Ε’ Κυριακή των Νηστειών – Οσία Μαρία η Αιγυπτία

Την πέμπτη Κυριακή των Νηστειών, η Αγία μας Εκκλησία, στο δρόμο να γιορτάσουμε όλοι μαζί την Ανάσταση του Κυρίου και Σωτήρος μας, βλέπουμε να προβάλλει το παράδειγμα της Οσίας Μαρίας της Αιγυπτίας.

Διαβάζοντας τον βίο της, καταλαβαίνουμε πως ο Θεός Βρίσκει τρόπους και Δίνει ευκαιρίες σε κάθε άνθρωπο να Τον γνωρίσει, να Τον προσεγγίσει, να ενωθεί μαζί Του και με τους συνανθρώπους του, ανεξαρτήτως των αμαρτιών που σκονίζουν το ανθρώπινο πρόσωπο.

Όπως το τζάμι στο παράθυρό μας, είναι φτιαγμένο για να το διαπερνούν οι ακτίνες του ηλίου και να φωτίζεται, έτσι και ο άνθρωπος είναι φτιαγμένος για να φωτίζεται από τη Χάρη του Θεού. Οι ενέργειες του Θεού, επισκέπτονται κάθε άνθρωπο κάποια στιγμή στη ζωή του, όπως επισκέφθηκαν και την Οσία Μαρία. Παρόλο που ζούσε μια ζωή με κέντρο τις επιφανειακές σχέσεις, τη στιγμή που κάποιος εμπαθής άνθρωπος θα την κατέκρινε, ο Τριαδικός Θεός, που όλους μας Καταλαβαίνει, Βλέπει βαθύτερα, Γνωρίζει την καρδιά μας και Δίνει ευκαιρίες συνάντησης μαζί Του.

Περιμένοντας η Μαρία, πως θα συναντήσει άλλη μια επιφανειακή εμπειρία, ο Φιλάνθρωπος Θεός Ανέτρεψε την κατάσταση σε συνάντηση μαζί Του.

Έτσι, η Μαρία συνειδητοποίησε πως είχε χάσει παρόμοιες συναντήσεις στο παρελθόν.
Συναντήσεις που άξιζαν τον όποιο κόπο της.

Άλλαξε τον τρόπο ζωής της, ώστε να προσπαθεί να είναι συνεπής στις συναντήσεις της με τον Θεό.

Έκανε χώρο για Αυτόν στη ζωή και την καρδιά της.

Ο Χριστός Δέχθηκε τη φιλοξενία της και γέμισε τον χώρο αυτόν και Τίμησε το πρόσωπο της Μαρίας με την παρουσία Του, δια των ενεργειών Του.

Με την κοινωνία μαζί Του και το ανακαινισμένο της βλέμμα να ατενίζει το πρόσωπο του Χριστού μας, η Οσία Μαρία κοιτάζει και τον καθέναν από εμάς.

Μας βλέπει σε όσα περνάμε, και μαζί με όλους τους Αγίους, τους Αγγέλους και την Θεοτόκο, είναι όλοι πρόθυμοι να μας βοηθούν, να μεσιτεύουν στον Θεό για μας, όποτε τους ζητήσουμε να ξεσκονίζουμε το παράθυρο της ψυχής μας, ώστε πιο καθαρά να βλέπουμε το πρόσωπο του Θεανθρώπου και Σωτήρος μας Ιησού Χριστού.

Με αυτή τη διάθεση, και την προσπάθεια να χωρέσουμε τον Χριστό και τον συνάνθρωπο στην καρδιά μας, ας πορευόμαστε με εμπιστοσύνη, στις κατάλληλες πράξεις που οδηγούν στη θεωρία, στο να απολαμβάνουμε να είμαστε φιλόξενοι οικοδεσπότες του Θεού, γιορτάζοντας την Ανάσταση, από τώρα ως και την αιωνιότητα.