια ζωή. Και ενώ τον διαβεβαίωσε ότι τηρεί σε όλη του τη ζωή τις εντολές του θείου νομου, δυσκολεύθηκε να συμμορφωθεί με την τελευταία που του υπέδειξε ο Χριστός, να πωλήσει δηλαδή τα υπάρχοντά του και να τον ακολουθήσει, και «απηλθε λυπούμενος».
Η περίπτωση αυτή του πλουσίου του σημερινού ευαγγελίου, ενός ανθρώπου που ασφαλως είχε κάνει πολλές προσπάθειες και ίσως πολλές θυσίες για να εφαρμόσει στη ζωή του τις εντολές του Θεού, μας δείχνει πόσο δύσκολο τελικά είναι να επιτύχει ο ανθρωπος τη σωτηρία του· τόσο δύσκολο, ώστε να φαίνεται ευκολότερο, όπως λέγει ο Χριστος, να περάσει ένα χονδρό σχοινί από την τρύπα μιάς βελόνας, παρα να εισέλθει ένας πλούσιος στη βασιλεία του Θεού.
Βέβαια, τη δυσκολία αυτή δεν την αντιμετωπίζουν μόνο οι πλούσιοι, ώστε όλοι οι υπόλοιποι να μπορούμε να ειμαστε ήσυχοι ότι δεν θα έχουμε τέτοια προβληματα. Απλώς ο Χριστος χρησιμοποιεί την περιπτωση του πλουσίου για να μας δείξει πόσο μερικές φορές πραγματα απλά και ασήμαντα μπορούν να μας στερησουν την αιώνια ζωή.
Ο Χριστός θέλει να μας διδάξει με το σημερινό ευαγγελικό ανάγνωσμα ότι κάθε τι το οποίο μας κρατά δεσμίους του, κάθε τι το οποίο δεν μπορούμε ή δεν θέλουμε να στερηθούμε ή να απαρνηθούμε, κάθε τι το οποίο διεκδικεί την ψυχη μας ή ένα μέρος της και δεν μας αφήνει να ακολουθήσουμε ολοκληρωτικά τον Χριστό, γίνεται εμπόδιο για να εισέλθουμε στη βασιλεία των ουρανών. Και το ερώτημα που τιθεται είναι: τι μπορούμε να κάνουμε;
Ασφαλώς, αδελφοί μου, και δεν θα πρέπει να ακολουθήσουμε το παράδειγμα του πλουσίου, που στεναχωρήθηκε, βέβαια, αλλά δεν έκανε τίποτε. Απομακρυνθηκε από τον Χριστο και συγχρόνως απομακρύνθηκε και από τη σωτηρία του και την αιώνια ζωή που ηλπιζε ότι θα κληρονομουσε.
Δεν θα πρέπει ακόμη να απογοητευόμεθα νομιζοντας ότι είναι αδύνατο να κερδίσουμε τη βασιλεία των ουρανων, γιατί, όσα είναι αδύνατα για τους ανθρωπους, ο Θεός έχει τη δύναμη να τα πραγματοποιήσει. Και σε αυτή τη δύναμη του Θεού πρέπει να ελπίζουμε και εμείς. Όχι για να μην προσπαθούμε και για να μην κάνουμε το καθήκον μας, αλλά για να μην χάνουμε την ελπίδα μας. Διότι, εάν δεν προσπαθούμε, ο Θεος δεν θα μας βοηθήσει, όπως δεν βοήθησε ο Χριστός και τον πλούσιο της σημερινής ευαγγελικής περικοπής, που δεν θελησε να αναλάβει το μέρος της ευθύνης που του αναλογούσε για τη σωτηρία του.
Πρέπει, λοιπόν, να ελπίζουμε και να εμπιστευόμεθα τον Θεό, εκπληρώνοντας παράλληλα το χρέος μας, και αποδεχόμενοι ενώπιον του Θεού την αδυναμία μας να επιτύχουμε μόνοι μας και χωρίς τη δική του βοήθεια τον σκοπό μας. Υπό αυτές τις δύο προϋποθέσεις ενεργεί η δύναμη του Θεού στη ζωή μας· και αυτές πρέπει να έχουμε πάντοτε υπόψη μας, όταν ζητούμε από τον Θεό να επέμβει στη ζωή μας.
Ο Θεός μπορεί πράγματι να κάνει τα πάντα, αλλά δεν θέλει να ακυρώσει με τη δυναμή του τη δική μας προσπάθεια, ούτε να περιορίσει την ελευθερία μας. Ο Θεός επεμβαίνει με τη δύναμη του, όταν διαπιστώσει πως έχουμε κάνει εμείς ο,τι ήταν ανθρωπίνως δυνατο· όταν διαπιστώσει ότι έχουμε συνειδητοποιήσει τα πεπερασμένα όρια των δυνατοτήτων μας, γιατί μόνο έτσι, αντιλαμβανομενοι την αδυναμία μας και ταπεινούμενοι ενώπιον του Θεού, προαγόμεθα πνευματικά και ωφελούμεθα από την επέμβαση της δυναμεως του Θεού.
Έχοντας, λοιπόν, αυτα υπόψη μας, αδελφοί μου, ας ζούμε τη ζωή μας σύμφωνα με τις εντολές του Θεού και ας έχουμε εμπιστοσύνη στη δύναμη του Θεού, η οποία μπορεί να αναπληρώσει τις ελλείψεις και να πραγματοποιήσει όσα εμείς δεν μπορούμε να κάνουμε, εφόσον είναι για το συμφέρον της ψυχής μας, είτε αυτά αφορούν τη ζωή μας εδώ στη γη είτε αφορούν τη μελλουσα ζωή μας. Και ο Θεός δεν θα μας εγκαταλείψει, αλλά θα μας χαρίσει τη σωτηρία μας.
