«Δεύτε ίδωμεν πιστοί που εγεννήθη ο Χριστός»

Με χαρά, αγαλλίαση και ευφροσύνη εορτάζει η Εκκλησία μας το μυστήριο της Ενανθρωπήσεως του Θεανθρώπου Σωτήρα μας Ιησού Χριστού στο ταπεινό σπήλαιο, στη φάτνη των αλόγων του σπηλαίου της Βηθλεέμ, το οποίο αποτελεί μυστήριο «μέγα και παράδοξο», αλλά και γεγονός οικουμενικό, πνευματικό και αληθινό. Το γεγονός αυτό σηματοδοτεί την απαρχή της νέας δημιουργίας του καινού κόσμου που προσφέρει ο Θεός στην ανθρωπότητα και αποκαλύπτει την αληθινή γνώση τόσο για τον Τριαδικό Θεό, όσο και για τον ελεύθερο άνθρωπο.

Μοναδικό και ανεπανάληπτο το γεγονός της Γεννήσεως του Κυρίου μας. Eπεσκέψατο ημάς εξ ύψους ο Σωτήρ ημών, αφού εφανερώθη εν σαρκί ο Θεός, ο οποίος ως Παιδίον εγεννήθη ημίνω, υιός και εδόθη ημίν», όπως προφήτευσε ο μεγαλοφωνότατος Προφήτης Ησαΐας.

O Βασιλεύς των Βασιλέων, ο Δημιουργός του παντός, η άκρα αγαθότητα ενδύεται μορφή δούλου. O «καθήμενος ἐπί τῶν Χερουβείμ» καi «στεγάζων τόν οὐρανόν ὡσεί δέρριν» φιλοξενείται στο σπήλαιο της Βηθλεέμ. Ο αληθινός Θεός «ἐπτώχευσε πλούσιος ὤν, ἵνα ἡμεῖς τῇ ἐκείνου πτωχείᾳ πλουτήσωμεν» (Β’ Κορινθίους 8, 9). «Ὁ πλήρης κενοῦται, σαρκὶ δι’ ἡμᾶς, καὶ ἀρχὴν ὁ προάναρχος δέχεται, πτωχεύει δὲ ὁ πλούσιος, καὶ Λόγος ὢν Θεοῦ, ἐν φάτνῃ τῶν ἀλόγων, προσκλίνεται ὡς βρέφος, τὴν ἀνάπλασιν πάντων, τῶν ἀπ’ αἰῶνος ἐργαζόμενος» (Θεοτοκίο του β΄ κανόνος της ε΄ ωδής των Προπατόρων). Ο γεννηθείς Χριστός μας «Ἑαυτόν ἐκένωσεν». Σμίκρυνε μόνος Του το μεγαλείο και την δόξα Του και ταπείνωσε τον Εαυτό Του δεχόμενος να γεννηθεί κρυφά και μυστικά, χωρίς εξωτερικούς θορύβους και κοσμικές θριαμβολογίες, εκεί στο σκοτεινό σπήλαιο, στη φάτνη των αλόγων. Αντί να γεννηθεί στα Ιεροσόλυμα, στην πρωτεύουσα, προτίμησε την ταπεινή και άσημη πολίχνη Βηθλεέμ. Αντί τα ανάκτορα και βασίλεια με την χλιδή, την φάτνη με τα άχυρα των αλόγων. Αντί τα χρυσοκέντητα ἐνδύματα, τα πτωχικά σπάργανα της Παρθένου Μαρίας. Έκρυψε την θεότητά Του, έγινε «ἐν ὁμοιώματι σαρκός» (Ρωμαίους 8,3), ντύθηκε την ανθρώπινη φύση χωρίς την αμαρτία για να μας σώσει από τις δικές μας αμαρτίες. Ιδού το ακατάληπτο Μυστήριο!

