Σαούλ και Δαβίδ

Η εποχή των βασιλέων του Ισραήλ αρχίζει με τον Σαούλ και συνεχίζεται με τον Δαβίδ, πιθανόν τον 10ο αιώνα π.Χ. Από τη γενιά του Δαβίδ θα γεννηθεί ο Χριστός.

Όταν ο Σαμουήλ γέρασε, ανέθεσε στα παιδιά του το έργο του, τους όρισε δηλαδή κριτές. Εκείνα όμως δεν ήταν σαν τον πατέρα τους. Ήταν άδικοι και δεν ακολουθούσαν το θέλημα του Θεού. Ο λαός αγανάκτησε και ζήτησε από τον Σαμουήλ να ορίσει άλλον διάδοχό του, που, μάλιστα, θα ήταν βασιλιάς, θα είχε δηλαδή μεγαλύτερη εξουσία πάνω στο λαό από τους κριτές. Με φώτιση του Θεού ο Σαμουήλ διάλεξε τον Σαούλ, έναν νέο που διακρινόταν για την πίστη και το ήθος του, και τον έχρισε βασιλιά. Τον παρουσίασε στους προεστούς των Ισραηλιτών λέγοντάς τους: «Ο Θεός σας στέλνει τον πιο καλό βασιλιά!» και όρισε τον τρόπο με τον οποίον θα κυβερνούσε. Μάλιστα τα καθήκοντά του τα έγραψε σ’ ένα βιβλίο, που φυλαγόταν στον Ναό του Θεού.

Στην αρχή ο Σαούλ κυβέρνησε με πολλή σοφία και δικαιοσύνη. Νίκησε τους Φιλισταίους και απάλλαξε τον λαό από τη σκλαβιά. Ύστερα όμως τον κατέλαβε μεγάλη περηφάνια κι άρχισε να μην υπακούει στο θέλημα του Θεού που του το φανέρωνε ο προφήτης Σαμουήλ.

Ο Θεός πρόσταξε τον Σαμουήλ να πάει στη Βηθλεέμ, στο σπίτι του Ιεσσαί, και να χρίσει βασιλιά ένα από τα παιδιά του. Ο Σαμουήλ πήρε μαζί του ένα μπουκαλάκι λάδι κι ένα μικρό μοσχαράκι, για να κάνει θυσία. Ζήτησε από τον Ιεσσαί να του παρουσιάσει τους γιους του. Του παρουσίασε έναν-έναν τους επτά γιους του, αλλά το πνεύμα του Θεού που τον φώτιζε του υπέδειξε ότι κανένας από αυτούς δεν ήταν ο διαλεχτός του Θεού. Τέλος ήρθε και ο μικρός Δαβίδ, που έβοσκε τα πρόβατα του πατέρα του. Ο Δαβίδ ήταν ξανθός και όμορφος και πολύ ήρεμος. Ο Θεός φώτισε τον Σαμουήλ και του είπε: «Αυτόν χρίσε για βασιλιά, είναι ο εκλεκτός μου». Πράγματι ο Σαμουήλ τον έχρισε με το λάδι και έκανε θυσία στο Θεό. Από τότε το Πνεύμα του Θεού ήρθε στον νεαρό Δαβίδ, τον φώτιζε και οδηγούσε τα βήματά του.

Λόγω της παρακοής ο βασιλιάς Σαούλ έπεσε σε μελαγχολία. Οι φίλοι του τον συμβούλεψαν να φέρει στο παλάτι κάποιον να του παίζει μουσική και να του ξαλαφρώνει την ψυχή. Ένας υπηρέτης του σύστησε τον μικρό γιο του Ιεσσαί, τον Δαβίδ από τη Βηθλεέμ, που ήταν νεαρό και γενναίο παλικάρι και ήξερε να παίζει πολύ όμορφα τη λύρα. Έτσι κι έγινε. Ο Δαβίδ ήρθε στο παλάτι. Ο Σαούλ τον έκανε υπασπιστή του. Με τη λύρα και τα τραγούδια του έδιωχνε τη στεναχώρια από τον Σαούλ.

Κάνε κλικ παρακάτω, για ν΄ ακούσεις την ιστορία του Σαούλ και του Δαβίδ