Το «Ρηνάκι» και οι Πανελλήνιες Εξετάσεις…

Το πέρας της ψυχοφθόρου καραντίνας και η άρση των λοιπών περιοριστικών μέτρων, οδήγησαν τον σαρανταπεντάρη γράφοντα με τη συνομήλικη ολιγομελή παρέα του, σε έναν ακόμα βιωματικό περίπατο στο κέντρο της παλιάς Αθήνας. Βλέπετε, όλη αυτή την περίοδο της εγχώριας έξαρσης του COVID- 19, μας είχε λείψει ιδιαιτέρως η όμορφη και λαλίστατη Πλάκα, τα γραφικά στενά δρομάκια της, οι λατερνατζήδες και τα γιασεμιά με τους γλυκούς εποχικούς συνειρμούς…

Παράλληλα, είναι βέβαιο ότι κάθε Ιούνιο μαζί «με τον Γκάλη, τον Γιαννάκη, τον Καμπούρη και τ’ άλλα παιδιά» του ονειρεμένου eurobasket 1987, μάς επισκέπτονται και οι αναμνήσεις των πολλών διαγωνισμάτων-εξετάσεων που είχαν ταυτιστεί με τον πρώτο μήνα του καλοκαιριού, τον Θεριστή. Συνήθως, σε τέτοιου τύπου νοσταλγικές αναδρομές από τα μαγικά χρόνια των ξύλινων Σχολικών Θρανίων, δεσπόζουσα θέση κατέχει ο θεσμός των «Πανελληνίων Εξετάσεων». Τι να θυμηθώ, τι να ξεχάσω;! Κατ’ οίκον ιδιαίτερα μαθήματα, φροντιστήρια και «γκρουπάκια» πέριξ της Πλατείας Κάνιγγος, λυσάρια- βοηθήματα με πρωτότυπες ασκήσεις και ερωτήσεις κρίσεως, άγχος για τις επιλογές των θεμάτων που θα έκανε η Κ.Ε.Γ.Ε. (Κεντρική Επιτροπή Γενικών Εξετάσεων)! Ιδιαίτερη αγωνία όμως, προκαλούσε σε υποψηφίους όλων των Δεσμών, ο αστάθμητος  παράγοντας του μαθήματος της Έκθεσης! Θα πέσει κάτι βατό από τα SOS, όπως «διάλογος», «δημοκρατία», «νεολαία & ναρκωτικά», «ελεύθερος χρόνος»; ή μήπως θα υπήρχαν παγίδες σαν την «αρωγή», την «ευδοκίμηση» και εκείνα τα (ευλογημένα) αγάλματα του Μακρυγιάννη όπου «γι’ αυτά πολεμήσαμε…»;

Με την τύρβη τέτοιων αναρριπίσεων στην καρδιά και στο μυαλό, φθάσαμε στην οδό Ναυάρχου Νικοδήμου στην Πλάκα, αντικρίζοντας τη μικρή σε διαστάσεις αγία Ειρήνη, το παλαιότατο «Ρηνάκι» μας! Μάλιστα, ο συγκεκριμένος ιστορικός μονόχωρος ναΐσκος είναι ζωσμένος με μια τόσο τρυφερή όσο και επίκαιρη παράδοση, η οποία έχει διασωθεί μέσω του περίφημου αθηναιογράφου Δημητρίου Καμπούρογλου («Αι Παλαιαί Αθήναι», 1922):

«…διερχόμεθα πρὸς τῆς ἀνηλίου Ἁγίας Ρηνούλας, θωπευτικῶς γνωστῆς οὕτω, καὶ διὰ τὴν σμικρότητά της, ἀλλὰ καὶ διὰ τὴν προστασίαν τὴν ὁποίαν παρέχει εἰς τὴν μαθητικὴν τῶν θηλέων χορείαν, η οποία, εἰς τὰς παραμονὰς ἰδίως ἐξετάσεων, ἀνεβοκατεβαίνει τὰ σκαλάκια της».

Καλή επιτυχία λοιπόν στην αγαπημένη και ελπιδοφόρο μαθητιώσα νεολαία μας! Ποιος ξέρει; Ίσως ένα θραύσμα από το νεανικό, εναγώνιο -μα αισιόδοξο- «δάκρυ» των ημερών να κυλήσει μέχρι τα σκαλάκια της Πλακιώτισσας «Ρηνούλας»…

Δύναμη σε όλες και όλους!!!