Τι έκανε ο αββάς Ηφαιστίωνας τα χρυσά νομίσματα που του έδωσαν

Ερημίτης. Σχέδιο Ράλλη Κοψίδη.

(Επιμέλεια Στέλιος Κούκος)

Μελανία η νεώτερη
Β’
1. Όταν έφτασαν [οι ασκήτριες Μελανία η Νεώτερη και η μητέρα της Αλβίνα] στην Αίγυπτο, επισκέφτηκαν τα κελλιά των αγίων μοναχών και των πιστών ασκητριών, ως πραγματικά σοφοί οικονόμοι, όπως έχει γραφεί, προσφέροντας στον καθένα τα απαραίτητα.

Ανάμεσα στα άλλα επισκέφθηκαν το κελλί του αγίου αββά Ηφαιστίωνα, όπως ονομαζόταν, και τον παρακαλούσαν να δεχτεί την προσφορά τους, μερικά χρυσά νομίσματα.

Ενώ αυτός αρνιόταν επίμονα και τους ζητούσε να μην το κάνουν, η Μελανία τριγύριζε στο κελλί του εξετάζοντας προσεκτικά τα σκεύη του. Διαπίστωσε ότι η περιουσία του όλη ήταν μια ψάθα, ένα καλάθι με λίγα ξερά παξιμάδια και ένα δοχείο με αλάτι.

Βαθιά εντυπωσιασμένη από τον ανείπωτο και ουράνιο πλούτο του αγίου, έκρυψε μέσα στο αλάτι τα νομίσματα και βιάστηκε να βγει έξω από φόβο μήπως ο γέροντας ανακαλύψει την πράξη της.

2. Του ζήτησαν την ευλογία του και έφυγαν γρήγορα, αλλά δεν του ξέφυγαν.

Μόλις είχαν περάσει το ποτάμι, όταν τους πρόλαβε ο άνθρωπος του Θεού με τα χρήματα στο χέρι φωνάζοντας:
– Τι να τα κάνω εγώ αυτά;

Η μακαρία Μελανία του απάντησε:
– Να τα δώσεις σ’ αυτούς που τα χρειάζονται.

Τους ορκιζόταν ότι δεν ήθελε ούτε να τα έχει ούτε να τα προσφέρει και τόνιζε ότι επειδή ήταν ερημιά δεν έφταναν ως εκεί οι επισκέπτες, που είχαν ανάγκη. Η διαφωνία συνεχιζόταν και μια και δεν μπορούσε ο άγιος να τους πείσει να πάρουν πίσω τα χρήματα, τα πέταξε στο ποτάμι.

3. Επειδή υπήρχαν και πολλοί άλλοι άγιοι αναχωρητές και σεμνές ασκήτριες, που αρνούταν τη βοήθεια, η Μελανία με καλοπροαίρετη πονηριά έκρυβε στο κελλί τους χρυσά νομίσματα.

Θεωρούσε μεγάλο πνευματικό κέρδος και ψυχοφέλιμο να βοηθάει τους αγίους.

Από το βιβλίο Δημητρίου Τσάμη, «Μητερικόν», τόμος α’, των εκδόσεων Αδελφότητας η Αγία Μακρίνα, Θεσσαλονίκη 1990.