Εις μνήμην καθηγητού Θεόδωρου Τσιμπούκη (†11/4/2021)

15 Μαΐου 2021

Στις  11  Απριλίου  2021, ημέρα Κυριακή, τέταρτη Κυριακή των νηστειών της Μεγάλης Τεσσαρακοστής,  μνήμη του Αγίου Ιωάννου του Σιναϊτου, συγγραφέως της Κλίμακος, εκοιμήθη εν Κυρίω ο λίαν αγαπητός φίλος και εν Χριστώ αδελφός  Θεόδωρος Τσιμπούκης σε ηλικία 73 ετών.

Γεννήθηκε το 1948 στη Λάρισα. Έλαβε το δίπλωμα του Μηχανολόγου-Ηλεκτρολόγου Μηχανικού από το Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο το 1971, και το Διδακτορικό Δίπλωμα από την Πολυτεχνική Σχολή του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης το 1981. Εργάσθηκε ως επισκέπτης ερευνητής στο Τμήμα Ηλεκτρολόγων Μηχανικών του πανεπιστημίου του Southampton κατά τη διάρκεια του ακαδημαϊκού έτους 1981-1982. Το 1982 εντάχθηκε στο διδακτικό και ερευνητικό προσωπικό του Τμήματος Ηλεκτρολόγων Μηχανικών και Μηχανικών Υπολογιστών (ΤΗΜΜΥ), όπου από το 2015 κατέχει τη θέση του Ομότιμου Καθηγητή. Κατά τα ακαδημαϊκά έτη 1993-1997 και 1997-2001 διετέλεσε Διευθυντής του Τομέα Τηλεπικοινωνιών και Πρόεδρος του ΤΗΜΜΥ, αντίστοιχα.

Ο Θόδωρος ήταν σπουδαίος, σημαντικός επιστήμονας. Καθηγητής στην Πολυτεχνική σχολή του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης,  στο Τμήμα Ηλεκτρολόγων Μηχανικών και Μηχανικών Υπολογιστών (ΤΗΜΜΗ) είχε ως γνωστικό αντικείμενο διδασκαλίας και έρευνας το « Ηλεκτρομαγνητικό Πεδίο ». Ο ηλεκτρομαγνητισμός θεωρείται από τα δυσκολότερα πεδία έρευνας και διδασκαλίας και αποτελεί την αιχμή των σύγχρονων επιστημών τεχνολογίας με εφαρμογή σε όλους τους τομείς της καθημερινής ζωής μας. Θεωρητικό και στοχαστικό πεδίο απαιτεί πολύ δυνατό μυαλό, μελέτη, διάθεση, αγάπη και χάρισμα. Ήταν αυτά που διέθετε σε πληρότητα ο Θόδωρος, ο οποίος ήταν πραγματικά χαρισματούχος Επιστήμονας. Αυτό το βεβαιώνει το πολυσέλιδο βιογραφικό του με τις εκατοντάδες δημοσιεύσεις σε έγκριτα διεθνή περιοδικά, τις χιλιάδες αναφορές (citations) στις εργασίες του, την εκατοντάδες ανακοινώσεις σε εθνικά και διεθνή συνέδρια και την συγγραφή οκτώ επιστημονικών βιβλίων στον τομέα του ηλεκτρομαγνητισμού.

Υπήρξε ο ιδρυτής της Εργαστηριακής Μονάδας Ηλεκτρομαγνητικών Εφαρμογών και Υπολογισμών του ενιαίου Εργαστηρίου Τηλεπικοινωνιών του ΤΗΜΜΥ το 1999 και ο διευθυντής έως το 2015. Υπήρξε κριτής σε διάφορα διεθνή περιοδικά και συνέδρια και έχει επιβλέψει αριθμό ερευνητικών προγραμμάτων και διδακτορικών διατριβών. Είχε, επίσης, την επιμέλεια της έκδοσης ειδικών τευχών διεθνών επιστημονικών περιοδικών. Ήταν  μέλος οργανωτικών επιτροπών διεθνών συνεδρίων, επιστημονικών ενώσεων, φορέων και επιμελητηρίων και κάτοχος διαφόρων πανελληνίων και διεθνών βραβείων. Πολλοί μαθητές του και διδάκτορες κατέχουν ακαδημαϊκές  θέσεις ενώ το σύνολο των μαθητών της σχολής, που τον είχαν  δάσκαλό τους εξέφραζαν την ικανοποίησή τους για την πληρότητα της διδασκαλίας του ηλεκτρομαγνητισμού ώστε να τους μαγνητίζει.

