Η σύλληψη

Ε΄

Πράγματι, δεν του πέρασε καν απ΄ το μυαλό του φτωχού βοσκού, που βοσκούσε τις κατσίκες του κάτω απ΄ τους Τρεις Σταυρούς, να ζητήσει απ΄ τον μπαρμπα-Δήμο να του ρίξει την ανεμόσκαλα ή να του κατεβάσει το σκοινί με τον γάντζο και τη θηλιά, με το οποίο είχε ανεβεί στην ταράτσα του φρουρίου ο παραγιός του, όπως του είχε πει ο φύλακας. Αλλά πρώτα-πρώτα είχε την ελπίδα ότι οι πειρατές δε θα υποπτευόταν ότι είχε ειδοποιήσει το Κάστρο κι έπειτα αυτός ο ίδιος που γνώριζε όλους τους γκρεμούς και τα μονοπάτια, γνώριζε επίσης κι όλες τις σπηλιές και τις κρυψώνες που έχασκαν στις βραχώδεις βορινές ακτές του νησιού. Λυπόταν και το καημένο το κοπάδι του, που του είχαν εμπιστευθεί να το φυλάει.

Το αφεντικό του, ο κυρ Αναγνώστης, ο προεστός, δεν ήταν, βλέπεις, άνθρωπος ανοιχτοχέρης, κι αν ο πτωχός τσοπάνος έχανε τις κατσίκες του ήταν κατεστραμμένος· δεν είχε και πολλές ελπίδες να βρει περισσευούμενα χρήματα, για ν΄ αγοράσει άλλες. Έπειτα, όλοι θα τον θεωρούσαν ανάξιο. Καταλάβαινε καλά τον κόσμο κι ας ήταν ένας απλός βοσκός. Και τυχερός να είσαι, κατάλαβες, καλό δε σου λένε, μόνο «σου κάνουν πρόσωπο» κι από πίσω σου σκάβουν τον λάκκο· κι αν πάλι είσαι άτυχος, «τύφλα!» σου φωνάζουν όλοι. Κι ούτε περίμενε καμιά ανταμοιβή ή κάποιο δώρο, επειδή, όπως έδειχναν τα πράγματα, πρόσφερε μεγάλη υπηρεσία στους συμπατριώτες του, αναγγέλλοντάς τους τον φοβερό κίνδυνο που τους απειλούσε και σώζοντάς  όλο το χωριό από τον φόνο και την καταστροφή. Αυτά είναι –πώς να το πει κανείς – «ιερά πράγματα» και αν υπάρχει κάποια αμοιβή, κάπου αλλού θα βρίσκεται·  τέτοια αμυδρή συναίσθηση είχε ο βοσκός.

Κάτι τέτοιες σκέψεις έρχονταν στο μυαλό του φτωχού τσοπάνου, που έβοσκε τις λίγες γίδες του κάτω από τους Τρεις Σταυρούς, καθώς ανέβαινε τρέχοντας το ίδιο μονοπάτι απ΄ το οποίο είχε κατεβεί στο φρούριο.

Αλλά όταν έφθασε στο ύψος του γκρεμού, απ΄ όπου αρχίζει το μονοπάτι να γίνεται πλατύτερος δρόμος, τρεις άνδρες, που ήταν κρυμμένοι στους θάμνους, πήδησαν πάνω και τον έπιασαν. Ο βοσκός άφησε μια πνιγμένη κραυγή. Οι οπλισμένοι άνδρες με αστραπιαίες κινήσεις τον έδεσαν και τον φίμωσαν. Μετά τον μετέφεραν κοντά στους συντρόφους τους. Ήταν η οπισθοφυλακή των Αγαρηνών, που είχε φθάσει στην κοιλάδα που εκτεινόταν κάτω από το ύψωμα των τριών Σταυρών. Εκεί βρήκε εγκαταλειμμένες και έρημες τις κατσίκες του φτωχού βοσκού. Οι βάρβαροι έσφαξαν αμέσως τρεις τράγους κι όσα κατσίκια υπήρχαν, τα έγδαραν και τα σούβλισαν.

Άκουσε την ιστορία