Εύκολα τα λόγια, μα δύσκολα τα έργα

– Πάει, ξεγράψτε τη γάτα και τη λαχτάρα της!

Όλοι οι ποντικοί γύρισαν και κοίταξαν απορημένοι τον νεαρό ποντίκαρο, που έκανε τη σοβαρή και περισπούδαστη δήλωση.

– Μα τι λέει; Το σκέφτηκε πρώτα;

Οι δυο ποντικίνες κοιτάζονταν μεταξύ τους και δεν πίστευαν στ΄ αυτιά τους μ΄ όσα ακούστηκαν από το μουστακάτο στοματάκι του νεαρού πόντικα. Και δεν ήταν οι μόνες: μικροί, μεγάλοι, γέροντες και παλικαράκια, όλες οι κατηγορίες και ηλικίες ποντικών, που ήταν μαζεμένοι στη συνέλευση, κοιτάζονταν αμήχανα…

– Το πρόβλημά μας, το θέμα μας σ΄ αυτή τη συγκέντρωση η γάτα δεν είναι; Δεν είναι αυτή ο φοβερός εχθρός μας που συζητάμε για ώρες πώς θα γλιτώσουμε από το κυνήγι και τα νύχια της; E λοιπόν, σας το ξαναλέω: ΞΕΓΡΑΨΤΕ ΤΗΝ!

– Πολλή φόρα πήρες, νεαρέ μου, και το μυαλό σου δεν το φτάνει το μπόι σου. Εδώ  κινδυνεύουμε, εμείς,  τα παιδιά μας και τρέμει το φυλλοκάρδι μας κάθε μέρα κάθε ώρα και λεπτό… Καθόμαστε ώρες τώρα και λέμε τον πόνο μας, ψάχνουμε τη λύση και συ κορδώνεσαι περήφανα και λες “ξεγράψτε την”;

Ποπό, τι φασαρία έγινε και τι αγανάκτηση ηφαίστειο ξέσπασε με τα λόγια αυτά του γεροπόντικα, που τα μουστάκια του κρέμονταν ίσαμε τα πόδια του! Αλλά ο νεαρός ποντίκαρος έχωσε την ουρά του στη μεγάλη τρύπα του τοίχου και ξετρύπωσε ένα… κουδούνι!

-Να λοιπόν η σωτηρία μας! Θα της κρεμάσουμε το κουδούνι και άντε να δούμε πότε και πώς θα ξαναπιάσει ποντικομεζέδες! Εμείς πάντως θα γινόμαστε άφαντοι μόλις ακούμε το κουδούνι!

Το τι ενθουσιασμός επικράτησε στην ποντικοσυνέλευση δε λέγεται! Όλη η ποντικοπαρέα άρχισε να χειροκροτά και να φωνάζει:

– Ναι, ναι, η γάτα πια ποτέ!

Και ξανά:

– Ναι, ναι, η γάτα πια ποτέ!!

Χτυπούσαν ρυθμικά με τις ουρές τους – τις μικρές και τις μεγάλες- και τη μεγάλη εφεύρεση-λύση: το κουδούνι… και ξαναφώναζαν και ξαναφώναζαν ώσπου….

– Σύντροφοι και φίλοι μου ποντικοί και ποντικίνες, είπε ο γεροπόντικας καθώς σηκώθηκε στα δυο του πόδια.

– Ο νεαρός μας βέβαια μας έδωσε έναν έξυπνο και απλό τρόπο να απαλλαγούμε από τη λαχτάρα της γάτας. Γιατί βέβαια αν η γάτα έχει ένα κουδούνι στον λαιμό της, δε θα έχουμε να φοβηθούμε τίποτα. Είναι όμως πράγματι πολύ νέος ο φίλος μας ποντίκαρος, για να είναι τόσο σίγουρος πως βρήκε την τέλεια λύση. Γιατί δε μας είπε: ποιος θα κρεμάσει το κουδούνι στον λαιμό της γάτας; Μήπως ο ίδιος ο σπουδαίος νεαρός μας;

Στο βλέμμα του γεροπόντικα ο νεαρός ποντίκαρος χαμήλωσε το κεφάλι και τα μουστάκια του ακούμπησαν το πάτωμα. Και όλη η ποντικοπαρέα μουδιασμένη κατάλαβε πολύ καλά πως,  εύκολα τα λόγια μα δύσκολα τα έργα.

Απόδοση: Δ.Σ.
Αφήγηση: Μαρία Σαββοπούλου

Άκουσε την αφήγηση του μύθου