Προσβάσιμη σελίδα

«Ὀρθρίσωμεν ὄρθρου βαθέος» Ωδή ε΄- Καταβασίες του Πάσχα

ΩΔΗ  Ε΄

«Ὀρθρίσωμεν ὄρθρου βαθέος καί ἀντί μύρου τόν ὕμνον προσοίσωμεν τῷ Δεσπότῃ,
καί Χριστόν ὀψόμεθα,δικαιοσύνης ἥλιον, πᾶσι ζωήν ἀνατέλλοντα».

Μετάφραση

 Ας τρέξουμε πρωί πρωί με την αυγή

και αντί για μύρο ας προσφέρουμε στον Δεσπότη Χριστό τον ύμνο

και τότε θα δούμε με τα μάτια της ψυχής μας το Χριστό,

τον ήλιο της δικαιοσύνης, να στέλνει τη ζωή σε όλους με την ανατολή του.

Ερμηνεία

Και πάλι η πρόσκληση του υμνογράφου να μιμηθούμε τις Μυροφόρες, και όπως εκείνες  σηκώθηκαν πολύ πρωί για να επισκεφτούν το μνημείο και να αλείψουν με μύρο τον Κύριο, έτσι κι εμείς να σηκωθούμε πολύ πρωί, να πάμε στις εκκλησιές μας και αντί μύρου να προσφέρομε τον ύμνο, τον αναστάσιμο, και όπως περιμένουμε τον ήλιο κατά την ανατολή έτσι κι εμείς να δούμε τον Ήλιο της δικαιοσύνης να ανατέλλει και να χαρίζει ζωή σε όλη την πλάση. Με τη θεία Μετάληψη παίρνουμε μέσα μας τον Ήλιο της δικαιοσύνης, που  φωτίζει τα βήματα της ζωής μας.

Το «Ὀρθρίσωμεν ὄρθρου βαθέος»  μας μεταφέρει σε εκείνον τον όρθρο των Μυροφόρων, οι οποίες φοβισμένες καθώς ήταν σκέφτονταν πώς θα αποκυλίσουν τον λίθο του μνήματος και θα αλείψουν  το άχραντο Σώμα του Κυρίου με το μύρο που κρατούσαν στα χέρια τους. Σε έναν τέτοιο όρθρο βαθύ, δηλαδή πολύ πρωί, μας καλεί ο υμνωδός να τρέξουμε να συναντήσουμε τον Κύριο όχι νεκρό σε μνημείο αλλά ολοζώντανο στην εκκλησία. Αντί για μύρο έχουμε τον ύμνο τον ορθρινό  με τον Εξάψαλμο, τις Καταβασίες, τα Πασαπνοάρια τα Εωθινά που θα προσφέρουμε στον Κύριο. Και ενώ έξω από το ναό θα ανατέλλει ο ήλιος,  μέσα στο ναό θα ανατέλλει ο Ήλιος της Δικαιοσύνης. Και όπως ο ήλιος ζωογονεί την πλάση και δίνει ζωή στον πλανήτη, έτσι και ο Ήλιος της Δικαιοσύνης που θα δούμε με τα μάτια της ψυχής μας μέσα στο ναό ψάλλοντας τον ορθρινό ύμνο, θα μας ζωογονήσει πνευματικά  και θα μας ενισχύσει στην πνευματική ζωή.

Το αντίστοιχο στιχηρό του Πάσχα το σχετικό με τις Μυροφόρες είναι:

«Αἱ Μυροφόροι γυναῖκες, ὄρθρου βαθέος, ἐπιστᾶσαι πρός τό μνῆμα τοῦ Ζωοδότου, εὗρον Ἄγγελον, ἐπί τόν λίθον καθήμενον, καί αὐτός προσφθεγξάμενος, αὐταῖς οὕτως ἔλεγε· Τί ζητεῖτε τόν ζῶντα μετά τῶν νεκρῶν; τί θρηνεῖτε τόν ἄφθαρτον ὡς ἐν φθορᾷ; ἀπελθοῦσαι κηρύξατε, τοῖς αὐτοῦ Μαθηταῖς».

 

 

Πρόσφατες
δημοσιεύσεις
Λόγος και Μέλος: Άρθρο Θωμά Αποστολόπουλου «Δέκα λεπτομέρειες για τη βυζαντινή μουσική»
Μνήμη Μανόλη Κ. Χατζηγιακουμή: σκαπανέας, διασώστης, κιβωτός
«Το ευ ζην μου εδίδαξε ο Λυκούργος Αγγελόπουλος»
«Θα ανοίξω το στόμα της ψυχής μου και θα γεμίσει από Άγιο Πνεύμα»
Λόγος και Μέλος: «Κεχαριτωμένη χαίρε»