Στάρετς Ζαχαρίας, Πώς αντιμετώπισε τις δύο κυρίες που πήγαν για να εξομολογηθούν

Στάρετς Ζαχαρίας (1850-1936).

(Επιμέλεια Στέλιος Κούκος)

Συνέχεια από εδώ: http://www.pemptousia.gr/?p=216280

Υπήρξε και μια άλλη παρόμοια περίπτωση με δυο κυρίες. Πήγαιναν στο κελλί του Γέροντος [Στάρετς Ζαχαρία] και η μια απ’ αυτές μετανοούσε για τις αμαρτίες της σε κάθε βήμα τον δρόμου: «Κύριέ μου, πόσα αμαρτωλή είμαι! Έχω τούτο και εκείνο στα οποία έσφαλα, κάποιον έκρινα, συγχώρησέ με, Κύριε…» και η καρδιά της και ο νους της είχαν ριχθή στα πόδια του Κυρίου. «…Συγχώρεσέ με, Κύριε, και δώσε μου δύναμη να μη σε ξαναπροσβάλω. Συγχώρησέ με, Κύριε».

Από την σκέψη της πέρασε ολόκληρη η ζωή της και συνέχεια μετανοούσε έντονα.

Η άλλη γυναίκα όμως ήταν ήρεμη καθώς πήγαινε στον Γέροντα.

«Θα φθάσω», έλεγε μέσα της, «θα εξομολογηθώ, θα πω ότι είμαι ένοχη για όλα και αύριο θα κοινωνήσω, αλλά τώρα που περπατώ στον δρόμο, να σκεφθώ τι ύφασμα θα αγοράσω για το φόρεμα του κοριτσιού μου, τι χρώμα να διαλέξω, που το πηγαίνη με το πρόσωπό της…».

Τέτοιες και άλλες παρόμοιες κοσμικές σκέψεις απασχολούσαν την καρδιά και το μυαλό της δευτέρας κυρίας.

Μπήκαν μέσα στο κελλί του πατρός Ζωσιμά μαζί.

Στην πρώτη ο Στάρετς είπε:
– Γονάτισε, θα σου διαβάσω αμέσως την συγχώρηση για τις αμαρτίες σου.
– Μα, πάτερ, πώς μπορείτε!… Ακόμη δεν σας τα έχω πει…
– Δεν χρειάζεται να πης τίποτε. Έλεγες όλες τις αμαρτίες σου στον Κύριο συνεχώς… Μετανοούσες ενώ ήσουν στον δρόμο και εγώ όλα τα άκουσα γι αυτό τώρα θα σε συγχωρήσω και θα σoυ δώσω την ευλογία μου να κοινωνήσης αύριο.

– Εσύ, όμως, απευθύνθηκε ο Στάρετς στην άλλη κυρία μετά από λίγες στιγμές, να πας βεβαίως και να αγοράσης το ύφασμα για το φόρεμα της κόρης σου. Διάλεξε το χρώμα, ράψε το, κάνε όπως θέλεις. Όταν όμως η ψυχή σου θα έλθη σε μετάνοια, έλα ξανά να εξομολογηθής. Τώρα δεν θα σε εξομολογήσω…

Από το βιβλίο, «Στάρετς Ζαχαρίας, Μια οσιακή μορφή της Σοβιετικής Ρωσίας», έκδοση Ιερού Κοινοβίου Ευαγγελισμού της Θεοτόκου, Ορμύλια 2002.