Ανάσταση: η δύναμη της αγάπης Του

Χριστός Ανέστη!

Ποιο μήνυμα θα μπορούσε να είναι πιο δυνατό και ουσιαστικό από αυτό;

Τι υπάρχει χειρότερο, για την ανθρώπινη ύπαρξη, από το θάνατο;

Κι αν δεν μας λυτρώνει ο «Ιησούς ο Ναζωραίος» από το θάνατο, τι να κάνουμε τη διδασκαλία Του, όσο ωραία κι αν είναι;

Η Ανάσταση του Ιησού Χριστού, πριν δυό χιλιάδες χρόνια στα Ιεροσόλυμα, ανέτρεψε την ανθρώπινη ιστορία, άλλαξε τη ζωή εκατομμυρίων ανθρώπων, δίνει ελπίδα ζωής «της νυν και της μελλούσης».

Κι όμως δεν αποδεικνύεται! Υπερβαίνει τη λογική, ανατρέπει τους υπολογισμούς, καταργεί τις αισθήσεις. Είναι γεγονός πιστευόμενο κι όχι αποδεικνυόμενο. Χωρίς, βέβαια, να σημαίνει πως όσοι πιστεύουν σ’ αυτό το κάνουν από αφέλεια ή στηριχτήκαν μόνο στο τι τους είπαν άλλοι, αν κι αυτό μπορεί να συμβεί στην αρχή.

Η πίστη ότι «Ανέστη ο Κύριος όντως» πηγάζει από την εμπειρία της σχέσης με ζωντανό πρόσωπο:

Προσεύχεσαι γιατί του μιλάς και σου μιλά

Κοινωνείς γιατί θέλεις να ενωθείς μαζί Του κι Αυτός μαζί σου

Αγωνίζεσαι να εφαρμόσεις τις εντολές Του γιατί τον αγαπάς

Κι όταν σιωπά, ξέρεις ότι σε ακούει και θα μιλήσει την κατάλληλη στιγμή.

Όσες φορές δεν έκανε αυτό που ήθελες, έμαθες πως Αυτός ξέρει για σένα το καλύτερο.

Αν ο θάνατος δεν είναι το τέλος του προσώπου μας, είναι γιατί Χριστός Ανέστη!

Αν μπορούμε να προσδοκούμε στην μεταποίηση του πόνου και των δοκιμασιών σε χαρισματική κατάσταση, είναι γιατί Χριστός Ανέστη!

Αν ελπίζουμε σε αλλαγή του άτσαλου και ακατάστατου εαυτού μας, μέτά ποικίλα κληρονομικά και επίκτητα πάθη, είναι γιατί Χριστός Ανέστη!

Αν πιστεύουμε ότι τον τελευταίο λόγο δεν τον έχει η αδικία, η καταπίεση, η εκμετάλλευση και το δίκαιο του ισχυρότερου, είναι γιατί Χριστός Ανέστη!

Δεν είναι η Ανάσταση του Κυρίου ένα από τα πολλά θαύματά Του ούτε έγινε για να δείξει τη δύναμή Του κατατροπώνοντας τους σταυρωτές Του.

Είναι η τέλεια έκφραση της αγάπης Του για όλο το ανθρώπινο γένος «όπου γης». Η Ανάστασή Του αφορά και επηρεάζει όλους: πιστούς και απίστους, χριστιανούς και αλλόθρησκους. Είναι ο σωτήρας του κόσμου που τον σώζει από το μεγαλύτερο εχθρό του, το θάνατο. Ωστόσο, η αποδοχή του Ιησού Χριστού ως του μόνου Θεανθρώπου, που πεθαίνει και ανασταίνεται «υπέρ της του κόσμου ζωής και σωτηρίας» είναι η προϋπόθεση να γίνει η Ανάστασή Του ανάστασή μας.

Στην «εορτή των εορτών», το Πάσχα του Κυρίου, πέρα από τα όποια προβλήματα της πανδημίας, των όποιων περιοριστικών μέτρων και των όποιων προσωπικών προβλημάτων, ας αφήσουμε την καρδιά μας ν’ αγκαλιάσει εχθρούςκαί φίλους, νικώντας το θάνατο της φιλαυτίας μας κι ας αρπάξουμε το χέρι του Αναστάντος αναφωνώντας

Χριστός Ανέστη!

Αληθώς Ανέστη!