Η θεία ενσάρκωση αποτελεί «τοῦ προτέρου θεοειδέστερον» καί «τοῖς νοῦν ἔχουσιν ὑψηλότερον» (Αγίου Γρηγορίου Θεολόγου, Λόγος ΛΗ΄ εἰς τά Θεοφάνεια, εἴτουν Γενέθλια τοῦ Σωτῆρος, PG 36, 324Β-325D). Πράγματι η ενανθρώπηση του Θεού Λόγου μπορεί να κατανοηθεί μόνο ως κίνηση θείας συγκατάβασης, ως υψοποιός κένωση και φιλανθρωπία, ως θεία πτωχεία προκειμένου να ανέλθει ο άνθρωπος προς τον Θεό πλουτιζόμενος και πληρούμενος διά της «αὐτοῦ θεότητος». Γι’ αυτό, καταλήγει ο Θεολόγος Γρηγόριος, σεβόμαστε τη θεία Γέννηση και προσκυνούμε τον γεννηθέντα Κύριο και Σωτήρα Ιησού Χριστό, ο οποίος έγινε η «τελείωσις καί ἀνάπλασις, καί πρός τόν πρῶτον ᾿Αδάμ ἐπάνοδος» του ανθρώπου (Αγίου Γρηγορίου Θεολόγου, Λόγος ΛΗ΄ εἰς τά Θεοφάνεια, εἴτουν Γενέθλια τοῦ Σωτῆρος, PG 36, 329CD-332A).

Ο Ευαγγελιστής Ιωάννης ο Θεολόγος Ευαγγέλιο του, θεολογικώτατα διατυπώνει το γεγονός της Θείας Ενανθρωπήσεως, λέγοντας: «… ὁ Λόγος σάρξ ἐγένετο καὶ ἐσκήνωσεν ἐν ἡμῖν, καὶ ἐθεασάμεθα τὴν δόξαν αὐτοῦ, δόξαν ὡς μονογενοῦς παρὰ πατρός, πλήρης χάριτος καὶ ἀληθείας»(Ιωάννου 1, 14). Δηλαδή,  Υιός και Λόγος του Θεού, το δεύτερο πρόσωπο της Αγίας και Ομουσίου και Αδιαιρέτου Τριάδος, έλαβε σάρκα ανθρώπινη και έγινε ένα με μας, δίνοντάς μας την δυνατότητα να αντικρύσουμε την δόξα Του, την οποία έχει ως Μονογενής Υιός του Θεού και Πατρός, γεμάτος χάρη και αλήθεια. Αυτή ἡ δόξα και η χαρά που πηγάζουν από την κένωση και την άκρα ταπείνωση του Κυρίου μας, δεν είναι κοσμικές καταστάσεις του κόσμου τούτου, αλλά εσωτερικές εμπειρίες και καταστάσεις. Γι’  αυτό βιώνονται μέσα από την βαθειά προσωπική σχέση του ανθρώπου με τον Θεό, η οποία έχει τίς προεκτάσεις της ως προς τη σχέση του ανθρώπου με τον συνάνθρωπο και με όλη την κτίση.

Ας γίνουμε μέτοχοι  του γεγονότος της Θείας Ενανθρωπήσεως, ώστε να συναντήσουμε προσωπικά και υπαρξιακά τον γεννηθέντα Χριστό «κείμενον εν τη φάτνη». Δεν θα τον συναντήσουμε στην εικονική πραγματικότητα της καταναλωτικής εορτής αλλά στην πραγματικότητα της εκκλησιαστικής μας κοινωνίας. Θα τον συναντήσουμε όταν γίνουμε τηρητές των εντολών Του «ο τηρών τας εντολάς μου αυτός εστίν ο αγαπών με». Θα τον συναντήσουμε εκεί που η αγάπη μας προς τον συνάνθρωπο είναι αληθινή, αφειδώλευτη, χωρίς αντάλλαγμα  με ειλικρίνεια και αλληλεγγύη στα προβλήματα και την αγωνία του. Θα συναντήσουμε το νεογέννητο Χριστό όταν βρισκόμαστε σε επαγρύπνηση, προσευχή , μελέτη των θείων λογίων και αγωνιζόμαστε για να επικρατεί στον κόσμο η ομόνοια και η δικαιοσύνη. Ας μας αναδείξει ο εν σπηλαίω γεννηθείς και εν φάτνη ανακλιθείς Σωτήρας Χριστός μετόχους, αληθινούς προσκυνητές και συνοδοιπόρους του στο μυστήριο της Θείας Ενανθρωπήσεώς Του.

Εύχομαι ολόψυχα ο Χριστός να χαρίζει ειρήνη στις καρδιές όλων μας. Το «Δόξα εν υψίστοις Θεώ και επί γης Ειρήνη», που βγήκε αυθόρμητα από τους Αγγέλους με την Γέννηση του Χριστού μας, να βγαίνει αυθόρμητα στην καθημερινότητά της καρδιάς μας, να ειρηνεύει ο εσωτερικός μας κόσμος, να ειρηνεύει ο λογισμός μας, τα συναισθήματά μας να είναι γεμάτα ειρήνη και χαρά.

ΚΑΛΑ ΚΑΙ ΕΥΛΟΓΗΜΕΝΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ!