ΩΔΗ Ζ΄
«Ὁ Παῖδας ἐκ καμίνου ῥυσάμενος,γενόμενος ἄνθρωπος,
πάσχει ὡς θνητός καί διά πάθους τό θνητόν ἀφθαρσίας ἐνδύει εὐπρέπειαν,
ὁ μόνος εὐλογητός τῶν Πατέρων Θεός καί ὑπερένδοξος».
Μετάφραση
Αυτός που γλύτωσε απ’ το καμίνι της φωτιάς τα τρία παιδιά και έγινε άνθρωπος
πάσχει ως θνητός και με το πάθος του αυτό ντύνει τον θνητό άνθρωπο με την ευπρέπεια
της αφθαρσίας, αυτός που είναι ο μόνος από τους Πατέρες μας υπερευλογημένος και
υπερδεδοξασμένος.
Ερμηνεία
Ο ζ΄ ειρμός έχει άμεση σχέση με τη ζ΄ βιβλική ωδή που έχει ως θέμα τη ρίψη στην κάμινο της φωτιάς των τριών παίδων σύμφωνα με τον Δανιήλ που περιγράφει το περιστατικό και το οποίο διαβάζουμε την Μ. Τεσσαρακοστή. Παρόμοια αναφορά γίνονται στον ζ΄ ειρμό όλων των κανόνων. Ο υμνογράφος ευφυώς κάνει αναφορά στο γεγονός αυτό (ο παίδας εκ καμίνου ρυσάμενος), για να περάσει στο θέμα της ενανθρώπισης του Κυρίου και να αναφερθεί στο ασυμβίβαστο του φθαρτού θνητού με τον άφθαρτο και αθάνατο Χριστό.
Τη νίκη κατά της φθοράς ο Χριστός την απέδειξε με το να διατηρήσει τους τρεις παίδες αβλαβείς από το κάψιμο της φωτιάς, το αποδεικνύει όμως και τώρα που ενώ, ενδύεται το φθαρτό σώμα και υφίσταται φρικτά πάθη, εμπτυσμούς, κολαφίσματα, σταύρωση και ταφή, ως απλός θνητός, παραμένει άφθαρτος και ανασταίνεται. Με την Ανάστασή του όμως αφθαρτοποιεί και τον φθαρτό άνθρωπο, γιατί αυτός ήταν ο στόχος της ενανθρώπισης του Σωτήρος Χριστού.