Μελετώντας το βιογραφικό  του Θόδωρου σχηματίζεις αμέσως την γνώμη για ένα ολοκληρωμένο και καταξιωμένο επιστήμονα με εθνική και διεθνή εμβέλεια, όπως και ήταν.

Όταν, όμως, βρισκόσουν μαζί του, μπροστά σε αυτόν τον καταξιωμένο επιστήμονα, ο οποίος είχε κάθε γνώρισμα να είναι υπερήφανος για αυτό που είναι,  διαπίστωνες ένα πρόσωπο απλό και ταπεινό, που δεν συζητούσε ποτέ για το  τι είναι.  Το πρόσωπό του ιλαρό, χαρούμενο, με το χαμόγελο πάντα, σε ηλέκτριζε και σε μαγνήτιζε ( πραγματικός καθηγητής του ηλεκτρομαγνητισμού), με το σεμνό ύφος και ήθος του. Αμέσως σε κέρδιζε και έμπαινε αβίαστα στην καρδιά σου. Σου προκαλούσε γαλήνη και ηρεμία και γενικά ήταν πρόσωπο που χαιρόσουν όταν το συναντούσες. Αυτή η έκφραση του χαρακτήρα του συμπληρωνόταν από την ίδια ακριβώς λάμψη και της Γιούλας ( Γεωργίας)  της αξιαγάπητης συζύγου του. Όταν τους συναντούσες άλλαζε η διάθεσή σου και δεν ήθελες να τελειώσει ο χρόνος της συντροφιάς τους.

Σκεφτόσουν και αναρρωτιώσουν τι είναι αυτό που κάνει τόσο αγαπητό τούτο τα ζευγάρι, που το συμπλήρωναν δύο υπέροχα παιδιά, η Ναταλία και ο Δημήτρης.

Με τον καιρό ξεκαθάριζε το τοπίο. Η απλότητα, η σεμνότητα, το ταπεινό φρόνημα , η χωρίς συμπλέγματα συμπεριφορά που άφηνε την αγάπη  τους να  εκπέμπεται χωρίς διακρίσεις και περιορισμό τους έκαμναν χωρίς να το επιδιώκουν, κάτι ιδιαίτερο και όμορφο. Χωρίς να το καταλαβαίνουν σου έδειχναν ένα δρόμο να ακολουθήσεις.

Αιτία αυτής της συμπεριφοράς τους ήταν η αναφορά της ζωής τους  στην Πηγή όλων των αγαθών, τον Κύριό μας και Θεό μας Χριστό.

Είναι σημαντικό να τονισθεί το γεγονός  ότι ο Θόδωρος διέθετε οξύ θετικό μυαλό, ήταν μαθηματικό κεφάλι και ασχολείτο με τον ηλεκτρομαγνητισμό, τομέας  που η παρουσία  του αναφέρεται στο Σύμπαν.  Όσα θαυμαστά μελετούσε και ανακάλυπτε ο Θόδωρος τα απέδιδε στην αιτία της ύπαρξής τους , τον Δημιουργό Λόγο του Θεού. Συζητούσαμε και έλεγε ότι, ό,τι ανακαλύπτουμε υπάρχει και επιτρέπει ο Κύριος να το γνωρίσουμε. Όλοι οι φυσικοί νόμοι που υπάρχουν και επιτρέπουν την αρμονική λειτουργία του Σύμπαντος είτε στις συμπαντικές διαστάσεις είτε σε ατομικό ή υποατομικό επίπεδο, υπάρχουν ταγμένοι από τον Δημιουργό τους και επιτρέπει στον άνθρωπο να τα ανακαλύπτει.

Αυτή ήταν η αναφορά του. Όλη την σοφία που του χάρισε ο Θεός την αναγνώριζε ως δώρο Του και ο ίδιος ήταν απλά διάκονος, που όφειλε να την μεταδίδει ως Δάσκαλος στους μαθητές του και την κοινωνία, όπως φαίνεται και στο βιογραφικό του.

Σε όσους τον γνώριζαν από κοντά και ενώνονταν μαζί του στον χώρο της εκκλησίας, ιδιαίτερα στους επιστήμονες, και ακόμη πιο πολύ στους επιστήμονες των θετικών επιστημών, πολύ από τους οποίους εύκολα διακηρύσσουν την αθεῒα τους, αποτελούσε πρότυπο Επιστήμονα.

Συνομιλούσες, βρισκόσουν δίπλα του και αισθανόσουν ότι ήταν δοχείο της Χάριτος. Εξέπεμπε αυτό το κάτι άλλο που σε έλεγχε και σου έδειχνε ένα διαφορετικό δρόμο. Άφηνε να καταλάβεις ότι από την γνώση πιο πολύ αξίζει η σχέση σου με τον Χριστό που νοηματίζει την γνώση την οποία κάνει μέσο και όχι σκοπό.  Χωρίς να το καταλαβαίνει ή να το επιδιώκει αποτελούσε δρομοδείχτη.  Αξίζει να προσθέσουμε ότι η κοίμηση του ανήμερα της μνήμης του Αγίου Ιωάννου της Κλίμακος, είναι σαν να δείχνει ότι ο Θόδωρος ανέβαινε στην ζωή του την κλίμακα των αρετών. Η ταπεινή του συμπεριφορά, η αγάπη και η σεμνότητα ήταν  το βασικό στήριγμα της ανόδου στην Κλίμακα.

Aν ήταν παρών το πιθανότερο είναι ότι ο Θόδωρος δεν θα επιθυμούσε την αναφορά στο πρόσωπό του. Ζητούμε συγγνώμη για αυτή την παράθεση της προσωπικότητάς του. Τώρα που εκοιμήθη δεν του κλέβουμε τον μισθό. Είναι ανάγκη όμως, επιστήμονες όπως ο Θόδωρος, να γίνονται γνωστοί για να δείχνουν ότι και στην εποχή μας υπάρχουν προσωπικότητες αξίας, οι οποίες βεβαιώνουν με την ζωή τους την δυνατότητα να πορεύεται κάποιος κόντρα στο ρεύμα και με οδηγό το Ευαγγέλιο.

Με την κοίμησή του θα λείψει η φυσική του παρουσία  και θα αφήσει μεγάλο κενό  στην οικογένειά του και τους φίλους του. Όμως, αν αναλογισθεί κανείς  το βίωμα του, όλη την συμπεριφορά του, τον χαρούμενο χαρακτήρα του, την χαρά και την αγάπη που εξέπεμπε, όλη η πνευματική του υπόσταση παραμένει αναλλοίωτη στις ψυχές των αποδεκτών του. Έτσι, σε ένα μεγάλο μέρος της καρδιάς μας, ζει ο Θόδωρος και όλα όσα πρόσφερε εν ζωή, την αγάπη, την χαρά, την σεμνότητα, το ταπεινό φρόνημα, προϊόντα της Χάριτος, θα προσφέρει και μετά την κοίμηση του, ίσως και σε μεγαλύτερο βαθμό.

Τώρα πλέον θα βρίσκεται στην αγκαλιά του Κυρίου και Θεού του γιατί ήταν πιστό και γνήσιο τέκνο Του. Εκεί θα συναντήσει και τον μακαριστό πνευματικό του, τον Πατέρα Συμεών, τον πατέρα Θεολόγο και όλους όσους πολιτεύθηκαν εν ζωή όπως ο μακαριστός Θόδωρος που εξέπεμπε πάντα μια φωτεινότητα από το πρόσωπό του.

Οι πνευματικοί μας Πατέρες με την προσευχή, την καθοδήγηση και την νουθεσία, την εξομολόγηση και κυρίως με το βίωμα που μας προσφέρουν, μας οδηγούν στην πορεία προς τον Δημιουργό μας. Υπάρχουν όμως και λαϊκοί των οποίων η πορεία, η συμπεριφορά, το όλο βίωμά τους  εκπέμπει μια απερίγραπτη επίδραση στο περιβάλλον, που λειτουργούν ως δρομοδείχτες της οδού που οδηγεί στον Κύριό μας. Θα μπορούσε να τους χαρακτηρίσει κάποιος ως λαϊκούς Πατέρες. Έτσι ήταν και ο μακαριστός Θεόδωρος. Υπήρξε πραγματικό δώρο του Θεού για όσους τον γνώρισαν. Τον παρακαλούμε, εκεί που βρίσκετα,να εύχεται και για εμάς.

Αιωνία του η μνήμη.