Άγιος Νικόδημος: Το να βλέπει κάποιος το πρόσωπον και την δόξαν του Χριστού, είναι υπερτελεία απόλαυση!

Ιησούς Χριστός. Ψηφιδωτό, Ιερός Ναός Της Του Θεού Σοφίας Κωνσταντινούπολη.

(Επιμέλεια Στέλιος Κούκος)

Η Αγία Πεντηκοστή, ανθολόγιον εκ του Αγίου Νικοδήμου του Αγιορείτου

Συνέχεια από εδώ: http://www.pemptousia.gr/?p=314893

… Άμποτε και ημείς να αξιωθώμεν της χάριτος και ενεργείας του Αγίου Πνεύματος, καθώς και οι θείοι Απόστολοι.

Με τίνα τρόπον; Εάν καταφρονήσωμεν όλα του Κόσμου τα πράγματα και επιστρέψαντες τον νουν μας μέσα εις την καρδίαν μας, εκεί μέσα ως εις ιερόν και ευκτήριον οίκον προσευχώμεθα νοερώς τω Θεώ πάντοτε, κατά το «Αδιαλείπτως προσεύχεσθε», ούτω γαρ και οι θείοι Απόστολοι μετά την Ανάληψιν του Κυρίου εις το ιερόν ευρισκόμενοι εδοξολόγουν τον Θεόν· διά τούτο και αισθητώς και νοερώς έλαβον την χάριν του Αγίου Πνεύματος. Ήσαν, φησίν, ο ιερός Λουκάς, διαπαντός εν τω ιερώ αινούντες και ευλογούντες τον Θεόν. (Λουκ. Κδ’ 53)

Εάν έχωμεν καθαράν την καρδίαν από τα πάθη και ψυχήν ειρηνικήν από τους βλασφήμους και πονηρούς και αισχρούς λογισμούς· η γαρ καθαρά καρδία, ως καθαρός καθρέπτης τραβίζει και έλκει τας ακτίνας του Αγίου Πνεύματος, και προξενεί εις τον άνθρωπον την χάριν του Ευθέως Πνεύματος, καθώς λέγει ο Δαβίδ «Καρδίαν καθαράν κτίσον εν εμοί ο θεός και πνεύμα ευθές εγκαίνισον εν τοις εγκάτοις μου».

Λέγει δε και ο Μ. Βασίλειος: «Αμήχανόν έστι χωρητικούς ημάς γενέσθαι της θείας χάριτος, μη τα από κακίας πάθη προκατασχόντα τας ψυχάς ημών εξελάσαντας· είδον ιατρούς εγώ μη πρότερον διδόντας τα σωτήρια φάρμακα πριν εμετοίς τοις αποκενώσαι την νοσοποιούν ύλην, ην εκ πονηράς διαίτης εαυτοίς οι ακόλαστοι εναπέθεντο· αλλά και αγγείον προκατειλημμένον υπό τινος δυσώδους υγρού μη εκπλυθέν, ου μη δέξηται του μύρου την επιρροήν. Δει τοίνυν εκχυθήναι τα προϋπάρχοντα ίνα δυνηθή χωρηθήναι τα επαγόμενα».

… Εγώ δε και τούτο προσθέτω, ότι αν συ αδελφέ, έμελλες να αξιωθής μόνης της θεωρίας του χαροπαρόχου, του γλυκυτάτου και ηλιοσταλάκτου προσώπου του Κυρίου ήξευρε ότι διά την τοιαύτην μόνην θεωρίαν έπρεπε να εργάζεσαι όλας τας εντολάς του Κυρίου· έπρεπε να αγωνίζεσαι εις το να αποκτήσης όλας τας θεοειδείς αρετάς· και τέλος πάντων έπρεπε να θυσιάζης και αυτήν την ίδιαν ζωήν σου· διότι μόνη αύτη η θεωρία του περικαλλεστάτου προσώπου του Δεσπότου σου είναι μία πληρεστάτη μακαριότης· και το να αξιωθής να σε ιδή με ένα γλυκύ βλέμμα, ο υπερένδοξος βασιλεύς Ιησούς εν τη Βασιλεία Του, αυτό μόνον υπερβαίνει όλα τα βασανιστήρια και μαρτύρια όπου ήθελες υπομείνει διά την αγάπην Του…

Αυτό είναι υπερικανώτατον να σε ευχαρεστήση κατά πάντα και αυτό (το βλέμμα του Ιησού) έχει όχι μόνον να πληρώση, αλλά και να χορτάσει υπερεκπερισσού όλας σου τας επιθυμίας και να σε κάμη εν ουρανοίς μακάριον.

Διότι αν το να βλέπη τινάς μόνον την λαμπρότητα των αγίων Μαρτύρων δεν είναι ολίγη μακαριότης, πόσω μάλλον το να αξιωθή τινάς να βλέπη το πρόσωπον και την δόξαν του προ ηλίου και υπεριηλίου Ιησού Χριστού, είναι μία υπερτελεία απόλαυσις;..

«Το Πανάγιον Πνεύμα, το προϊόν εκ του Πατρός, και δι Υιού ενδημήσαν, τοις αγραμμάτοις Μαθηταίς, τους σε Θεόν επιγνόντας σώσον, αγίασον πάντας».

Από το περιοδικό «Αθωνικοί Διάλογοι», Μάιος-Ιούνιος 1973, τεύχος 12-13. Το περιοδικό εξέδιδε ο μακαριστός Αγιορείτης, λόγιος Μοναχός, π. Θεόκλητος Διονυσιάτης.