Δοξαστικό των Αποστίχων του εσπερινού της Κυριακής της Απόκρεω. Την τρίτη κατά σειρά Κυριακή του Τριωδίου, οι θείοι Πατέρες μας τοποθέτησαν μετά από τις παραβολές του Τελώνου και Φαρισαίου και του Ασώτου, την ανάμνηση της Δευτέρας Παρουσίας του Κυρίου. Η υμνολογία που χρησιμοποιείται θα λέγαμε καταχρηστικά ότι στοχεύει στο να «ταρακουνήσει» τον πιστό. «Αλίμονο ψυχή μου! Έως πότε θα σφάλεις; Τι θα απολογηθείς εμπρός στο Δεσπότη Χριστό; Τρέξε και με βοή μεγάλη φώναξε, ήμαρτον Κύριε!
Η πρωτότυπη αυτή σύνθεση είναι του Νικολάου Γεωργίου Πρωτοψάλτου Σμύρνης. Ψάλλει αριστοτεχνικά ο Άρχων Υμνωδός της Μ.Χ.Ε. Γιώργος Χατζηχρόνογλου.
Οίμοι μέλαινα ψυχή! έως πότε των κακών ουκ εκκόπτεις; έως πότε τη ραθυμία κατάκεισαι; τι ουκ ενθυμή την φοβεράν ώραν του θανάτου; τι ου τρέμεις όλη το φρικτόν Βήμα του Σωτήρος; άρα τι απολογήση, η τι αποκριθήση; τα έργα σου παρίστανται προς έλεγχόν σου, αι πράξεις σου ελέγχουσι κατηγορούσαι. Λοιπόν ω ψυχή, ο χρόνος εφέστηκε· δράμε, πρόφθασον, πίστει βόησον. Ήμαρτον Κύριε, ήμαρτόν σοι, αλλ’ οίδα φιλάνθρωπε το εύσπλαγχνόν σου, ο ποιμήν ο καλός, μη χωρίσης με, της εκ δεξιών σου παραστάσεως, διά το μέγα σου έλεος.
Η επεξεργασία της εικόνας και του βίντεο έγιναν από τον Λεωνίδα Τσούκαλα, Καθηγητή Βυζαντινής Μουσικής Εκκλ. Ιδρύματος Ιεράς Αρχιεπισκοπής Αθηνών.
Για περισσότερα video στο YouTube πατήστε εδώ
