Έγινε πιο «πλούσιος» ο Λούσιος-Αφιέρωμα στη μνήμη του π. Ανανία Κουστένη

Προσφυώς, αλλά με κάποια υπερβολή, λένε, ότι ο Λούσιος ποταμός, με τα μοναστήρια του, είναι το Μικρό Άγιο Όρος της Γορτυνίας.

Το Άγιο Όρος λέγεται και Περιβόλι της Παναγιάς. Κατ΄αναλογία και ο Λούσιος με τα μοναστήρια του θα μπορούσε να λέγεται Μικρό Περιβόλι της Παναγιάς.

Ας κάνουμε στο σημείο αυτό ένα σύντομο οδοιπορικό, κινούμενοι από την εκβολή του, (στον Αλφειό ποταμό), προς τις πηγές του.

Στο δύσβατο φαράγγι, που τρέχουν ατίθασα τα νερά του, σαν αητοφωλιές, κρέμονται μοναστήρια και ασκηταριά από πολλούς αιώνες.

Πρώτη στο οδοιπορικό αυτό η Μονή Καλαμίου, Παλαιά και Νέα, που είναι αφιερωμένη στην Κοίμηση της Θεοτόκου και γιορτάζει στις 15 Αυγούστου. Δεύτερη η Μονή Προδρόμου, που γιορτάζει στις 29 Αυγούστου. Τρίτη η Μονή Φιλοσόφου, Παλαιά και Νέα, αφιερωμένη στην Απόδοση της Κοιμήσεως και γιορτάζει στις 23 Αυγούστου. Τέταρτη η Μονή Αιμυαλών, αφιερωμένη στο Γενέσιον της Θεοτόκου και γιορτάζει στις 8 Σεπτεμβρίου.

Πιστεύουμε ότι αυτό το Μικρό Περιβόλι της Παναγιάς, μεγάλωσε τις τελευταίες μέρες προς την έξοδο του φαραγγιού, προς τις πηγές του Λούσιου, στην πανέμορφη «λεκάνη» της Καρκαλούς.

Εκεί στις αρχές του ελατόδασου του Μαινάλου είναι χτισμένος και «περιμένει», ο Ναός της Παναγίας των Βλαχερνών, αφιερωμένος  στην Κατάθεση της Τιμίας Εσθήτος της Θεοτόκου, που τιμάται στις 2 Ιουλίου.

Ο Ναός αυτός, με τα γεγονότα των τελευταίων ημερών και τη μεγάλη δημοσιότητα, έγινε ευρύτατα γνωστός. Ο κτίτοράς του, ο μακαριστός Γέροντας Ανανίας Κουστένης, αναπαύεται ήδη στην αυλή του.

Πιστεύουμε ότι γρήγορα θα γίνει τόπος προσκυνήματος και θα λάβει τη θέση του, με μοναστηριακή μορφή,  στο Μικρό Περιβόλι της Παναγιάς, μεγαλώνοντάς το, προς την κατεύθυνση των πηγών του Λούσιου.

Η «επιστροφή» του μακαριστού, γλυκύτατου Παππούλη, από το ασφυκτικό Άστυ των 5 εκατομμυρίων ψυχών, στον ελεύθερο και ζωογόνο αέρα του βουνού και του πατρικού του οίκου, στέλνει  πολλαπλά μηνύματα, που πρέπει να αποκωδικοποιήσουμε χωρίς χρονοτριβή. Ίσως αυτή η «επιστροφή» αποτελέσει αφετηρία πολλών και ποικίλων θετικών εξελίξεων για τη  μείζονα περιοχή.

Η αφιέρωση του ναού στην Παναγία των Βλαχερνών και οι εντός αυτού σπάνιες και τολμηρές αγιογραφήσεις περιέχουν κάποιους συμβολισμούς. Ιστορικά η αφιέρωση του ναού παραπέμπει στον ομώνυμο ναό της Πόλης, όπου κλήρος και λαός έψαλαν όρθιοι τον Ακάθιστο Ύμνο, το 626 μ.Χ, ως ευχαριστήριο Ύμνο προς την Υπέρμαχο Στρατηγό, Θεοτόκο, που την έσωσε από την αιφνίδια πολιορκία των βαρβάρων.

 Το «τη Υπερμάχω Στρατηγώ τα νικητήρια» ήταν για το Γέροντα Ανανία, ο Εθνικός Ύμνος της Ορθοδοξίας και με αυτόν έκλεινε το απόδειπνο και πολλές ομιλίες του.

Ο Γέροντας υπήρξε μια σπάνια περίπτωση οσιακής μορφής. Τώρα που κοιμήθηκε φρονώ ότι θα ασχοληθούν οι γνώστες, οι ειδικοί, τα πνευματικά του παιδιά και θα φέρουν στη δημοσιότητα αυτό που ήταν ο ταπεινός αυτός Αρχιμανδρίτης των ημερών μας.

Εμείς ακούγαμε τις ομιλίες του, τις βραδυνές ώρες, από το ραδιόφωνο και δεν θέλαμε να τελειώσουν. Μίλαγε στο νου και στην καρδιά μας με τρόπο άμεσο και οικείο. Με γλώσσα απλή, κατανοητή και παραστατική. Ίσως μοναδική στο χώρο της Εκκλησίας. Μας  άρεσε ο λόγος του ακόμα και όταν πλησίαζε το παραμύθι και τ όνειρο, γιατί κι αυτά μας άρεσαν, γιατί και από αυτά έχουμε ανάγκη!!!..

        Με βαθύ σεβασμό στη μνήμη του